Sekiro - Legenda o boskim dziedzictwie
W ostatnich latach ery Sengoku, Japonia była podzielona na wiele niepodległych narodów uwikłanych w niekończącą się wojnę. Za nie mającymi końca ośnieżonymi szczytami gór leżały święte ziemie – zarządzana przez klan Ashina. Mieszkańcy tej krainy nękani byli przez najeźdźców pod dowództwem Generała Shuzen Tamury, którzy uzurpowali sobie prawa do ich ziem. Zmusili lokalną ludność do posłuszeństwa i służby nowym panom.
Święty Miecz - Isshin Ashina dokonał krwawego zamachu stanu. Wielki Mistrz zjednoczył zniewolony lud i zwrócił się o pomoc do wielkich wojowników: Shinobi Orangutana, Shinobi Sowy, Pani Motyl i Demona Gyoubu. Orangutan trenował wśród małp w Zatopionej Dolinie, ze swoja partnerką Zimorodek. Sowa był niesamowicie doświadczonym Wielkim Wojownikiem. Pani Motyl, pochodząca z Lasu Sów, krainy na północ od Ashiny, była mistrzynią iluzji. Z kolei Gyoubu Masataka Oniwa był niegdyś niesławnym przywódcą grupy bandytów, który został pokonany przez Isshina Ashinę. Święty Miecz, który był pod wrażeniem siły przeciwnika zdecydował się zwerbować go do walki o swoją sprawę. Posługiwał się słynną rogową włócznią, która była w stanie przyciągać wrogów i zdzierać z nich prymitywne zbroje.
Generał Tamura próbował stłumić bunt. Na polu złotych trzcin stanął twarzą w twarz z Isshinem Ashiną. Ostrze Świętego Miecza skrzyżowało się z potęgą Krzyżowej Włóczni Masataki. Podczas kontrataku, Isshinowi udało się wyprowadzić cięcie, które otworzyło mu drogę do zwycięstwa. Wspiął się zwinnie na rannego, rosłego mężczyznę i dokonał jego egzekucji. Po śmierci dowódcy wrogie szeregi rozproszyły się po Japonii.
Isshin przeniósł się do Zamku Ashina, z którego zaczął sprawować rządy. Umocnił pozycję swojego klanu w kraju z pomocą swoich najwierniejszych samurajów - Siedmiu Włóczni Ashiny. Demon Gyobu został nagrodzony Włócznią o Krzyżowym Ostrzu, należącą do poległego Generała Tamury. Róg złamanej włóczni Gyoubu stał się reliktem strzeżonym z szacunkiem w bramie samurajów w zbiorniku Ashina.
Zakończenie wojny nie powstrzymało dalszego rozlewu krwi. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, oddział Instytucji rządowej na szczeblu centralnym, próbowało zjednoczyć Japonię pod jednym sztandarem. W międzyczasie Isshin zdecydował się adoptować Genichiro, osierocone, nisko urodzone dziecko, które wychował jak własnego wnuka. Orangutan odnalazł wśród zgliszczy wojennych dziewczynkę, którą oddał pod opiekę Lorda Dogena. Pod jego okiem Emma zdobywała wiedzę i umiejętności medyczne. Sowa pomiędzy martwymi ciałami po zakończonej bitwie odnalazł bezpańskiego, zbłąkanego chłopca. Zafascynowany niemającym już nic do stracenia, głodującym wilkiem, przygarnął go dla kaprysu.
Wyszkolił go na lojalnego i posłusznego ucznia. W ramach treningu porzucił młodzieńca w Lesie Usui, gdzie pod okiem Pani Motyl mierzył się z jej śmiertelnymi iluzjami. Po przetrwaniu próby zyskał szacunek swojego przybranego ojca. Sekiro stał się Shinobi, który miał przestrzegać Kodeksu, w którym słowo ojca było absolutne. Kredo było prawem nadrzędnym, wykonywanym bezwarunkowo ponad rozkazy pana wojownika.
Wilk z rozkazu Sowy służył Boskiemu Dziedzicowi. Miał chronić go nawet za cenę własnego życia. Lord Kuro był ostatnim pozostałym przy życiu potomkiem starożytnego rodu. Został wychowany w izolacji przez ministra Ashiny – Hiratę.
20 lat później od zakończenia rebelii klan Ashina był na skraju upadku. Wielki Isshin zachorował, a Armia Genichiro, który opanował heretycką sztukę - Błyskawicę Tomoe, zaczęła słabnąć. Wnuk Świętego Miecza zdecydował się na desperacki krok... porwanie Kuro. Sekiro nie zdołał jednak ochronić swojego pana, który został pojmany. Rozbrojony, pogrążony w hańbie wojownik, na dnie Zbiornika Ashina otrzymał ozdobny list od nieznanej kobiety.
„Wilku Kuro, twoje przeznaczenie czeka na ciebie w wieży z widokiem na księżyc. Ucieknij ze studni i znajdź wieżę skąpaną w świetle księżyca. Nawet bez ostrza możesz do niego dotrzeć. Zachowaj ciszę. Zachowaj czujność.”
