Tawerna PPE #2

Witam wszystkich serdecznie! Spotykamy się wspólnie po raz drugi w nowym cyklu blogowym stworzonym od gracza dla graczy – Tawerna PPE. Dziś mam ogromną przyjemność gościć Mikołaja AKA BZImienny - Tak! To ten gość który robi Wam piątki publikując GROmadę. Jesteście ciekawi co opowiedział nam o sobie? Zapraszam do lektury!

Tawerna PPE – to miejsce w którym spotykamy się raz w tygodniu żeby poznać się nieco bliżej – zarówno jako gracze jak i od strony prywatnej. Blog w którym chcę abyście opowiedzieli coś o sobie, swoich zainteresowaniach, pasji, muzyce, ulubionych grach i marzeniach tych małych i nieco większych. W każdym odcinku będę chciał gościć jednego z Użytkowników PPE, pytania będą zawsze takie same dla każdego z Was – ale w sekcji komentarzy możecie zadawać swoje i komentarz z największą liczbą plusów przekaże do wiadomości mojego aktualnego gościa. Odpowiedź na to pytanie znajdzie się w kolejnym odcinku przy wywiadzie z innym uczestnikiem Tawerny. Wpisy będą wychodzić cyklicznie raz w tygodniu w każdy piątek w godzinach porannych. Mam nadzieję że początek weekendu będzie dobrą porą na wizytę w sekcji blogowej – tym bardziej że gośćmi będziecie Wy sami. Trzymam mocno kciuki za frekwencje, Waszą aktywność w komentarzach i zachęcam do dyskusji.

Na wstępie kilka słów ode mnie - jestem bardzo pozytywnie zaskoczony odbiorem mojego pierwszego wpisu pod nazwą Tawerna PPE. Z tego miejsca bardzo dziękuje Anecie za jej udział tu - to była czysta przyjemność "wypić" z Tobą "Modżajto".

Przechodząc już do mojego dzisiejszego Bohatera - zapraszam gorąco na wywiad z BZImiennym - Mikołaj tworzy dla Was co piątkowy cykl pod tytułem GROmada - myślę że to będzie dobra okazja abyście poznali go z nieco innej strony, a uwierzcie jest o czym czytać. Opowieści o Stalkerach, hip-hopie czy PS VR to tylko kropelka zimnego Guinnessa w pełnym zimnego piwa kuflu.

--

Pytanie z największą liczbą + poprzedniemu Gościowi zadał RasMass / Czy wszystkie Anety to fajnie kobiety? [img]1432080[/img] LadyDiesel - prosimy o odpowiedź.

Pisownia oryginalna / tekst bez zmian.

1. Z racji, że jesteśmy w Tawernie proszę o złożenie zamówienia na napój, który będzie nam towarzyszył w naszej rozmowie.

Jeśli mamy do czynienia z bogatą tawerną, to biorę swoje ulubione piwo – lanego Guinnessa. Jeśli nie, to jakieś mniej standardowe (np. kraftowe, by spróbować czegoś innego). Ostatecznie mogę przystać na jakiekolwiek lane. Jeśli będzie jakieś afterparty w kawiarni (by człowiek był w stanie pójść do pracy i nie był tam jak zombie) to zwyczajna czarna bez mleka i niesłodzona.

2. Na wstępie przedstaw nam się ;)

Mikołaj, z tego samego miesiąca, co System Shock na MS-DOS w USA (niestety te tego samego dnia), użytkownik Windowsa „z dziada pradziada”, choć pada się nie boję. Najpierw był Windows 95/98, potem dość długo XP, potem 7 – a obecnie są to Windows 8.1/10. Kiedyś też gromadziłem płyty/pudełka i czytałem CD Action (obecnie PSX Extreme, ot taki chochlik), a CD-Action kupiłem ostatnio gdy dodali do niego Far Cry: Primal.

Z ulubionych gatunków są to, o dziwo, strategie (zarówno turowe jak i czasu rzeczywistego) oraz strzelaniny z perspektywy pierwszej osoby. Kiedyś też gry wyścigowe czy przygodówki 2D.

