Fatal Fury

Fatal Fury to dwuwymiarowa bijatyka wyprodukowana i wydana przez SNK. Tytuł ukazał się pierwotnie na automatach i Neo Geo, a później został też przeniesiony na inne sprzęty - m.in. SNES-a, Mega Drive i PlayStation 2 (w ramach składanki). Grę zaprojektował Takashi Nishiyama, twórca pierwszego Street Fightera.

Jednym z założeń Nishiyamy był większy nacisk na fabułę. Ta kręci się wokół turnieju sztuk walk znanego jako “King of Fighters”, który organizowany jest w fikcyjnym amerykańskim mieście South Town. Najważniejszym wątkiem jest śledztwo braci Andy'ego i Terry'ego Bogardów oraz Joe Higashiego. Trójka ta próbuje wyjaśnić przyczyny śmierci Jeffa Bogarda, który dziesięć lat wcześniej został zlikwidowany, bo nadepnął mafiosom na odcisk.

Fatal Fury nie odbiega szczególnie od innych reprezentantów gatunku, choć jednocześnie zaznaczyć trzeba, iż jest to jeden z jego pionierów. Na planszy okłada się dwóch zawodników, o których formie informuje pasek energii. Zwycięża ten, kto wygra dwie rundy. Ot, to wszystkie zasady. W trakcie pojedynków używamy trzech przycisków odpowiedzialnych za atak ręką, nogą i rzut. Każda grywalna postać (na SNES-ie i MD do podstawowej trójki bohaterów dochodzą jeszcze inni) posiada oczywiście unikalne umiejętności, w tym także specjalne techniki. Sposób ich wykonania gra przedstawia nam w pewnych okolicznościach podczas rozgrywki. Patentem wyróżniającym produkcję SNK jest pseudo-trójwymiarowość. Plansze składają się z pierwszego i drugiego planu, pomiędzy którymi mogą przeskakiwać zawodnicy. Efekt ten został jednak wyrugowany z wersji SNES-owej.

Trzej główni bohaterowie muszą stoczyć w sumie osiem pojedynków podczas turnieju. W wersji na Mega Drive usunięto jednak dwóch uczestników i zamiast tego Terry, Andy i Joe Higashi biją się między sobą. Pewnym urozmaiceniem jest minigierka włączająca się co dwie walki. Polega ona na siłowaniu się na rękę.