Aliens Infestation

Aliens Infestation to shooter 2D stworzony przez WayForward Technologies i wydany przez Segę we wrześniu 2011 roku na konsolę Nintendo DS. Grę cechują spora dawka brutalności i świetnie oddany klimat filmowego pierwowzoru.

Z gry największą frajdę czerpać będą przede wszystkim fani uniwersum. I nie chodzi tylko o fabularną otoczkę nawiązującą do filmów (zwiedzamy Sulaco i LV-426), charakterystyczne pikanie radaru podczas przepraw przez ciemne korytarze naszpikowane wrogami (Xenomorphy, humanoidy, Facehuggery itd.), czy dźwięki towarzyszące serii z karabinu żywcem wyjęte z kinowego pierwowzoru. W grze znalazło sie także miejsce na przemykanie wentylatorami, motyw odbijania porwanych Marines, czy momenty, w których podczas wymiany ognia zainfekowanemu bohaterowi wyskakuje z brzucha Obcy.

Do dyspozycji gracza oddany zostaje oddział składający się z czterech członków Colonial Marines (na wstępie wybieramy, którym chcemy rozpocząć przygodę). To jednak dopiero początek, bowiem wszystkich postaci, którymi będziemy mieli okazję pokierować, jest aż 19. Nasi herosi nie są nieśmiertelni (jeden pasek mocy odpowiada za zdrowie, drugi za staminę), a gdy ich energia życiowa spadnie do zera, nie zobaczymy ich już więcej na polu walki. W grze nie zabrakło możliwości ulepszaniem broni (trzy poziomy). Do naszej dyspozycji oddane zostały kolejno: karabin maszynowy z granatkiem, shotgun, miotacz ognia oraz smart-gun (jednocześnie możemy nosić tylko jedną z nich). Dochodzi do tego alternatywa w postaci pistoletu z nieograniczoną amunicją, flary służące jako marker na mapie oraz granaty i ładunki wybuchowe. Oprócz tego na planszach znajdziemy apteczki oraz skrzynki z amunicją (tę uzupełnimy też w specjalnych pomieszczeniach z savepointem, gdzie możemy przy okazji zmienić postać).

Co jakiś czas przyjdzie nam również wykorzystać szare komórki. Zamknięte na pozór drzwi otworzymy spawarką, windami pojedziemy posiadając kartę dostępu z odpowiednim numerkiem, barykady pokonamy traktując je miotaczem ognia, a bez granatów w ekwipunku nie będziemy w stanie ruszyć niektórych ścian. Oprawa graficzna nie jest szczytem osiągnięć DS-a, ale udaje jej się przez cały czas utrzymać Alienowy klimat (fajnie animowane sprity, zielona posoka tryskająca na lewo i prawo, pękające pod ostrzałem kokony itp.). Nieźle wypadają walki z zadającymi ogromne obrażenia bossami. Chwila nieuwagi i nasz uzbrojony po zęby oddział staje się pożywką dla obcej rasy. Szansa na to, że przy pierwszym podejściu do gry cała ekipa przetrwa koszmar, jest bliska zeru. A biorąc pod uwagę fakt, że każdy Marines jest na swój sposób unikalny i dysponuje własnymi dialogami (w menu głównym są nawet stosowne biografie), zachęca to do kilkukrotnego ukończenia gry.