Nintendo Land

Nintendo Land to produkcja z gatunku party games stworzona przez studio Nintendo EAD i wydana przez samo Nintendo w listopadzie 2012 roku na konsolę Wii U. Nintendo Land było jednym z tytułów startowych nowej platformy japońskiej firmy, a wieloosobowa rozgrywka, na jaką nastawiona jest ta produkcja, miała zachęcić do zakupu konsoli dla całej rodziny.

Gra zabiera graczy do interaktywnego parku rozrywki, skąd można wybrać jedną z dwunastu dostępnych minigier. Po tej kolorowej miejscówce oprowadza nas robot o imieniu Monita, który objaśnia, na czym polegają dostępne w Nintendo Land konkurencje. Dwanaście minigier bazuje na pomysłach z najsłynniejszych serii Nintendo, gdyż takie nazwy jak Metroid Blast czy Mario Chase mówią same za siebie. Produkcja Nintendo EAD powstała w oparciu o demo techniczne, na którym podczas E3 2011 zaprezentowano możliwości nowej platformy giganta z Kioto. Oprócz GamePada, gracze mogą używać podczas zabawy Wii Remote, a także Nunchucka, co Big N określa jako „asymetryczny gameplay”. Oznacza to, że każda osoba czerpie z gry odmienne doznania w związku z tym, iż wykorzystuje inny kontroler.

Dwanaście minigier podzielono na trzy kategorie: atrakcje drużynowe, zabawę w kooperacji oraz misje dla samotnego gracza. W tych pierwszych udział w grze może wziąć jednocześnie od jednej do pięciu osób, a dostępne tryby to: The Legend of Zelda: Battle Quest, Metroid Blast i Pikmin Adventure. Swoich sił z żywym partnerem możemy spróbować w takich opcjach, jak Mario Chase, Luigi's Ghost Mansion oraz Animal Crossing: Sweet Day, a bawić może się jednocześnie od dwóch do pięciu graczy. Dla samotników deweloper przygotował sześć pozostałych trybów, czyli Takamaru's Ninja Castle, Donkey Kong's Crash Course, Captain Falcon's Twister Race, Balloon Trip Breeze, Yoshi's Fruit Cart oraz Octopus Dance. Należy pamiętać, że pomimo obecności powyższych opcji, Nintendo Land jest pozycją tworzoną z myślą o wielu graczach.

Nintendo Land jest jedną z pierwszych gier na nowy system japońskiej firmy, zatem graficznie nie prezentuje sobą nic nadzwyczajnego. Jest kolorowo, animacja nie spada poniżej pewnego poziomu, a menusy są przejrzyste. Obrazu całości dopełnia skoczna, wpadająca w ucho muzyka.