Devil May Cry 5

Devil May Cry 5 to gra akcji (slasher) stworzona i wydana przez Capcom na PlayStation 4, Xboksa One i komputery osobiste. Za grę odpowiada Hideaki Itsuno, który miał okazje rozwijać wcześniejsze odsłony serii.

Fabuła

DMC5 jest kontynuacją Devil May Cry 2 z PS2, czyli chronologicznie najbardziej wysuniętego w przyszłość odcinka serii. Historia skupia się na trzech postaciach, a punktem wyjścia jest dla niej wizyta tajemniczego mężczyzny zwanego “V” (Vitale) w agencji Devil May Cry prowadzonej przez łowcę demonów Dantego. Gdzie indziej Nero, wraz z pomocą Nico (jego mechanikiem), próbuje z kolei odnaleźć zakapturzonego mężczyznę, który pozbawił go Devil Bringera, prawej ręki, dzięki której dysponował on supermocami. Drogi tej trójki krzyżują się w Red Grave City, fikcyjnym mieście inspirowanym współczesnym Londynem i epicentrum inwazji demonów.

Gameplay

DMC5 działa na silniku RE Engine, którego po raz pierwszy użyto przy produkcji Resident Evil 7. Gra stara się łączyć cechy dwóch nurtów serii - gameplayowo nawiązuje do pierwszej czwórki, pod względem estetyki (mniej stylizowanej i bardziej realistycznej) zaś do DmC. Funkcję reżysera pełnił Itsuno, a jego zespół złożony był z weteranów, którzy w niektórych przypadkach z DMC mają do czynienia od samych początków cyklu, czyli od pierwowzoru z 2001 roku.

Jak mówił Hideaki Itsuno, celem jego i jego zespołu było stworzenie najlepszej gry akcji epoki Heisei (epoka trwająca w Japonii od prawie trzydziestu lat, która dobiegnie końca, gdy w przyszłym roku dojdzie do abdykacji obecnie panującego cesarza). Do naszej dyspozycji oddano trzy grywalne postacie różniące się znacząco stylem walki i umiejętnościami. Jest to Nero, który do bitki wykorzystuje mechaniczne protezy zwane “devil breakers” zastępujące Devil Bringera (można je zmieniać), rewolweru czy miecza Red Queen; ma on być dobrym wyborem zwłaszcza dla osób, które chcą czegoś bardziej przystępnego. Dante natomiast korzysta z miecza Rebellion, miecza Spardy, z tzw. devil arms (w tym z Cerberusa znanego z DMC3), ognistych rękawic, a nawet z motocykla (pomysł ten miał być zrealizowany już na PS2, jednak konsola nie była sobie w stanie z nim poradzić); jego umiejętności są bardziej zróżnicowane, dlatego jest lepszym wyborem dla zaawansowanych graczy. Vitale natomiast to prawdziwy oryginał - korzysta z laski i księgi, przyzywając do pomocy demony, jak Griffon (orzeł), Shadow (pantera) czy Nightmare (golem).

W zależności od sytuacji w trakcie rozgrywki przejmiemy kontrolę nad którąś z wymienionych postaci lub będziemy mogli wybrać, kim chcemy zagrać.

Za walkę jesteśmy oceniani - im bardziej efektowny styl, tym lepsza nota. Nota ma z kolei wpływać na ścieżkę dźwiękową (muzyka będzie donośniejsza).

W grze zaimplementowano system rozwoju pozwalający usprawniać umiejętności podopiecznych. Potrzebne są do tego orby, tutejsza waluta, którą zdobywamy eliminując przeciwników. W tym kontekście warto wspomnieć, iż Capcom dodał również system mikrotransakcji, który umożliwi kupowanie orbów za prawdziwe pieniądze.

Oprócz trybu fabularnego gra oferuje także kilka innych atrakcji, jak Void (rozbudowany tryb treningowy pozwalający szlifować umiejętności), tryb fotograficzny i galerię.