F1 2013 to gra wyścigowa traktująca o zawodach Formuły 1 wyprodukowana i wydana przez Codemasters na PlayStation 3 oraz Xboxa 360. Tytuł mógł pochwalić się pełną licencją FIA na kierowców oraz zespoły F1.

Sednem gry jest kariera, czyli nasza droga od żółtodzioba do mistrza świata. Najpierw zaczynamy od testów, które odbywają się na torze w Abu Dhabi (posiadając save z poprzednika możemy przeskoczyć ich część) i zaliczając je stajemy się pełnoprawnym kierowcą Formuły 1 - bierzemy udział w treningach, walczymy o pole position i na końcu startujemy w wyścigu. W przeciwieństwie do poprzednich edycji możemy zapisywać stan gry po każdej sesji, co oznacza, że nie musimy całego tego procesu przechodzić za jednym podejściem.

Dalsza część tekstu pod wideo

Podczas samych zawodów ścigamy się oczywiście na torach z aktualnego kalendarza Grand Prix. Bonusowo twórcy dodali jednak jeszcze cztery inne znane na pewno fanom F1 z nieco dłuższym stażem, czyli Estoril, Imola, Brands Hatch i Jerez. Sumując wszystko - dziewiętnaście torów.

Gracz może przed wyścigiem sam zadecydować, jak wysoko chce mieć postawioną poprzeczkę. Może ustawić wspomagacze ratujące skórę podczas jazdy lub iść na całego i je całkowicie powyłączać. Twórcy nie zapomnieli o rozwiązaniach typu KERS (odzyskiwanie energii kinetycznej podczas hamowania) i DRS (ruchome tylne skrzydło ułatwiające wyprzedzanie, ale tylko na dłuższych prostych) towarzyszących kierowcom w rzeczywistości.

Oprócz kariery mamy także do dyspozycji inne warianty zabawy. Są to Grand Prix (możliwość przejechania jednego wyścigu lub całego sezonu bez zbędnych ceregieli), Scenario Mode (wyzwania dla ambitnych) i Classic Mode. Ten ostatni dzieli się na kilka pomniejszych wariantów zabawy, np. swój własny Scenario Mode czy Time Trial. Różnica polega na tym, że ścigamy się w nim w bolidach z lat 80-ych i 90-ych z wybitnymi kierowcami startującymi w tamtych czasach - Alainem Prostem, Nigelem Mansellem, Jacquesem Villeneuve’em czy Gerhardem Bergerem na przykład.

F1 2013 posiada tryb multiplayer - sieciowy (maksymalnie szesnaście osób) i lokalny (dwie osoby na split-screenie).