DEMO ONE
Od kiedy tylko sięgam pamięcią zawsze lubiłem grać w wersje demonstracyjne, które nawet dziś są poniekąd dla mnie metodą sprawdzania gry w akcji. Jednak dzisiejsze free wersje do pobrania ze "sklepików" naszych konsol nie są nawet w połowie tak magiczne jak te za czasów PS one...
Pamiętam jakby to było wczoraj: Mama wróciła z wywiadówki w dniu moich urodzin i powiedziała - spisałeś się - a oto coś od nas i wyciągnęła elegancki szary karton z żółtymi dodatkami, który leży u mnie na strychu do dzisiaj. Chodziłem wtedy do piątej klasy, a Play Station było marzeniem każdego chłopca (no i może jakiejś dziewczynki) z tej liczącej około tysiąca dzieci szkoły. Długo czytałem instrukcję jednocześnie podłączając krok po kroku sprzęt. Wreszcie nastał ten moment i w czytniku wylądowała pierwsza w moim życiu czarna płyta w fioletowej kopercie z białym, "technicznym" napisem: DEMO ONE... Moja ówczesna egzystencja przestała mieć jakiekolwiek znaczenie w świetle tego co tam ujrzałem! Abe, Ridge Racer i inne tytuły sprawiły, że po prostu się zakochałem i od tego czasu mój związek z grami trwa po dziś dzień... Mało kogo wtedy było jednak stać na kolekcje oryginałów takie jak teraz można chociażby zaobserwować w "pokojach graczy", więc ja i kilku moich kolegów kupowaliśmy: The Official Play Station magazine, głownie dla tej magicznej płyty z wersjami demo. Cóż to były za czasy tak niewiele potrafiło cieszyć... Pamiętam jak kumpla ojciec kupił mu numer z demkiem zawierającym Metal Gear Solid - ja p******* grałem w to demo dłużej niż w najnowszą odsłonę Call of Duty - nie wspominając jaką wartość i szacun miała ta "płyta z gazetki" na osiedlu! Muszę się przyznać, że wszystkie te demka mam do dziś i zdarza mi się nierzadko je uruchamiać... Nie ma dla mnie lepszego przypomnienia i przeglądu tego w co się wtedy grało na "szaraku" jak właśnie te czarne wersje demonstracyjne... aż łza w oku się kręci niczym ta niezapomniana pierwsza płyta...
