Romance of the Three Kingdoms XIII to strategie turowa posiadająca elementy RPG przygotowana przez Koei. Pierwsza odsłona serii trafiła na rynek w 1985 roku, jednak wcześniej za uniwersum odpowiadało Konami. W trakcie rozgrywki gracz wciela się w dowódcę, który zamierza zjednoczyć Chiny i doprowadzić do upragnionego pokoju.

Rozgrywka - Romance of the Three Kingdoms XIII

Dalsza część tekstu pod wideo

Gra nie posiada fabuły w ścisłym tego słowa znaczeniu. Zamiast tego tytuł pozwala nam wejść w buty dowódcy próbującego doprowadzić do zjednoczenia Chin. Rozgrywka zasadniczo toczy się w czasie rzeczywistym, przy czym w każdej chwili możemy zrobić pauzę, by np. przemyśleć kolejny ruch (nie można natomiast wówczas podejmować żadnych decyzji).

Grać możemy różnymi postaciami, które w zależności od czasu pełnią w naszym państwie inne funkcje. Każda postać ma też rangę w państwowej hierarchii, a władca ma zawsze rangę najwyższą. W Romance of the Three Kingdoms XIII istotne znaczenie odgrywają relacje między postaciami. Każda postać w grze ma jakąś opinię o innych i pewien zestaw parametrów przywodzących na myśl RPG. Relację można z czasem poprawiać -- a nawet romansować -- poprzez wykonywanie gestów typu wizyty, rozmowy, podarunki, wspólnie toczone bitwy itd. Mogą też one jednak się pogarszać, jeśli odbieramy NPC-om przedmioty, wygramy z nimi bitwy czy robimy krzywdę ich rodzinom.

Rozgrywka w serii Romance of the Three Kingdoms sprowadza się nie tylko do bitew i zakulisowych działań. Oprócz tego musimy również zarządzać krajem i dbać o potrzeby zwykłych poddanych. Ważne są zwłaszcza trzy aspekty tej działalności: handel, dzięki któremu nasze państwo się bogaci, rolnictwo oraz kultura. Im więcej miast mamy pod swoją kontrolą, tym lepiej i większy jest potencjał. Nowe miasto i przyczółki można zdobywać w trakcie kampanii, chociaż nie zawsze należy tego dokonywać siłą; niekiedy wystarczy umiejętnie prowadzona dyplomacja.

Bitwy, jak wspomniano, toczone są w czasie rzeczywistym. Istnieją trzy rodzaje jednostek: włócznicy, łucznicy i jeźdźcy. Co ciekawe, jeśli nie mamy najwyższej rangi, nie mamy kontroli nad całą armią. A oprócz ustalania taktyki należy także dbać o morale żołnierzy.