Legacy of Kain: Defiance

Legacy of Kain: Defiance jest ostatnią grą z serii Legacy of Kain wyprodukowaną przez Crystal Dynamics i wydaną przez Eidos Interactive. Historia napisana przez Amy Hennig zamyka klamrą dotychczasowe wydarzenia poznane w poprzednich grach. Producentem została Rosaura Sandoval, designerem Rilery Cooper, a reżyserię całości oddano w ręce scenarzystki – wspomnianej Amy Hennig. Gra pojawiła się na PlayStation 2, Xbox oraz komputerach PC

Legacy of Kain: Defiance pierwszy i ostatni raz pozwala wcielić się nam w obu bohaterów w jednej grze. Kain pod jego materialną postacią przemierza Nosgoth, a Raziel w spektralnej formie działa w tych samych miejscach, ale w innym okresie. Po tym, jak Kain odkrył manipulacje, jakich dopuścił się Moebius, postanawia odwrócić swoje czyny i zmienić przeznaczenie Nosgoth, które zostało ułożone przez Elder Goda. Raziel zwiedza Nosgoth w trakcie trwania wydarzeń z Legacy of Kain: Blood Omen, czyli 500 lat po Kainie. Szuka on opcji uniknięcia swojego przeznaczenia – uwięzienia na wieki w Soul Reaverze. Nasi bohaterowie wielokrotnie miną się w lokacjach, a nawet spotkają się, co będzie ważnym wydarzeniem dla całości gry.

Trzon rozgrywki jest taki sam, jak w poprzednich odsłonach, z wyłączeniem ogromu walki w Blood Omen 2. Mamy ogromne lokacje, które eksplorujemy. Ponadto oczywiście rozwiązujemy zagadki oraz walczymy z przeciwnikami. Inaczej niż w poprzednich odsłonach, tym razem każda z postaci ma tylko jedną broń, którą może się posługiwać. Bohaterowie zyskali kilka nowych ruchów w walce, a także możliwość korzystania z telekinezy. Zdobywając odpowiednie moce elementarne, zarówno Kain, jak i Raziel mogą zyskać dodatkowe umiejętności, które pomagają im w eksploracji Nosgoth. W trakcie walki napotkamy nie tylko inne wampiry i demony, ale także rycerzy Sarafanów czy łowców wampirów, którzy polują w Nosgoth.

Gra spotkała się z fantastycznym odbiorem ze strony fanów, którzy docenili idealnie pozamykane wątki w tej rozbudowanej i skomplikowanej historii. Recenzenci już nie byli tacy jednomyślni. Niektórzy z nich krytykowali grę, twierdząc, że jest stworzona tylko dla fanów i nikogo innego.