Hellnight

Hellnight to survival-horror z widokiem z perspektywy pierwszej osoby wyprodukowany przez Atlus i wydany w Europie przez Konami. Tytuł ukazał się tylko na PlayStation i był duchowym poprzednikiem deSpiria z Segi Dreamcast.

Hellnight rozgrywa się w nieco dalszej przyszłości. Tokyo jest w niej wielkim miastem zbudowanym nad podziemnym systemem tuneli i kanałów, w których, według pogłosek, ukrywają się członkowie tajemniczej sekty zwanej Dark Messiah. Wiarygodność tych plotek główny bohater będzie mógł sprawdzić osobiście po tym, jak zostaje uwięziony w podziemiach po wypadku pociągu którym podróżował. Wypadku, dodajmy, spowodowanym przez dziwną istotę gustującą w ludzkim mięsie.

Rozgrywkę, jak wspomniano na wstępie, śledzimy z perspektywy pierwszej osoby. Hellnight, w odróżnieniu od wielu innych podobnych gier, nie wymaga od nas, byśmy walczyli. Jedynym przeciwnikiem jest potwór, który spowodował wypadek podziemnego pociągu i każdy kontakt z nim kończy się zgonem podopiecznego/podopiecznej lub jej/jego towarzyszy. Jedynym rozsądnym wyjściem jest ucieczka, choć dodać trzeba, że zbyt długi bieg może wyczerpać siły postaci.

Zaczynamy jako zwykły bezimienny japoński korpopracownik, ale na naszej drodze napotkamy też inne postacie. Pierwszą z nich Naomi, 17-letnia uczennica, a potem poznajemy jeszcze Kyojiego, 28-letniego seryjnego mordercę, Leroya, weterana wojennego, oraz Rene, francuską dziennikarkę. Jeśli nasza postać kopnie w kalendarz, wówczas wchodzimy w buty następnej (pod warunkiem że zdążyliśmy ją poznać).

W trakcie podróży przez podziemia spotkamy członków wspomnianej sekty. Część z nich jest nastawiona przyjaźnie, część będzie chciała uniemożliwić nam powrót na powierzchnię. Ci pierwsi często sypią przydatnymi wskazówkami, np. wskazują bezpieczną drogę (jeśli ich nie posłuchamy możemy kiepsko skończyć).