Nieznane historie znanych twórców #1 - Ja, Niebieski marzyciel
Pierwsza odsłona cyklu opowieści o znanych deweloperach. Bo czasem, by zrozumieć rozwiązania z pewnej serii, trzeba zajrzeć do historii jej twórcy. Myślą przewodnią tego cyklu niech będą słowa zmarłego kilka lat temu Satoru Iwaty:
"Ponad wszystko, gry wideo mają być jedną rzeczą: Zabawą dla wszystkich."
Witam was w pierwszej odsłonie cyklu w ramach którego będę przybliżał historię znanych twórców rynku gier, rozmyślając przy tym w jakim stopniu określone etapy wpłynęły na to, jak są oni postrzegani jako deweloperzy.
W ramach tego bloga nie będzie ankiet, a dodatkowo planowany podział to dwie sekcje. Pierwsza to będzie biografia oraz enigmatyczna zapowiedź kolejnej odsłony serii, a druga źródła - to wszystko na jednej stronie. Nie chcę bawić się nawet w orientacyjne określanie daty premiery kolejnego odcinka, bo można się na tym przejechać. Tyle celem wstępu, zapraszam do lektury.
Ja, Niebieski marzyciel
Historia ta rozpoczyna się 28 sierpnia 1965 roku, gdy w zachodniej części Tokyo, dystrykcie Machida, w rodzinie sprzedawcy samochodów oraz opiekunki domu na świat przychodzi Satoshi Tajira. Jego wczesne lata wypełnione były podróżami do okolicznych wiejskich terenów, gdzie uwielbiał zbierać owady, czasem stosując do tego dość wymyślne taktyki. Wskutek tego zyskał on wśród znajomych przydomek "Dr. Bug", a sam zaczął marzyć o tym, by w przyszłości zostać entomologiem (specjalistą od owadów) - później ten Tajiri pojawi się w serii Pokemon za sprawą Ash Ketchum, który w Japonii znany jest jako Satoshi. A wspomniany specjalista od owadów staje się trenerem.
Jednak wraz z rozbudową miasta terenów z owadami było coraz mniej, wskutek czego zainteresowanie to osłabło, a w jego miejsce wkroczyły automaty do grania. Zwłaszcza jedna bardzo wpływowa strzelanina - Space Invaders, który choć nie przyczynił się do problemów z dystrybucją monet, tak niewątpliwie był komercyjnym hitem i doczekał się masy portów na przeróżne platformy. W efekcie obcowania z tą produkcją Satoshi zaczął dość dużo czasu przeznaczać na gry wideo. Dzięki temu udało się mu wygrać konkurs zorganizowany przez Sega, choć okupione to było problemami w nauce. Między innymi z tego powodu jego rodzice nie byli zachwyceni nową pasją Satoshiego do tego stopnia, że uznali go za winnego przestępstwa marnowania swojego życia. W tym to momencie tato Tajiri'ego zaczął szukać dla niego pracy w The Tokyo Electric Power Company. Możliwe, że to ten czynnik wzmógł Satoshiego na tyle, że ten w końcu ukończył liceum, choć był bliski jego oblania. Po nim przez dwa lata uczęszczał do National College of Technology, gdzie specjalizował się w elektronice oraz informatyce.
Wspomniana pasja do gier zaowocowała tym, że w 1981 roku na japońskim rynku pojawił się Game Freak, choć nie jako deweloper. Początkowo firma zajmowała się tworzeniem oraz dystrybucją magazynu, który przybliżał wybrane produkcje na automaty - lektura jednego z odcinków jest przyczynkiem poznania Kena Sugimoro, który to odpowiadał za projekt niektórych pokemonów. Nie wiedział przy tym, że za magazynem stoi ktoś więcej niż młody człowiek zafascynowany grami wideo. Miał bowiem do czynienia z osobą, którą niektórzy nazwaliby niebieskim. Co poniekąd sprawiło, że choć miał wpływ na takie elementy serii jak mechanika rozgrywki, projekt świata czy idea gry, jest dość rzadko wspominany - ba, czasem ciężko jest odkopać jego zdjęcie. Generalnie samotnik, dla niektórych ekscentryk.
Jakkolwiek może być dla kogoś zaskoczeniem, że na kształt jednej z największych marek na konsole Nintendo, która w dłuższej perspektywie uratowała Game Boya miał wpływ człowiek z zaburzeniami ze spektrum Autyzmu.
W ramach wtrącenia jeden blog autorstwa użytkownika TBxx, gdzie taki niebieski jest ważnym elementem - "Świat gier w niebieskich okularach".
Rys 1. Dwie okładki magazynu Game Freak. Źródło: https://venturebeat.com/2016/03/01/satoshi-tajiri-the-man-who-created-pokemon/
Wracamy jednak do magazynu - podczas jego tworzenia Satoshi powoli dochodzi do wniosku, że coraz mniej lubi gry wideo i to, jak wypadają one pod względem jakości. Tak więc wspólnie z Sugimori decydują się na zmianę, która to następuje w 1989 roku. Przed jej nastąpieniem Satoshi w celu lepszego zapoznania się filozofią projektowania gier na Famicona decyduje się na zakup Family BASIC. Po dwóch latach studiowania sprzętu i roku tworzenia ukazuje się pierwsza gra studia - wydany przez Namco w 1989 w Japonii Quinty, który później dzięki Hudson Soft - jako Mendel Palace - ukazuje się w USA. W tym okresie wkupił się w łaski Nintendo, dzięki czemu mógł wziąć udział w procesie tworzenia serii The Legend of Zelda.
