Kunio-kun no Nekketsu Soccer League, na Pegasusie znana jako Goal 3, to gra sportowa traktująca o piłce nożnej z przymrużeniem oka. Została wydana na NESa w 1993 roku, a za jej produkcję odpowiada studio Technōs Japan Corporation.

Głównym bohaterem jest tytułowy Kunio, którego imię pochodzi od prezesa firmy odpowiedzialnej za grę - Kunio Takiego. Produkcja podzielona została na 3 główne tryby: ligę, mecz towarzyski oraz rzuty karne. W pierwszym, najważniejszym trybie kierując drużyną Nekketsu staramy się wygrać Technos Cup. Do wyboru mamy trzy poziomy trudności - easy, normal i hard. Zasady są jednak zgoła odmienne od tych panujących w prawdziwej piłce nożnej. Aby przejść rundę kwalifikacyjną trzeba wygrać określoną liczbę meczów (zależnie od wybranego poziomu trudności) z dowolnie wybranymi przeciwnikami. Za wygrane na Easy gracz zyskuje mniej punktów w stosunku do Normal czy Hard. Żeby uniknąć grania tylko z najsłabszymi ekipami, z tą samą drużyną można zmierzyć się tylko 3 razy. Wszystkich zespołów jest łącznie 12 - po 3 z każdego kontynentu. Gramy zarówno z tak egzotycznymi krajami jak Korea Południowa, Tajlandia, Mongolia, Kamerun czy Gwinea, jak i potęgami piłkarskimi pokroju Wloch, Brazylii, Anglii, Argentyny czy Niemiec.

Dalsza część tekstu pod wideo

W przypadku meczu towarzyskiego w zabawie mogą wziąć udział nawet czterej gracze. Karne z kolei rozgrywane są tak jak w hokeju - zawodnik biegnie na bramkę, by w odpowiednim momencie oddać strzał. Co ciekawe możliwe są również dobitki. Kolejny unikalny element to zróżnicowane nawierzchnie boiska. Gramy zarówno na trawie, piachu, jak i w błocie. Dodatkowo nie zabrakło też zmiennych warunków atmosferycznych - utrudnić grę może nie tylko rzęsisty deszcz, który zostawi na boisku ogromne kałuże, ale również tornada czy pioruny rażące zawodników.

Oprawa została utrzymana w mangowej stylistyce. Postacie są świetnie animowane (jak na czasy NESa), robią różne śmieszne miny, zabawnie składają się do strzałów, walczą o piłkę wchodząc w rywala z kolana itp. W Kunio Kun uderzenie z bara to jeden ze sposobów odbioru piłki - nikt z nikim się nie pieści. Cechą charakterystyczną gry są również super-strzały, które potrafią zmieść z pola karnego obrońców i przerwać siatkę w bramce. Specjale powodują, że piłka robi się kwadratowa, znika, zmienia w banana, rybę a nawet podąża do bramki pod ziemią. Kunio Kun posiada też całkiem bogatą warstwę taktyczną. Można zmienić formację, przyjrzeć się poszczególnym zawodnikom i ich atrybutom, pogadać z drużyną, sprawdzić jak prezentuje się tabela, a nawet wykonać telefon. Istnieje też możliwość zmiany ścieżki dźwiękowej, jaka towarzyszy nam podczas meczu. W Polsce tytuł świecił trumfy na Pegasusie i jest przez wielu uważany za kultowy.