3. Jak zaczęła się Twoja przygoda z portalem PPE?

Chyba najbardziej standardowa wersja, czyli przypadek w 2016 roku (pierwszy komentarz, jeszcze jako incognito w okolicach zapowiedzi Shadow Warrior 2). Dość szybko poszła rejestracja, pierwsze kilka notek oraz bardziej zażartych dyskusji o serii Call of Duty (chyba narzekałem na coś związanego z Black Ops). Potem na chwilę zapomniałem o portalu, po czym wróciłem, też przypadkiem. I wtedy się zaczęło, bo zostałem piszącym w ramach Piątkowej GROmady (obecnie prowadzący), liczba notek wzrosła z 7 do 700+, no i reputacja poszła do góry (jak i pozycja w rankingu).

4. Skąd inspiracja na Nick i Twój Awatar?

Obecny awatar pochodzi z jednej z misji pobocznych w Borderlands 3: Bounty of Blood – A Fistful of Redemption, gdzie po jej ukończeniu na ściance pojawia się awatar protagonisty. A jako, że operatorka Żelaznego Niedźwiedzia przypadła mi do gustu jako postać, no i obrazek ładny, to zrobiłem zrzut ekranu – przyciąłem go i *bum* awatar. Wcześniej był to chociażby bohater DOOM: Eternal, jedna z postaci z Darksiders: Genesis czy najlepsze SI w grach wideo (SHODAN) - początkowo, o ile dobrze pamiętam, efekt „5 minut w GIMP-ie” (skrzyżowane strzelby na czerwonym tle).

Jeśli chodzi o ksywę (nawiązanie do postaci z Gothica przypadkowe, choć Gothica mimo jego przywar lubię), to jest to złożenie dwóch rzeczy: faktu, że mam imię (SZOK :)) i dwóch liter, bo jakoś oryginalna ksywa (Imienny) nie chciała mi wskoczyć, to coś dołożyłem. Najprostsze wytłumaczenie jest zawsze najlepsze – no i w finałowym rozrachunku wygląda to lepiej niż moje „ksywowe popisy” z okresy namiętnego zagrywania się w moją ulubioną grę, czyli Enemy Territory. Pamiętam je dość dobrze, ale lepiej ich nie przytaczać.

Na Steam moje konto to R3dn3ck3r - pamiętam, że jak jeden gość zobaczył tą ksywę, to zaczął wspominać swoje życie na wsi (jakby co, sam jestem miastowy). Tutaj tłumaczenia nie podam, bo nie jestem do końca pewien, jak to było.

5. Jak wygląda Twoje Top 3 aktualnej generacji i Twój największy zawód?

By wybrać topkę, wystarczyłoby wejść i zobaczyć, które tytuły są z tej generacji i dałem ich dychę. Gorzej, jak takich masz gdzieś 20 – ale wybrałem i prezentuje się ona następująco:

• Podium otwiera DOOM: Eternal (przy założeniu, że ogrywa się go w pełnej angielskiej wersji językowej – polska wersja brzmi źle, a półśrodek nie wchodzi w grę). Więcej i lepiej niż DOOM z 2016 w połączeniu z wybitnym udźwiękowieniem i typową dla marki brutalnością. Czekam na rozszerzenia, bo szykuje się więcej tego samego.
• Drugie miejsce – Ori and the Will of the Wisps (zamiennie mógłbym dać Ori and the Blind Forest Definitive Edition). Urokliwa, skomplikowana i długa jak na cenę platformówka od Moon Studios. Tytuł wzruszający do jakiego można (a nawet trzeba) wrócić, szkoda tylko, że niczym w HL: Source dali opcję, która nie działa (tam napisy, tu zmiana rozdzielczości). Dobrze przynajmniej, że dostałem wtedy kinowe pasy na dole/góry, a nie rozciągnięcie jak w Nioh: Complete Edition, bo to pogarsza jakość.
• Najlepszy tytuł – Wybór trudny, ale finalnie stanęło na The Talos Principle wraz z dodatkiem Droga do Gehenny. I ile byłbym w stanie znaleźć mniejsze/większe bolączki w dwóch poprzednich tytułach, tak przy Talosie miałbym poważny problem (nawet pełna polska wersja językowa, choć na tle oryginału średnia, nie jest szczególnie zła). Wybitna warstwa audio, ładna grafika i dość wymagająca rozgrywka to dopiero początek. Dodatkowo tytuł nawet bez przeceny kosztuje mniej niż 200 zł, co jak na 60 godzin gry (licząc rozszerzenie) robi wrażenie. Są tam też pierdółki, które można spokojnie pominąć i jedna wybitna – wspomniana warstwa audio w formie soundtracka. Aż dziwne, że pierwotnie autor ścieżki dźwiękowej (Damjan Mravunac, ten sam co w Serious Sam 4) uznał, że spróbuję muzykę z serii Serious Sam.

