Nowe dzieło chińskiego studia Dark Pigeon to przede wszystkim dynamiczna metroidvania z motywami science fiction i bohaterką przypominającą 2B z NieR: Automata. Choć rozgrywka jest stosunkowo przyjemna i osadzona w interesującej opowieści, niestety zawodzi pod kilkoma innymi względami.

Gra opowiada historię Tanii – cyborga stworzonego przez genialnego naukowca, doktora Herveusa. Bohaterka zostaje wysłana na Wyspy Horacego, archipelag skażony jest tajemniczą energią, która przekształca lokalną faunę w zmutowane potwory. Główna misja polega na odnalezieniu zaginionego zespołu badawczego. Przemierzając niebezpieczne tereny, Tania stopniowo odkrywa sekrety tej krainy i zmaga się z własną tożsamością, zastanawiając się, czy naprawdę zasługuje na miano człowieka.

Fabuła, mimo pewnych niedociągnięć strukturalnych, stanowi mocny fundament Awaken, angażując gracza w opowieść łączącą elementy science fiction z osobistym dramatem bohaterki. Choć motywy poruszane w grze były już eksplorowane w innych dziełach, wciąż fascynują i nadają historii unikalny charakter. Jednym z najmocniejszych aspektów narracyjnych jest sama Tania – postać obdarzona ludzkimi emocjami i wątpliwościami, co sprawia, że gracz łatwo się z nią utożsamia. Jej konstrukcja może budzić skojarzenia z popularną 2B, jednak jej charyzma i intrygująca osobowość wyróżniają ją na tle innych bohaterów tego gatunku.

Liczne zwroty akcji stopniowo ukazują rozwój protagonistki oraz trudne wybory, przed którymi staje, jednocześnie odsłaniając tajemnice jej przeszłości. Fabuła angażuje emocjonalnie, umiejętnie splatając dramatyczne wydarzenia z osobistymi przeżyciami androida. To rzadkość w grach z tego gatunku, co czyni produkcję wyjątkowym doświadczeniem narracyjnym.

RECENZJA W YOUTUBE

Tytuł w swojej istocie jest klasyczną metroidvanią oferującą eksplorację rozległych, dwuwymiarowych map pełnych niedostępnych miejsc, które odblokowują się wraz ze zdobywaniem nowych umiejętności i ekwipunku. Po drodze gracz napotka licznych przeciwników oraz zyska dostęp do kilku broni i zdolności, które można ulepszać poprzez system wytwarzania przedmiotów i wykorzystanie zasobu o nazwie Eter.

Główna bohaterka, walczy przy użyciu miecza i kosy. Choć początkowo może się to wydawać ograniczeniem, twórcy z Dark Pigeon Games zadbali o system personalizacji, który znacząco poszerza możliwości bojowe. Przedmioty zdobywane podczas przygody pozwalają dostosować statystyki postaci, umożliwiając skoncentrowanie się na ataku lub obronie, w zależności od stylu gry.

Astral Blade oferuje szesnaście slotów na rozwój, co pozwala na znaczącą rozbudowę parametrów androida. Mechanika walki jest intuicyjna – podstawowe ataki wykonuje się za pomocą dwóch przycisków, a ich kombinacje umożliwiają wyprowadzanie efektownych ciosów, zarówno na ziemi, jak i w powietrzu. Sterowanie jest wyjątkowo responsywne, co zapewnia płynność i brak frustracji, nawet w wymagających sekwencjach platformowych.

Progresję dopełniają liczne kluczowe przedmioty rozrzucone po świecie gry, zwiększające zdrowie oraz zdolność regeneracji Tanii. Inspiracje serią souls widać w systemie leczenia i odpoczynku – dostępne są trzy mikstury regeneracyjne, które można ulepszać za pomocą specjalnych przedmiotów. Ich zapas odnawia się po odpoczynku w kręgu kwiatów, co wiąże się z ponownym pojawieniem się pokonanych wcześniej przeciwników. Ta mechanika dodaje strategicznego wymiaru rozgrywce.

Jednym z najmocniejszych elementów produkcji jest jej unikalne podejście do samego świata. Las nie pełni jedynie roli tła – to żywa, tajemnicza postać sama w sobie. Przepełniony sekretami, ukrytymi ścieżkami i subtelną opowieścią środowiskową, nieustannie zachęca do eksploracji. Przemierzając bujne krajobrazy i mroczne zakamarki, stopniowo odkrywa się wskazówki dotyczące przeszłości tego miejsca oraz losów drużyny Tanii. To uczucie odkrywania może sprawiać, że gracz pozostanie zaangażowany i chętny do dalszego zgłębiania świata gry.

