Tell me MORE #1 - Lara Croft: Nude Raider
Od czasu premiery Tomb Raidera jej bohaterka, Lara Croft, jest postrzegana jako symbol seksu w branży gier wideo, co niejednokrotnie było również podstawą dla strategii marketingowej. Niestety, w kilku przypadkach skutkek tego działania stworzył kontrowersyjne projekty, m.in. takie jak zjawisko Nude Raider, które w wielu momentach przekraczało granice dobrego smaku.
„Najbardziej zaskakujące było to, że Lara w szybkim tempie stała się bardziej znana niż sama gra, a ludzie, którzy nawet nie byli graczami, słyszeli o niej i doskonale wiedzieli, kim jest — Gavin Rummery”
Produkcja została wydana przez Core Design w 1996 roku. Jej bohaterką jest brytyjska archeolog, Lara Croft, która słynęła nie tylko z wielkich umiejętności strzeleckich, lecz także z charakterystycznych cech fizycznych, w tym dużego biustu. W ciągu kilku lat stała się rozpoznawalną postacią nie tylko w świecie gier, ale także poza nimi, dzięki adaptacji filmowej, gdzie wcieliła się w nią Angelina Jolie. Można więc uznać, że Lara Croft jest swoistą Mona Lisą gier wideo – piękną, tajemniczą postacią, która zyskała popularność poza granicami rozrywki elektronicznej.
Swego czasu w grach wideo nagość nie była częstym widokiem z prostego powodu — nie pozwalała na to technologia. Owszem, pojawiało się trochę wulgarnych gier w produkcjach retro czy 2D, ale tak na dobrą sprawę były to głównie obrazki lub mocna pikseloza. Początki fenomenu Nude Raider sięgają lat 90., kiedy to pierwsze gry z serii Tomb Raider zyskały ogromną popularność. Z powodu silnego zainteresowania graczami postacią Lary Croft, wielu fanów zaczęło eksperymentować z różnymi modyfikacjami, próbując odsłonić postać do stanu nagiego. Pomimo że twórcy gry nie przewidzieli takiej możliwości i oficjalnie nie zatwierdzili takich modyfikacji, pojawiły się one dzięki zdolnościom technicznym i determinacji społeczności graczy. Im bardziej popularna stawała się Lara Croft, tym więcej pojawiało się prób lub informacji na temat sposobów rozbierania głównej bohaterki.
ZOBACZ W YOUTUBE 18+
Po premierze tytłu, Ci bardziej zdesperowani mogli zaspokajać swoje zainteresowanie dzięki dużej ilości fanowskich prac artystycznych oraz krótkich animacji opartych na pierwszym tytule z uroczo przedstawioną główną bohaterką. Szum wokół niestosownej łatki stawał się coraz bardziej popularny, a ciekawość co do nagiego ciała Croftówny nie malała. Z każdym nowym dniem w sieci powstawały kolejne strony internetowe oferujące czasem nawet zbyt wulgarne interpretacje postaci LC.
„Popularność Lary miała swoje negatywne strony. Stała się legendarną postacią, co za tym idzie, narodziły się miejskie legendy. Zamiast być postrzegana jako gwiazda rocka, która zachwyca swoich fanów, Lara Croft zyskała inną legendę - mityczny kod Nude Raider”
Najważniejszym momentem w kontrowersyjnej historii Nude Raider było pojawienie się pierwszej części gry. Krótko po premierze w 1996 roku gracze mieli możliwość nie tylko przetestowania, ale także zobaczenia, jak Lara zachowuje się podczas eksploracji bez odzienia. W kolejnych latach następne części gry otrzymywały możliwość rozgrywki z brytyjską seksbombą, ukazującą roznegliżowane ciało. Chociaż był to jedynie zwykły, dość rozmazany plik nakładany na standardowe tekstury ubrań, nikomu nie umknęło, że pokazywał zbyt wiele. Dla niektórych nie stanowiło to problemu; liczyło się to, że Lara faktycznie była całkowicie naga. Co interesujące, twórcy gry nie pozostali obojętni na działanie tego fenomenu, dodając do gry scenę pod prysznicem. Jak tłumaczyli, nie zrobili tego, by podniecić graczy, lecz by ich zrugać.