Jeśli chodzi o największy zawód, to ciężko byłoby mi wskazać coś innego niż wydanie specjalne Skyrima. Szczerze, obok Heroes of Might & Magic III HD Edition, to tytuł jaki mógłby nie zostać wydany na Windowsa i nie byłoby żadnej straty (no chyba, że finansowa dla właścicieli praw do marki, bo nie zarobili). Wynika to głównie z faktu, że już wcześniej można było nabyć korzystniejsze/tańsze alternatywy i to bez poważniejszych strat w jakości. Zawód dodatkowo wynika z tego, że spodziewałem się mniejszych/większych poprawek, a dostałem produkt do tego stopnia niezmieniony, że po odpaleniu go zacząłem się poważnie zastanawiać, czy nie pomyliłem ikonek. Plus, że przynajmniej mogłem się o tym przekonać za darmo. Ale tak jak szybko wleciał na dysk tak szybko wyleciał, a mój zapał co do TES VI ostygł.

6. Na co zwracasz uwagę decydując się na zakup nowej gry? (recenzje, opinie, oprawa?)

Pierwszą rzeczą, jaka dość dokładnie nakierowuje mnie na finalną decyzję to deweloper tytułu (czasem w bonusie z wydawcą, co zwłaszcza przy EA ma znaczenie). Jeśli jakiś twórca trzyma poziom, to mogę bawić się w prognozowanie, jak wyjdzie ta gra. Oczywiście nie daje to gwarancji, że nie wyjdzie z tego kaszana, ale mam jakąś podstawę do dalszej weryfikacji. Zresztą sam pisałem o słabych grach dobrych twórców, gdzie mamy tak znane ekipy jak Bethesda Softworks, Insomniac Games czy Bloober Team.

Jeśli to mnie nie przekonuje, decyduję się też – jak w przypadku DOOM (2016) – zobaczyć tytuł u jakiegoś streamera (wyłączając przy tym sekcję komentarzy, co przy dużej liczbie oglądających jest wręcz koniecznością). O ile ocenianie grafiki w ten sposób byłoby w najlepszym razie takie sobie, tak audio/mechanikę poruszania czy konstrukcja poziomów już prędzej. Ale to jako dodatek niż główny element.

Ostatecznie poszedłbym w stronę recenzji, gdzie im więcej dobrych i pełnych opinii tym lepiej. Absolutnie nie metacritic (fatalne źródło), a prędzej opinie na Steam czy z innych źródeł magazynujących recenzje. W ostateczności mógłbym zacząć zaglądać w większe recenzje, by poczytać reakcje czytelników. Zwłaszcza, jeśli opinia może – słusznie czy nie, nie wiem – wywołać falę komentarzy. Historię przy Days Gone ktoś pamięta?

                                                    [img]1432081[/img]

Let the meeting begin, czyli znaleziona w starym czasopiśmie DOOMomania

7. Co poza graniem sprawia Ci największą przyjemność? (pasja, hobby, może praca?)

Poza graniem, gdzie poniekąd zbieram dane i wrażenia na temat różnych, przetwarzam dane. Choć na przestrzeni lat miałem różne zainteresowana, tak zawsze jakoś wpadały mi do głowy różnego rodzaju ciekawostki czy rzeczy mniej oczywiste, ale prawdziwe. Ostatnio chociażby szperam po internetowych archiwach i uzupełniam braki danych w polskich wydaniach gier wideo lat 90. Co rozpoczęło się w listopadzie 2019 roku, gdy do cyfrowej dystrybucji trafił Clash. Wszyscy jak jeden mąż twierdzili, że data wydania tytułu do połowa 1998 (jedni poszli dalej i stwierdzili, że tytuł w Polsce dystrybuował Play-It! – spoko, tylko ten dystrybutor to połowa 1999 roku), a jakimś cudem tytuł był nie w przedsprzedaży w 1997 roku. Chwila weryfikacji i *bum*, mamy październik/listopad 1997 roku. Równolegle na portalu pojawił się system zgłaszania błędów*, a po udanym przetestowaniu go stwierdziłem, że to dopiero początek i trzeba zacząć robić to z gracją i tempem karabinu maszynowego. I tak wpadło m. in. polskie wydanie Syndicate z oznaczeniem faktu lokalizacji (jedna z pierwszych, jeśli chodzi o zachodnie tytuły - początek 1994), Half-Life czy Crash Bandicoot (wraz z notką**).

