F.3.A.R.

F.3.A.R jest pierwszoosobową strzelaniną w konwencji horroru stworzoną przez dewelopera Day 1 Studios i wydaną przez Warner Bros. Interactive w czerwcu 2011 roku na PC i konsole PlayStation 3 oraz Xboksa 360. Trzecia numeryczna odsłona serii F.E.A.R. zebrała mieszane recenzje, choć zgodnie pochwalono świetny klimat oraz elementy horroru.

Fabularnie F.3.A.R. kontynuuje to, co zaprezentowało studio Monolith w pierwszych odsłonach. Głównymi bohaterami jest dwójka braci o nieco odmiennych uczuciach względem matki. Pierwszy z nich, Point Man, chce ocalić Jen - kobietę, do której ma wyraźną słabość, z kolei drugi - Paxton Fettel - ma zamiar razem z matką kontynuować zemstę na Armacham, jednakże najpierw jednak musi ją odnaleźć. Warto zaznaczyć, iż przed premierą twórcy chwalili się, że przy budowie scenariusza pracował również sam John Carpenter, czyli człowiek odpowiedzialny za jedne z najlepszych filmów grozy w historii kina, takie jak Coś, Christnie, Książę Ciemności czy Mgła.

Mechanika rozgrywki do złudzenia przypomina pod tym względem część drugą. Eliminacja kolejnych przeciwników jest bardzo satysfakcjonująca, możemy także walczyć przy pomocy mecha. F.3.A.R. stara się czerpać garściami pomysły od najlepszych. W trzeciej odsłonie gracz uświadcza systemu osłon, czyli przylegania do muru lub załomu i przeprowadzania zza niego ostrzału. Spokojna eksploracja terenu jest często nagle przerywana dłuższą strzelaniną i ciągłymi atakami nadciągających przeciwników. Oprócz kampanii dla samotnego gracza, F.3.A.R. oferuje również tryb gry wieoosobowej przez Sieć. Tych z kolei mamy cztery, przy czym kilku z nich próżno szukać w konkurencyjnych tytułach. Warto w tym miejscu wyróżnić takie opcje jak Wall of Dead, Soul King oraz F***king Run!

Grafika w jest bardzo nierówna. Animacje postaci, ich szczegółowość, jak i bryzgająca krew, to z pewnością pierwsza liga. Kuleją niestety wygląd otoczenia i animacje wybuchów. Przy przyklejaniu się do ścian wyraźnie widać bijącą po oczach „pikselozę”. Muzyka jest za to bardzo klimatyczna, a dialogi czy okrzyki żołnierzy nagrano wręcz idealnie.