Idea na serię Pokemon narodziła się w 1990 roku, gdy Satoshi zetknął się z Gameboy'em. Dwie takie konsolki podłączone za pomocą odpowiedniego kabla pozwalały na rywalizację między użytkownikami. Z rozmyślań nad tą technologią narodził się pomysł, by wykorzystać ją do czegoś więcej - kooperacji czy dzielenia się materiałami. Dodatkowo wspominał on wciąż okres dzieciństwa, gdy biegał po wiejskim obszarze i łapał owady. Z tą myślą Tajira udał się do Nintendo i choć pierwotnie szefostwo japońskiego giganta nie rozumiało pomysłu, tak pomysłodawca Pokemonów dał się już poznać jako wartościowy twórca. Tak więc dostał on zielone światło i prace oficjalnie się rozpoczęły. Z legendą rynku, Shigeru Miyamoto, jako mentorem rozpoczął się długi proces produkcyjny tytułu, który pierwotnie nazywał się "Capsule Monsters".
Ryc. 2 - Pokemon Red/Green. Źródło: https://bulbapedia.bulbagarden.net/wiki/Pok%C3%A9mon_Red_and_Green_Versions
Koszt tego projektu był dla studia ogromny - nie wspominając długiego procesu tworzenia, wskutek odejścia pięciu pracowników Game Freak prawie przestał istnieć, a Satoshi przez pewien czas pracował za pieniądze swojego taty. Wtedy to, w zamian za część praw do marki, wsparcia udzielił Creatures, Inc. i projekt finalnie mógł zostać dokończony, a z jego efektem można było zapoznać się 27 lutego 1996 roku. Premiera tytułu na którą Nintendo średnio czekało, a sam Satoshi wspomniał ją następująco:
Game Boy’s popularity was declining. Just when I finished the game and took it to Nintendo, I felt like a baseball player who slides into second base even though you know you’re going to be out, but then it turns out you are safe
Produkcja, wydana jako Pocket Monsters Red oraz Pocket Monsters Green, nie spotkała się z jakimś szczególnym zainteresowaniem ze strony dziennikarzy - można było spotkać się z opinią, że Game Boy jako konsola umarł. Mimo tego gra okazała się sprzedażowym sukcesem, podnosząc sprzedaż sprzętu Nintendo. Dodatkowo pojawiły się plotki o pokemonie znanym jako Mew, który miał być do zdobycia jedynie drogą wykorzystaniaaspektów technicznych - plotki w tej kwestii były prawdziwe, bo Satoshi umieścił tą istotę celem promocji handlu. Sukces spowodował, że produkcja dwa lata później, jako Pokemon Blue Version oraz Pokemon Red Version, ukazała się w USA.
Rys. 3 - Pokemon Red/Blue. Źródło: https://venturebeat.com/2016/03/01/satoshi-tajiri-the-man-who-created-pokemon/
Tak więc Satoshi w oparciu o wspomnienia z dzieciństwa związane ze zbieraniem owadów stworzył coś więcej niż grę, która podreperowała Nintendo i uratowała Gameboya. Udało się bowiem stworzyć symbol, który później zawitał także w postaci mangi, anime czy filmu. Trzeba przy tym pamiętać, że Tajiri nie jest odpowiedzialny chociażby za kultowego Pikachu (ciekawostka: sam jako swojego ulubionego wskazuje Poliwaga).
Pomysłodawca marki przebywa w firmie po dziś dzień, gdzie dogląda procesu tworzenia głównych odsłon serii. Autor paru zapomnianych projektów oraz marki Pokemon. I choć nie dostawał od bliskich tak okrutnie jak Kojima tuż po dołączeniu do Konami, tak nie można powiedzieć, że w swojej podróży do sławy nie miał pod górkę.
Na koniec ciekawostka - przez pewien okres Satoshi preferował styl, żeby pracować ciągle przez 24 godziny, a następnie odpoczywać przez 12 godzin.
Następny epizod: Nieznane historie znanych twórców #2 - Maniak i frajer w jednym, zanim to było modne
Źródła
Podczas pracy zostały wykorzystane następujące źródła:
Redemir, Satoshi Tajiri Biography, redemirpantanosas.wordpress.com, 17.10.2015
Mike Minotti, Satoshi Tajiri: The man who created Pokémon, venturebeat,com, 1.03.2016
C. McKinley (alias Lodestar_Valor), “Satoshi Tajiri – Disability Biography”, Lodestar_Valor's Video Game Blog, 9.09.2017
Colin Eldred-Cohen, How Satoshi Tajiri’s Autism Helped Create Pokemon, The Art of Autism, 12.08.2018
