Robert Ludlum's The Bourne Conspiracy jest grą akcji z elementami stealth wyprodukowaną przez High Moon Studios i wydaną przez firmę Sierra Entertainment w czerwcu 2008 roku na konsole PlayStation 3 oraz Xbox 360. Gra bazuje na powieści Roberta Ludluma o przygodach Jasona Bourne’a.

Głównym bohaterem The Bourne Conspiracy jest Jason Bourne - były agent rządu USA. Będąc jeszcze w szeregach Agencji miał za zadanie zlikwidować afrykańskiego dyktatora, Wombosi’ego. Niestety, akcja zakończyła się fiaskiem, a przeciwnik postrzelił tajniaka. Gra zaczyna się od wyłowienia ciała Jasona przez kuter rybacki na Morzu Śródziemnym. Mężczyzna ma amnezję, nie pamięta więc co się niedawno wydarzyło. Dopiero wraz z postępami w grze wszystko zaczyna się rozjaśniać, ponieważ Bourne za wszelką chce sobie wszystko przypomnieć. Dowiaduje się, że jego dawny pracodawca uznał go za dezertera i postanowił wyeliminować. W trakcie ucieczki przed innymi agentami, Bourne odkrywa swoje największe atuty - jest nieprzewidywalny i śmiertelnie niebezpieczny. Esencją gry jest eliminacja kolejnych przeciwników, stających na drodze protagonisty do odkrycia prawdy.

Dalsza część tekstu pod wideo

Kilka misji wymaga na graczu pozostawanie w ukryciu, jednak Bourne najcześciej rozwiązuje problemy przy użyciu siły. Wiele starć z przeciwnikami opiera się na sekwencjach Quick Time Events, polegających na jak najszybszym wciskaniu przycisków, które pojawią się na ekranie. Dzięki temu gra fragmentami przypomina interaktywny film. Sekwencje te nie pojawiają się jednak zbyt często, dzięki czemu gracz nie powinien się nimi znudzić. Deweloper dużo uwagi poświęcił walce wręcz - cały system opiera się na bloku i dwóch ciosach. O ile starcia ze zwykłymi przeciwnikami nie są szczególnie wymagające, o tyle walki z bossami zrealizowano w pomysłowy sposób. Szefowie są wytrzymali, szybcy, dysponują najczęściej mocnymi uderzeniami. Drugim mocnym elementem tej pozycji jest sprawność głównego bohatera w posługiwaniu się bronią palną. Bourne potrafi z pukawką w ręku wyczyniać nieprawdopodobne rzeczy, również dzięki pewnemu ułatwieniu, nazwanym Zmysłem Bourne’a. Postaci wrogów robią się wówczas białe, a celownik sam się na nie naprowadza.

Oprawa wizualna nie jest najmocniejszą stroną Robert Ludlum's The Bourne Conspiracy, choć sytuację ratuje nieco fakt, że środowisko ulega zniszczeniu, a animacje postaci są płynne. Solidny dubbing, efekty dźwiękowe oraz wpadające w ucho utwory muzyczne skutecznie podkręcają tempo akcji.