Inazuma Eleven

Inazuma Eleven to tytuł, który w bardzo zgrabny sposób łączy w sobie elementy gry RPG ze sportową. Gra została stworzona przez Level-5 i wydana w Japonii na Nintendo DS w roku 2008. Do Europy dotarła dopiero trzy lata później.

Głównym bohaterem gry jest Mark Evans, utalentowany bramkarz, który korzystając z poradnika swojego zmarłego dziadka pielęgnuje miłość do piłki nożnej. Niestety, szkolny klub piłkarski do którego przynależy to paździerz jakich mało, a jego członkowie (istne Pokemony) wolą grać w gry wideo i opychać się ciastkami, niż ruszyć tyłki na trening. Przed zamknięciem klub może uratować już tylko wygrana towarzyskiego meczu z drużyną Royal Academy, w której skład wchodzą jedni z najlepszych graczy w kraju.

Formuła gry jest prosta i sprowadza się do rekrutacji coraz to lepszych graczy (łącznie jest ich blisko 1000), trenowania ich oraz wygrywania kolejnych spotkań przybliżających nas do tytułu mistrzowskiego. W trybie eksploracji akcja toczy się jak w standardowym RPG: zwiedzamy kolejne lokacje (klasyczny widok z góry, oprawa 2D), zbieramy przedmioty i prowadzimy dialogi, biorąc udział w różnych eventach (walka o panowanie na lokalnym boisku, pomoc kolegom z drużyny itp.). Druga część to oczywiście mecze, gdzie naszym orężem staje się stylus. Rysując na ekranie linie możemy planować ruchy poszczególnych zawodników, podczas gdy tąpniecie oznacza podanie bądź strzał (wybieramy jego rodzaj oraz siłę). Gdy zawodnicy dwóch przeciwnych ekip wejdą w bliski kontakt (pojedynki ukazane są w formie scenek 3D), mamy do wyboru dwie opcje: bezpieczną lub bardziej ryzykowną, ale dającą wymierne korzyści. Dochodzą do tego "specjale" bazujące na czterech żywiołach (zależne od punktów TP) i funkcjonujące na zasadzie „kamień-papier-nożyce”. Technik specjalnych jest do zdobycia cała masa i stosujemy je zarówno w odbiorze piłki, obronie, dryblingu, jak i strzałach. Ważna jest również kondycja (punkty FP), mająca wpływ na szybkość poruszania się po boisku.

Same mecze dzielą się na dwa rodzaje: w przypadku losowych starć mamy do czynienia z pojedynkami 4 na 4, podczas których musimy spełnić jakiś warunek (strzelić pierwsi gola, zabrać rywalom piłkę itp). Dużo ciekawsze są starcia 11 na 11 (zasady jak w realnym meczu), pełniące rolę walk z bossami (często trzeba zawczasu dopakować drużynę, bądź zastosować konkretną taktykę). W obu przypadkach zdobywamy cenne doświadczenie levelując naszych podopiecznych. Dochodzi do tego możliwość grania meczów towarzyskich, indywidualnego podnoszenia statystyk (np. trenując szybkość na bieżni), czy zabawy z doborem formacji i ekwipunku (rożnego rodzaju buty i akcesoria). Nie zabrakło też multi dla 4 graczy, słodkich niewiast w roli menadżerek, świetnie zrealizowanych scenek animowanych, przyzwoitego voice-actingu.