Co więcej, las deszczowy oferuje szeroką gamę różnorodnych biomów – od mrocznej krypty, przez zaawansowany technologicznie ośrodek badawczy, tętniące życiem centrum wioski, aż po tajemniczy statek powietrzny. Podczas podróży napotkać można wielu NPC – zarówno pomocnych sojuszników, jak i niebezpiecznych antagonistów, którzy wzbogacają narrację. Dialogi są w większości dobrze napisane, choć momentami tłumaczenia bywają niedokładne, co może nieco wybijać z immersji. Na szczęście nie wpływa to znacząco na odbiór historii, a nieścisłości w tłumaczeniu występują jedynie sporadycznie w trakcie tej ponad 12-godzinnej przygody.

Tytuł wyróżnia się również narracją o głębokim, filozoficznym wydźwięku. Gra eksploruje motywy tożsamości, celu oraz natury człowieczeństwa. Tania, jako istota robotyczna, zmaga się z pytaniami dotyczącymi własnego istnienia i znaczenia swojej misji. Te refleksyjne wątki dodają historii emocjonalnego tonu, skłaniając do przemyśleń nad tym, co definiuje życie i wybory, które kształtują naszą tożsamość.

Tempo opowieści jest dobrze wyważone, oferując momenty intensywnych starć z wymagającymi bossami przeplatane spokojniejszymi fragmentami, które pozwalają na rozwój postaci i budowanie świata. Te kontrasty tworzą dynamiczną, wciągającą narrację, sprawiając, że podróż dziewczyny angażuje od początku do końca.

Sekcje platformowe są precyzyjne i wymagające, świetnie komponując się z dynamicznym systemem walki. Gracze muszą wykazać się doskonałym wyczuciem sterowania, aby sprawnie pokonywać przeszkody i stawiać czoła różnorodnym wyzwaniom. Niestety, powtarzalność niektórych etapów może odbierać radość z eksploracji – gdyby poziomy były bardziej zróżnicowane, platformowe segmenty gry stałyby się jeszcze ciekawsze.

Aby ułatwić rozgrywkę, gra oferuje funkcje dostępności, podobne do tych znanych z Prince of Persia: The Lost Crown Można np. pominąć trudniejsze fragmenty platformowe lub skorzystać z systemu, który stopniowo wzmacnia statystyki Tanii po wielokrotnych porażkach w tym samym miejscu.

Android dysponuje szerokim wachlarzem umiejętności – oprócz podstawowych ataków może blokować, unikać ciosów oraz wykonywać kombinacje zadające dodatkowe obrażenia. W trakcie walk zdobywa specjalne ataki, a także kończące ruchy, które pozwalają efektownie eliminować pokonanych przeciwników. System leczenia jak wspomniałem przypomina ten z Dark Souls – gracze mają ograniczoną liczbę mikstur, a miejsca zapisu pełnią funkcję punktów kontrolnych i jednocześnie odnawiają zdrowie postaci.

Jednym z kluczowych elementów rozgrywki jest system Ether, pozwalający na zbieranie energii i wykorzystywanie jej do ulepszania broni oraz rozwijania umiejętności poprzez drzewko talentów. System ten jest dość dobrze zbalansowany – można odblokować zarówno pasywne, jak i aktywne ulepszenia. Opcje takie jak zwiększona szansa na cios krytyczny czy możliwość kontrataku podczas parowania wzbogacają rozgrywkę, nie zaburzając jej poziomu trudności. Dzięki temu AWAKEN pozostaje przystępne dla szerokiego grona odbiorców.

Jeśli chodzi o walkę, Tania początkowo dysponuje szybkim i dobrze sprawdzającym się ostrzem, a w późniejszym etapie zdobywa znacznie bardziej wszechstronną kosę oraz shurikeny do rzucania, które umożliwiają atakowanie wrogów z dystansu. Można wykonywać kombinacje i ataki specjalne przy użyciu wszystkich trzech broni, co zachęca do eksperymentowania i odkrywania różnych strategii pokonywania przeciwników. Choć system konfrontacji ma solidne fundamenty, jego pełny potencjał ujawnia się dopiero po pewnym czasie. Początkowe starcia mogą wydawać się powtarzalne, a ograniczona różnorodność przeciwników sprawia, że pierwsze godziny rozgrywki mogą nieco nużyć. Jednak z biegiem czasu walka nabiera dynamiki, a rozwój postaci otwiera nowe możliwości taktyczne.

Dostępna broń posiada system ulepszeń – na przykład ostrze można wzbogacić o efekt trucizny, a kosę o zdolność wypuszczania pocisków przy każdym zamachu, co dodaje jeszcze więcej opcji systemowi walki. Podobnie można rozwijać umiejętności bohaterki, odblokowując nowe ruchy, takie jak dodatkowy skok, lub pasywne wzmocnienia, np. zwiększenie zdrowia o 10%.

Oponenci nie stanowią dużego wyzwania, ponieważ większość starć sprowadza się do wykonywania tych samych ruchów w kółko. Dodatkowo po każdym trafieniu następuje dziwna pauza, która ma podkreślić siłę uderzenia, ale w rzeczywistości sprawia, że walka wydaje się nienaturalna i szarpana. Ten efekt lepiej sprawdziłby się jako element finalnych ciosów używanych do wykańczania wrogów i bossów, zamiast towarzyszyć każdemu atakowi.

