Thomas Was Alone

Mike Bithell pierwotnie stworzył ten tytuł w jesienny weekend. Tak się złożyło, że jego dziewczyna musiała wyjechać, a on żeby się nie nudzić, sklecił prostą grę przeglądarkową we flashu. Projekt zdobył popularność i jakiś czas później wydano jego rozbudowaną edycję na komputery PC i Apple – z poprawioną grafiką, większą liczbą poziomów i obecnością narratora.

 

Thomas Was Alone to opowieść o... prostokątach, a w zasadzie to zbuntowanych odłamkach kodu z nieokreślonego projektu programisty, które chcą zaistnieć. Prostokąty występują w różnych kolorach, posiadają odmienne moce, a nawet i własną osobowość, którą w świetny sposób przedstawia narrator (brytyjski komik/aktor Danny Wallace, znany też z roli Hastingsa z Assassin's Creed). Na wstępie do naszej dyspozycji jest tytułowy Thomas – średni, czerwony prostokąt, który potrafi w zasadzie tylko skakać. Później dołącza do niego Chris – pomarańczowy i do tego mniejszy, więc zmieści się tam, gdzie jego większy kolega już nie zdoła. W miarę dokonywanych postępów skład uzupełnia m.in. różowa trampolina czy potężny niebieski kwadrat, który jako jedyny nie topi się w wodzie.

 

Celem zabawy jest umiejętne doprowadzenie dostępnej grupy prostokątów do portali wyjściowych, będących łącznikami do kolejnych plansz. Każda z figur ma swoje oddzielne wyjście, ale w dowolnej chwili możemy się pomiędzy nimi swobodnie przełączać, aby korzystać z ich unikalnych cech i jednocześnie współpracować (podobnie jak z bohaterami Trine czy Lost Vikings). Deweloper napracował się i przygotował aż 100 poziomów. Gdy do zabawy wkracza odwrócona grawitacja, rozgrywka nabiera większych rumieńców. Oprawa składa się z pikselowych obiektów z jednym źródłem światła, nadającym im cień. Muzyka ma swój klimat, potrafi odprężyć i poddać nas chwili refleksji.