Saiyuki: Journey West to strategia turowa wyprodukowana przez studio Fu-Qi i wydana przez Koei na PlayStation. Fabularnie gra bazuje na klasyku literatury chińskiej pt. “Wyprawa na zachód”, której autorem był żyjący w XVI wieku powieściopisarz Wu Cheng’en. Zlokalizowana wersja Saiyuki ukazała się tylko w Stanach Zjednoczonych.

Głównym bohaterem gry jest osierocony buddyjski mnich, któremu pewnej nocy objawia się w śnie Kannon Bodhisatva. Zrzuca ona na barki protagonisty zadanie - mianowicie musi on dotrzeć do świątyni w Indiach (Thunder Temple) i dostarczyć do niej pewną laskę. Graczowi przyjdzie oczywiście pokierować tą wyprawą i przeżyć po drodze razem z podopiecznymi rozmaite przygody.

Dalsza część tekstu pod wideo

Fabularnie gra bazuje na “Wyprawie na zachód”, gameplayowo natomiast inspiracją była inna produkcja Fu-Qi, czyli Fengshen Yanyi. Podczas bitew, które są sednem rozgrywki, akcję obserwujemy z izometrycznej kamery. System walki jest turowy, a częstotliwość ruchów naszych podopiecznych, którzy na arenach starć poruszają się po kwadratowych polach, zależy od właściwych parametrów.

Każda z dostępnych w grze postaci przypisana jest do jakiegoś żywiołu/elementu. Tych mamy w Saiyuki łącznie pięć - każdy ze swoją siłą i słabością, której wykorzystanie może zaowocować większymi obrażeniami i większą liczbą zdobytych punktów doświadczenia. Każdy -- z wyjątkiem głównego bohatera -- może się też przemienić w potwora na pewien krótki okres czasu. Zyskuje on wówczas więcej siły, lecz z drugiej strony nie może być leczony. U protagonisty umiejętność tą zastępuje możliwość przywoływania tzw. Strażników.

Poza polami bitew bohaterowie odwiedzają też miasta, w których za zdobytą kasę mogą uzupełnić zapasy i nabyć nowe wyposażenie. Znaleźć w nich też można ośrodki treningowe (dojo), w których da się bezstresowo trenować, oraz instytucje (Posts) dające możliwość podjęcia pracy w celach zarobkowych albo rozegrania partyjki w tutejszą karcianą minigierkę.

Co warto dodać, w angielskiej wersji nie ma voice-actingu, który, choć w niewielkich ilościach, był jednak obecny w japońskim oryginale.