„Naszą odpowiedzią było dodanie sceny pod prysznicem pod koniec rozgrywki w Tomb Raider 2, w której Lara strzela do gracza za to, że ośmielił się podglądać jej rozbieranie się”
W krótkim wywiadzie Paul Douglas oraz programista Gavin Rummery wspomnieli o samym incydencie w ten sposób:
„To nas bardzo denerwowało, ponieważ nigdy taki motyw nie istniał, a co więcej, nawet gdyby tak było, oznaczałoby to, że spotykaliśmy się na imprezach zboczeńców, którzy tworzą pornograficzne gry wideo dla dzieci”
Chociaż realna opcja rozebrania protagonistki nigdy nie była prawdziwa i w zasadzie nigdy nie był planowana, tak Douglas w jendym z wywiadów udzielił interesującej odpwiedzi mówiąc, że była pewna presja ze strony kierownictwa, aby taką formę później dodać, i uważa, że jednym z powodów, dla których plotka przetrwała, było to, że ludzie zajmujący się marketingiem gry też tego chcieli.
„Myślałem, że to typowa młodzieńcza reakcja. Nawet w trakcie prac nad grą ktoś z kierownictwa, być może półżartem, poprosił nas o coś podobnego, a my powiedzieliśmy im, żeby się zdecydowanie z tego pomysłu wycofali”
Z pewnością w grze nie było niczego, co mogłoby prowadzić do takich scenariuszy, ale mimo wszystko jakiś czas po premierze pojawiła się wspomniana już fanowska łatka na PC. To, co było trochę zaskakujące, to to, jak długo wydawca się nad tym zastanawiał. Niestety, były to czasy, kiedy każde wzmianki były postrzegane jako dobre, niezależnie od tego, jak przedstawiały wykreowaną postać.
Sięgając głębiej w odmęty sieci, można natrafić na wywiad przeprowadzony przez portal internetowy videogamedesign.com w latach 1997 lub 1998, w którym Toby Gard, twórca postaci, opowiadał o swoich koncepcjach dotyczących Lary Croft oraz o swoim odejściu z Core Design tuż po ukończeniu pierwszej części. Choć sam wywiad miał charakter raczej standardowy, Gard sugerował, że kwestia pojawiającej się nagości została podjęta przez brytyjskie studio. Co do prawdziwości tych informacji, trudno jednoznacznie stwierdzić. Niemniej jednak kilka aspektów i przesłanek sugeruje, że istnieje możliwość, iż tak się wydarzyło, choć nie sposób tego potwierdzić.
Wraz z kolejnymi klasycznymi częściami, dostępna nagość była tworzona od nowa pod konkretną odsłonę Tomb Raidera. Mimo że nadal była to tylko zwykła tekstura, zaczęła stopniowo nabierać coraz bardziej wyzywającego charakteru. Na tyle odważnego, że przed premierą piątej części Tomb Raidera (Chronicles - 2000r) - Core Design podjęło drastyczne kroki w walce z fenomenem tego wydarzenia. W 1999 roku studio rozpoczęło działania prawne mające na celu zwalczanie wszystkiego, co było kojarzone z nagą Larą. W oficjalnym oświadczeniu można było przeczytać:
„Mamy naprawdę dużą liczbę fanów gry i nie chcemy, aby najmłodsi gracze mieli styczność z nieodpowiednimi treściami, które dotyczą Tomb Raidera oraz samej Lary Croft”
Oto rozpoczęła się rzeczywista walka z wiatrakami. Skiny i fanarty stawały się coraz bardziej problematyczne, nawet dla samej bohaterki, która miała zostać „Ambasadorką brytyjskiej doskonałości naukowej”. Wydawca gry, czyli w tamtym okresie firma Eidos, był tak zaangażowany w walkę z Nude Raider, że pojawiały się groźby oraz potencjalne kary finansowe dla graczy, którzy nadal wykorzystywali wulgarną łatkę. Z tego, co mi wiadomo, ostatecznie nikt nie otrzymał takiej kary, chociaż surowo karano za wszelkie screeny na forach Eidosu. W kolejnych komunikatach prasowych czytamy:
„Szukamy podjęcia działań prawnych. Istnieje wiele stron internetowych o nieodpowiednim charakterze dotyczących Tomba Raidera, ale jest jedna konkretna, która powoduje najwięcej szkód”
W 2004 roku wydawca w końcu odniósł większy sukces, zamykając najbardziej popularną stronę udostępniającą nagie patche - nuderaider.com, co stanowiło naruszenie praw autorskich serii Tomb Raider, przywłaszczając sobie tym samym wulgarną domenę.