Jednym z głównych problemów tego systemu jest wspomniana powtarzalność adwersarzy. Gra często wykorzystuje te same typy wrogów, co sprawia, że starcia stają się monotonne. Powtarzalność potęguje częstotliwość ich pojawiania się, przez co walka traci na dynamice i świeżości.

Z drugiej jednak strony mocnym punktem walki są starcia z bossami. Te konfontacje nie tylko robią wrażenie oprawą wizualną, ale także wymagają zręczności i strategii. Każdy boss ma unikalny wygląd oraz odrębne wzorce ataków, co zmusza gracza do adaptacji i krytycznego myślenia. Tytuł oferuje różne poziomy trudności – od trybu fabularnego po ultra-wymagający, dzięki czemu każdy może dostosować wyzwanie do własnych preferencji.

Niektóre fragmenty rozgrywki wymagają wyjątkowej precyzji i skupienia, przywodząc na myśl stylistykę soulslike. Na szczęście gra nie próbuje w pełni naśladować tego gatunku – trudna mechanika i dynamiczny styl walki przypadną do gustu doświadczonym graczom, ale mogą okazać się zbyt wymagające dla nowicjuszy. Niestety, brak konsekwencji w poziomie trudności sprawia, że jeden boss może paść bez większego wysiłku, podczas gdy inny wymaga pełnego skupienia i znacznego zaangażowania taktycznego.

Gra przyciąga wzrok unikalnym połączeniem mrocznych, tajemniczych i bujnych środowisk, oferując kontrastowy i immersyjny design. Twórcy popracowali nad animacją wrogów i bossów, co nadaje rozgrywce dynamiki, choć ich ruchy mogłbyby nieco leszpe i płynne. Niestety, w wielu przypadkach projekt etapów bywa powtarzalny, a monotonia wizualna może prowadzić do zmęczenia oczu zamiast zachwycać estetyką.

Plusem jest atmosfera gry, która doskonale oddaje klimat futurystycznego, dystopijnego świata. Lasy, starożytne ruiny i architektura zwiedzanej cywilizacji wzbudzają w graczu poczucie odkrywania śladów zaginionej kultury, a sama wyspa i jej zakamarki potęgują wrażenie nadciągającej apokalipsy. Użycie ciemnych kolorów i efektownego oświetlenia sprawia, że otoczenie wygląda żywo i dynamicznie, choć nadmierna ciemność w niektórych obszarach może momentami utrudniać eksplorację.

Mimo dobrej oprawy graficznej recykling stopniowo osłabia początkowy zachwyt i poczucie świeżości świata gry. Niemniej jednak dopracowany design nawet powtarzających się lokacji zapewnia angażujące wrażenia wizualne. Warto jeszce zaznaczyć, że wczesne etapy gry są mniej różnorodne, co może potęgować uczucie monotonii. Dodatkowo rozmieszczenie przeciwników i zasobów w świecie wymaga lepszego zbalansowania, aby zapewnić płynniejszą i bardziej satysfakcjonującą rozgrywkę. Ostatecznie to od gracza zależy, czy dostrzeże w grze artystyczny kunszt, czy skupi się na jej powtarzalnych elementach. 

Muzyka i narracja odgrywają kluczową rolę w budowaniu tajemniczej i wciągającej atmosfery. Ścieżka dźwiękowa dynamicznie dostosowuje się do różnych momentów rozgrywki, wzmacniając poczucie napięcia, przygody i ekscytacji. Kompozycje oddają mroczny, a chwilami wręcz tragiczny ton historii, kreując dystopijny klimat świata gry. Jednak warto byłoby wzbogacić warstwę muzyczną o większą aspekt audio, aby jeszcze bardziej urozmaicić doświadczenie gracza.

Z kolei zespół aktorów głosowych wykonał dobrą pracę, dbając o detale i wiarygodność emocjonalną postaci. Dzięki starannie dobranym efektom dźwiękowym gra zyskuje jeszcze większą jakość, sprawiając, że każda scena staje się bardziej immersyjna i angażująca.

AWAKEN: Astral Blade to gra o przyzwoitej rozgrywce w stylu metroidvania, która może zachwycać oprawą wizualną, choć w kilku kluczowych aspektach nie spełnia oczekiwań. Starcia z bossami i eksploracja potrafią dostarczyć frajdy, ale powtarzający się przeciwnicy oraz momentami niedopracowana mechanika walki mogą prowadzić do frustracji. Rozgrywka sprawia wrażenie nieoszlifowanej, choć lokacje i dynamiczne konfrontacje przyciągają uwagę, sztywne animacje postaci nieco obniżają ogólne wrażenia. Mimo tych niedociągnięć tytuł może przypaść do gustu fanom gatunku dzięki świeżemu, choć znajomemu stylowi. Nie należy jednak oczekiwać rewolucji.