Poza tym, uniwersum z serii S.T.A.L.K.E.R. oraz związane z nim elementy – w tym chociażby literatura Braci Strugackich (m. in. Miasto skazane, Trudno być bogiem). Jakby co, Cień Czarnobyla był inspirowany Piknikiem na Skraju Drogi, a nie oparty. Podejrzewam, że to efekt tego, że jedno z wydań tej książki miało taką samą okładkę co pierwsza odsłona serii. Skąd taki wybór, nie wiem. Dodatkowo słucham muzyki i piszę blogi, ale o tym pewnie wiecie. Zwłaszcza to drugie widzicie w każdy piątek – jak i notki encyklopedyczne. Także na innych portalach uzupełniam edytuję - chociażby mobygames, gdzie zaliczyłem rekord co do czasu oczekiwania na publikację (ciekawostki o Underworld Ascendant oraz Bubsy 3D - pół roku)

* - Nie idealny (brakuje np. systemu opinii zwrotnej, gdy uwaga nie zostaje w pełni uwzględniona/odrzucona), ale bardzo dobry.

** - Komentarze mile widziane. 

8. Jakiej muzyki słuchasz?

Kiedyś moim ulubionym gatunkiem był hip-hop (Pokahontaz, byłem nawet na ich koncercie z którego to wyniosłem autografy zarówno Fokusa jak i Rahima - z tym drugim też zdjęcie, ale że robione kalkulatorem w skarpecie*, to szybko wyleciało z telefonu), obecnie ciężko byłoby wskazać jakiś ulubiony gatunek czy zespół muzyczny. Raczej jak coś wpadnie mi w ucho, to zaczynam słuchać tego do momentu, aż nie mam dość. W tym ciągu przewinął się m. in. Depeche Mode. Podrzucam link, by w naszej tawernie nigdy nie było cicho.

* - Tym kalkulatorem w skarpecie był jakiś Sony Ericsson.

9. Masz w domu jakieś zwierzaki?

Mam – zresztą zwierzaki są istotnym elementem mojego domku od kiedy pamiętam. Obecnie są to dwa urocze dachowce  z rozbudowanym systemem mruczącym. Kiedyś jedna z nich wychodziła na zewnątrz, ale obecnie woli przesiadywać w mieszkaniu i się przytulać (jak to kot), choć obie średnio lubią obcych.

10. Opowiesz nam o swoim jednym wybranym marzeniu, które chciałabyś w przyszłości zrealizować lub już Ci się to udało? ;)

Z perspektywy gracza od dłuższego czasu zbieram się, by zrobić stacjonarkę od zera i doprawić ją o zestaw VR. Swego czasu dość często chodziłem do salonów VR i zabawka ta tak przypadła mi do gustu, że uznałem, że muszę ją mieć u siebie. Dodatkowo jest parę gier na VR, które chciałbym ograć, ale nie ma co się ich spodziewać w salonach jak np. The Talos Principle VR (za długi na VR i do tego dla jednego gracza) czy coś sieciowego.

Poza sprzętem przyda się też tak zmienić ułożenie mebli w pokoju, by żadna VR-owa gra nie była straszna (chociażby GORN w zalecanych ma 2 m2, bo inaczej uszkodzeniu może ulec mienie lub mały palec u nogi – a to drugie może być groźne w skutkach). Są wprawdzie gry dobre do trybu siedzącego, ale nie wszystkie się do tego nadają.

Oceniaczka, chyba z jakiegoś starego numeru PSX Extreme. Takie konsolowe czasopismo, jakby kto pytał. :P

Dziękuje za rozmowę - udanego weekendu ;)