Oczywiście wspomniany adres internetowy już nie istnieje, został zamknięty zaraz po przejęciu przez Eidos praw własności. Od grudnia 2010 r. domena jest zarejestrowana w firmie Netcorp z Glendale w Kalifornii i prowadzi do ogólnej strony wyszukiwarki dla dorosłych. Wydawca nadal starannie podejmował działania z różnym skutkiem blokowania osób, które publikowały nagie materiały z Croftówną oraz zamykania kolejnych stron internetowych zawierających treści erotyczne i pornograficzne związane z marką.
Nie trudno się domyślić, że próba ta nie zakończyła się pełnym sukcesem, ze względu na rosnącą popularność i fenomen wirtualnej kobiety, który z roku na rok stawał się coraz większy. Niemożliwe było zamknięcie wszystkich stron internetowych lub zbanowanie osób wykorzystujących wizerunek Laryw treściach przeznaczonych tylko dla dorosłych.
Gdy era klasycznych części ostatecznie dobiegła końca, wielu moderów już cieszyło się na myśl o nowych przygodach LC w lepszej, bardziej szczegółowej oprawie graficznej. Oczywiście, kolejny Nude Skin był tylko kwestią czasu, i faktycznie kilka tygodni po premierze, taka łatka była już dostępna do pobrania na kilku stronach internetowych. Niestety, ci, którzy liczyli na przebudowany model postaci, ukazujący jej nagie wdzięki, musieli się rozczarować, ponieważ kolejna skórka okazała się jedynie zwykłą teksturą, która mimo wszystko wyglądała przyzwoicie w tamtejszej generacji Tomb Raiderów.
Należy jednak zauważyć, że żadna z nowych ani starych gier nigdy nie była przystępna do modyfikowania zawartości, dlatego tworzone nagich łatek opierało się głównie na teksturach, które gracz mógł podmienić jeszcze przed rozpoczęciem gry za pomocą prostej aplikacji istniejącej do dzisiaj, o nazwie TexMod. Niestety, największą wadą takiej tekstury był fakt, że nadpisywała ona obecny strój archeolożki, co prowadziło do dość dziwacznych form ciała głównej bohaterki w miejscach, gdzie ubiór się kończył.
Najlepiej łatka prezentowała się w Tomb Raider: Legend, gdzie przy wykorzystaniu modelu Lary w stroju kąpielowym (po ukończeniu gry na 100%), plik z teksturą nie powodował przełamań tam, gdzie nie powinny one się pojawiać, co sprawiało, że wyglądało to już bardzo przystępnie, choć pewne ozdobne elementy ubioru nadal pozostawały. Kolejne edycje nie były wyjątkiem i tak kolejno Anniversary, Angel of Darkness czy Underworld otrzymywały swoje własne tekstury pozbawione odzienia w różnych ich odmianach, jak i przezroczystych strojach.
Gdy na rynku pojawił się remake Tomb Raidera w 2013 roku i ten również stał się obiektem niesławnej łatki z golizną. Tym razem także pojawiło się kilka różnych wersji. Do wyboru były tradycyjnie nagie postacie Lary, jak i ta ubrana w oficjalny, standardowy strój, który odsłania najbardziej strategiczne miejsca. Ciekawostką jest również fakt, że właśnie ta część doczekała się największej ilości fanowskich artów wykorzystujących model postaci z 2013 roku. Dzięki programowi XNA Lara (bardzo ciekawa aplikacja pozwalająca pozować modele postaci z różnych gier), nawet największy laik graficzny może pochwalić się w swojej galerii takimi właśnie fotkami.
Interesujący jest także fakt, że druga cześć współczesnej trylogi długo opierała się goliźnie, głównie dzięki zastosowaniu zabezpieczeń antypirackich, takich jak Denuvo. Ten system uniemożliwiał wszelkie próby ingerencji w kod gry oraz zamiany standardowych plików tekstur, co oczywiście dotyczyło wyłącznie oryginalnej wersji gry. Jednakże nic nie trwa wiecznie, a ironia losu sprawiła, że to właśnie ta część produkcji zaoferowała jeden z najlepszych modeli Croftówny, prezentujący praktycznie rewolucyjny wizerunek ciała, uwzględniający różnorodność w rozmiarach biustu i sylwetki. Nawet najnowsza odsłona przygód panny Croft nie dorównuje pod względem detali i dopracowania kobiecemu ciału, jak projekt fana w Rise of the Tomb Raider. Co więcej, ten sam autor przygotował również wersję do Shadow of the Tomb Raider, wzbogacając postać o nowe formy strojów, które również robią wrażenie, ale nie są tak rewelacyjne jak te z gry z 2015 roku - być może chodziło tutaj o większe ograniczenia techniczne, bo z pozoru model wydaje się ten sam.
