No One Lives Forever 2: Szpieg na tropie ugrupowania H.A.R.M

 No One Lives Forever 2: Szpieg na tropie ugrupowania H.A.R.M to gra FPS z elementami skradanki, pełna humoru i klimatu filmów szpiegowskich z lat 60'. Główną bohaterką jest Cate Archer, szpieg walczący z komórką terrorystyczną H.A.R.M.

W jakiej strzelaninie zdarzyło Wam się uciszyć wartownika, a po chwili usłyszeć drugiego, który przestraszony kuca przy nieprzytomnym i mówi: Kochanie... ? No One Lives Forever 2 to kontynuacja jednej z najciekawszych strzelanek w historii. Wydane dwa lata wcześniej The Operative: No One Lives Forever urzekało grafiką, animacjami, zróżnicowaniem misji, ciekawą fabułą, no i luźnym klimatem filmów szpiegowskich w stylu Austina Powersa i Bondów z Rogerem Moorem. Najjaśniejszą gwiazdą pierwszej części była główna bohaterka, Cate Archer, kobieta-szpieg o nienagannych manierach, klasie, inteligencji i umiejętnościach infiltracji. Do tego umiała wyjść z cienia i niczym Rambo wyciąć w pień setkę przeciwników. A później poprawić usta szminką.

Cate powraca sprawniejsza, piękniejsza, z kieszenią nowych gadżetów i kolejną misją ratowania świata przed terrorystyczną agencją H.A.R.M. Gra dalej jest tradycyjną strzelanką FPP z dużą swobodą działania w ukryciu i eliminacji przeciwników jeden po drugim. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby chwycić automat i zrobić w okolicy krwawy bałagan przy wtórze świszczących kul. Jednak najwięcej przyjemności daje systematyczne skradanie - często gracz może wybrać sobie sposób w jaki woli grać (nie zawsze, część misji wymaga załatwienia sprawy po cichu, jak również nie zawsze można uniknąć wymiany ognia). W przypadku uruchomienia alarmu możemy się schować i czekać aż sprawa wróci do normy, musimy się jednak liczyć wtedy z większą liczbą przeciwników.

A ci nie dają się łatwo ubić. Chowają się, wołają o wsparcie, potrafią nas zajść z innej strony. Zmienił się silnik, dzięki czemu grafika poszła znacznie do przodu, wiele widoków zachwycało w dniu premiery. Odwiedzimy oddane z większą szczegółowością miejscówki na całym świecie, takie jak: japońska wioska pełna wojowników ninja, okołobiegunowe tereny skute lodem, park w trakcie tornada, czy czysta do bólu kwatera główna pracodawcy Cate, agencji U.N.I.T.Y. Poprawie uległa interakcja z otoczeniem. Można szperać po szafkach, rozbijać elementy dekoracji, przesuwać meble, a także niszczyć źródła światła - co jest niezwykle pomocne w przemykaniu od kąta w kąt i uciszaniu przeciwników shurikenami.

Niestety gra jest sporo krótsza od poprzedniczki, wydaje się również mniej zróżnicowana pod względem konstrukcji misji, ale wynagradza to dawką kolorowego humoru i satysfakcjonującym gameplayem. Dziś wiele elementów nie robi już wrażenia, ale warto sprawdzić tytuł dla samej Cate Archer i niecodziennego klimatu. I ciśnie się na usta pytanie: dlaczego tak dobra marka przepadła w odmętach historii?