Najwyższa klasyka

Są takie gry których wstyd nie znać, ich budowa jest niezwykle prosta i powstały w prehistorycznych czasach gier video. Historia o tym jak przetrwać próbę czasu.

Zanim jednak zajmę się Arkanoidem powrócę jeszcze bardziej w przeszłość. Do roku 1976, kiedy to świat ujrzała legendarna gra „Breakout” od Atari. Breakout jak przystało na tak dawną grę opierał się na prostych zasadach (właściwie to miał być takim pongiem dla pojedynczego gracza). To co łączy wszelkie klasyczne, kultowe i legendarne dziś gry z tamtego okresu to nastawienie na windowanie rekordów zdobytych punktów. Gra rzecz jasna zdobyła sporą popularność, tak wielką że jak grzyby po deszczu zaczęły pojawiać się mniej lub bardziej udane klony. Najlepszym i najbardziej dziś znanym okazał się genialny Arkanoid.

Atari Breakout

Firma Taito wytworzyła w roku 1986 prawdziwą ewolucję Breakout’a, tak dobrą ze wręcz doskonałą. Arkanoid posiadał wszystko to co jego protoplasta plus takie rzeczy jak Power up’y czy bardzo odporne klocki. Co jakiś czas nasza „paletka” nasza paletka np. albo się powiększa, tudzież się zmniejszała, mogła strzelać czy też musiała zmagać się nie z jedną ale z kilkoma „piłeczkami”. Wszystko to bardzo podnosiło poziom rozgrywki. Użyłem określeń „paletka” i  „piłeczkami” są one jednak błędne, gdyż o dziwo Arkanoid ma fabułę. Nie byłem tego świadom przez wiele lat ale jak się okazuje „paletka” to nie „paletka” tylko kosmiczny statek Vaus… No ale kogo to obchodzi. W końcu z fabułą w Arkanoidzie jest tak jak fabułą w grach z Mario, niby jest ale tylko jest.

Dziś takie gry ludziom kojarzą się z papką dla casuali. Błądzi jednak ten kto choć przez chwilę tak pomyślał. Arkanoid to gra niezwykle trudna. Prawdziwy tytuł na hardcorowców, ale nie takich samozwańczych „ukończyłem CoD i jestem pro”. 3 życia na trzydzieści kilka leveli to tyle co nic, a każda utracona piłeczka boli bardzo mocno. Arkanoid stawia na zręczność i opanowanie. Jedynie wybrańcy dotrą do bossa na końcu gry. Chodzi rzecz jasna o uczciwą grę bo oszukiwać na emulatorze to każdy głupi potrafi.

Arkanoid

Arkanoid przetrwał próbę czasu bo jego założenia są niezwykle proste, a przy tym motywujące jak mało co, zadziwiające ile radości może dać rozbicie ostatniej cegiełki.

Jest to gra która nie zestarzała się ani o jotę, a ma prawie 30 lat.  To że gra się w nią zawsze tak samo dobrze jest jej największym plusem. Dycha jedyna słuszna ocena dla tej produkcji.