Oczywiście, wszelkie tego typu modyfikacje były i są głównie dostępne dla posiadaczy komputerów osobistych, chociaż w sieci można znaleźć informacje o możliwości uzyskania identycznego efektu poprzez wpisanie odpowiednich kodów na konsoli. W oryginalnej grze, opuszczenie basenu przez Larę powoduje, że wypowiada ona słowa: „Teraz lepiej zdejmę te mokre ubrania”. Ten oraz kilka innych sugestywnych momentów przyczyniło się do szerzenia plotek na temat nagiej kombinacji przycisków dostępnych na platformie konsol. Główną metodą, która rzekomo zmusza Larę do rozebrania się, jest znalezienie basenu w jej rezydencji i wprowadzenie wspomnianej formy ruchów na padzie po wejściu do środka. Oczywiście nic takiego nie ma miejsca, a o ile faktycznie taka kombinacja istnieje, nie powoduje ona nagiego wyglądu bohaterki, lecz jedynie jej destrukcję. Cała ta sytuacja była mocno rozpowszechniona głównie przez naiwnych fanatyków roznegliżowanych ciał ;)
Wokół świata Lary wydarzyło się wiele skandali związanych z golizną, aczkolwiek nie wszystkie dotyczyły wyłącznie samych gier i plików rozbierających główną postać. Przed przejęciem marki przez firmę Square-Enix popularne były modelki, które zazwyczaj reprezentowały konkretną część gry. Przy premierze trzeciej odsłony w postać bardziej realistycznej Lary Croft wcieliła się angielska modelka glamour Nell McAndrew, co wywołało pewne kontrowersje i wiele problemów dla Eidos Interactive. Kobieta przyjęła ofertę od popularnego magazynu dla mężczyzn (Playboy), gdzie wzięła udział w delikatnie rozbieranej sesji zdjęciowej. Warto zauważyć, że Eidos był bardziej zaniepokojony umieszczeniem napisu Tomb Raider na okładce magazynu (oczywiście bez oficjalnego logo) niż samą modelką. Sprawa trafiła do sądu, a po krótkim procesie wyrok był korzystny dla brytyjskiego wydawcy. Playboy zmuszony był do usunięcia tekstu, a sama Nell pozostała jedyną modelką wcielającą się w oficjalną Larę, gdzie w dalszym ciągu można zobaczyć jej zdjęcia w skąpym ubraniu (nie tylko we wspomnianym magazynie). Oczywiście po zakończonej aferze McAndrew została szybko zastąpiona przez holenderską modelkę Larę Weller.
W pewnym sensie, mit Nude Raider i rzeczywisty nacisk ze strony kierownictwa stanowią dziwny paradoks. Lara Croft stała się ikoną dla wielu kobiet, które musiały zmagać się z seksizmem w grach komputerowych, a 25 lat później ten mityczny fenomen umarł i zniknął na pewien czas, podczas gdy ona nadal pozostaje silną postacią. Lara musiała znosić tę samą wrogość i szyderstwa, co wiele rzeczywistych kobiet, ale udało jej się przetrwać i stać się symbolem siły i determinacji.
Niestety, skutek niegrzecdznej łatki poszedł o kilka kroków za daleko i prawdopodobnie nikt nie jest już w stanie tego powstrzymać. Patrząc na to dzisiaj, musimy przyznać, że skórki z nagimi postaciami nie są tak atrakcyjne, jakby się to mogło wydawać. I jak to mawiała sama bohaterka materiału: wszystko to, co utracone, powinno zostać odnalezione, to akurat w tym konkretnym przypadku wszystko to, co zasłonięte, powinno takie pozostać. Aspekt przyzwoitości został dawno przekroczony, co dobrze podsumował jeden z menadżerów Square, mówiąc, że niektórzy fani zbyt dosłownie potraktowali swoją miłość i oddanie wobec LC.