Mitologia a God of War III

Seria God of War to nie tylko znakomita gra akcji która umiejętnie łączy ze sobą elementy zręcznościowe, logiczne i hack & slash. To również seria czerpiąca garściami z mitologii greckiej. Mitologii która jest jedną z największych spuścizn kulturalnych nowożytnej Europy. Czytając wierzenia i podania Greków i Rzymian" Jana Parandowskiego wiele osób jest pod wrażeniem świata który udało się stworzyć Grekom. To taka starożytna "Moda na sukces", gdzie każdy jest ze sobą jakoś powiązany. I nie ma co się śmiać, gdyż cała mitologia, a co za tym idzie i seria God of War, to tylko opera mydlana walczącej ze sobą rodziny.Seria God of War to nie tylko znakomita gra akcji która umiejętnie łączy ze sobą elementy zręcznościowe, logiczne i hack & slash. To również seria czerpiąca garściami z mitologii greckiej. Mitologii która jest jedną z największych spuścizn kulturalnych nowożytnej Europy. Czytając wierzenia i podania Greków i Rzymian" Jana Parandowskiego wiele osób jest pod wrażeniem świata który udało się stworzyć Grekom. To taka starożytna "Moda na sukces", gdzie każdy jest ze sobą jakoś powiązany. I nie ma co się śmiać, gdyż cała mitologia, a co za tym idzie i seria God of War, to tylko opera mydlana walczącej ze sobą rodziny.

Kratos, główny bohater serii to postać stworzona przez studio Santa Monica, ale bazująca silnie jak zresztą cała gra na mitologii greckiej*. W niej był on nikim innym jak synem Styx i Palls. Jego cechą była siła i moc. Z greckiego Kratos oznacza po prostu siłę . W grze jest on bardzo umiejętnie wplątany w siatkę zależności między Bogami. Zeus czyli władca Olimpu, znany był przecież z tego, że lubił poza grzmoceniem piorunami, pogrzmocić jeszcze najlepsze boginie. Z jego związków narodziło się mnóstwo dzieci. Jednym z nich był Perseusz, który znany jest przede wszystkim z miłości do Andromedy i jego historycznego zabójstwa Meduzy. W grze God of War II spotykamy tego młodzieńca podczas podróży na spotkanie z boginiami losu, niestety los nie jest dla niego zbyt łaskawy w chwili gdy dochodzi do konfrontacji z Kratosem. Podobnie jest ze wspomnianymi boginiami losu czyli Kloto, Lachesis i Atropos, które były córkami Zeusa i Temidy - wszystkie trzy giną spod ręki Kratosa pod koniec drugiej części. Warte nadmienienia jest fakt, że w mitologii greckiej Mojry często były łączone w całość tworząc jedno bóstwo. Nie odpowiadały one przed żadnych bogiem olimpijskim, gdyż ich zadaniem było czuwanie nad ich losem.

Bóg wojny czyli Ares to syneczek Zeusa i Hery. Już powoli zapewne zaczynacie zauważać czym tak naprawdę pałał się Zeus w wolnej chwili. Jako, że syn nie posiadał żadnych szczególnych zdolności to ukochany tatuś oddał go jednemu z tytanów na wychowanie. Ten wyszkolił go na niezłego osiłka, ale nic więcej się nie nauczył stając się bogiem wojny lubującym się w okrucieństwie. Zupełnym przeciwieństwem była córka Zeusa i Metis czyli Atena. Urodziła się w przedziwny sposób, po prostu wyskakujac z głowy Zeusa w pełnej zbroi. Ona również była boginią wojny, ale w przeciwieństwie do swojego brata lubowała się w uczciwej walce i sprawiedliwej wojnie. Była opiekunką takich miast jak Sparta i Ateny, co zapewne tłumaczy sympatię Ducha Sparty względem niej. Niestety, obydwoje giną z rąk kolejnego Boga Wojny czyli Kratosa.

Ares chyba ma najwięcej wspólnego z Kratosem. Pała nienawiścią do tatusia i chce mu udowodnić, że wcale nie jest gorszy. Zapewne dlatego postanawia zaatakować Ateny - by pokazać, że jest lepszym Bogiem Wojny od swojej siostry. Plany niweczy mu Kratos, tak samo zresztą jak plany Persefony czyli królowej zaświatów. Persefona czyli kolejna córka Zeusa została w greckiej mitologii porwana przez Hadesa czyli władcę podziemia. W wyniku ugody do jakiej doszło między bogami, jej matka czyli Demeter, ma prawo widzieć swoją córkę 9 miesięcy w roku, zaś mąż w zaświatach - tylko trzy. To miało wytłumaczyć krótką zimę w Grecji. Jest to bardzo ciekawy mit, szkoda jednak, że God of War: Chains of Olympus przekręca całą historię. W grze bowiem Persefona jest opuszczona przez wszystkich bogów i dlatego decyduje się zniszczyć kolumnę podtrzymującą świat. Oczywiście powstrzymuje ją Kratos, który nie tylko zabija kolejną córkę Zeusa, ale także przywiązuje Atlasa łańcuchami do świata, przez co krucjata Boga Wojny może być kontynuowana. Po trzech grach z Kratosem mamy więc całkiem ciekawy bilans zabitych i nie byłoby to nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że sam Kratos jest także synem Zeusa. Wychodzi więc na to, że przez swoją dumę zabijał własnych braci i siostry. Ponadto jasno występuję przeciwko swojemu ojcu, którego śmierci pragnie najbardziej.

Studio Santa Monica idealnie wpasowało się fabularnie w grecką mitologię, nie tylko poprzez idealne wkomponowanie Kratosa, ale także i całego konfliktu. Zeus pragnął powstrzymać Aresa a następnie Kratosa, by zakończyć cykl w którym ojciec przegrywa z własnym synem. Wszystko zaczęło się od Uranosa, czyli nieba, który to zebrał mocne baty od swojego syna - Kronosa. Kronosowi z kolei przepowiedziano, że jego syn pozbawi go władzy. Zaczął więc ze strachu jeść wszystkie swoje dzieci. Ciekawostką niech będzie to, że mit kojarzy się aż nadto biblijnym mitem o Mojżeszu.

Wracając jednak do Greków. Rea, chcąc zastopować proceder zjadania dzieci, podaje Kronosowi kamień owinięty w pieluchę (zamiast Zeusa). Samo niemowlę oddaje nimfom, które go wychowują. Zeusowi udaje się wyrosnąć na silnego mężczyznę. Dzięki środkowi wymiotnego podanemu podstępnie Kronosowi, wypluwa on wszystkie połknięte dzieci i zaczyna się wojną Tytanów z Bogami Olimpu, która w grze jest nazwana Wielką Wojną. Kronos za karę zostaje strącony do Tartaru. Tak więc spodziewany powrót Tytanów w trzeciej części to zemsta nie tylko Boga Wojny ale i wszystkich antagonistów porządku świata ustanowionego przez Zeusa.

To oczywiście nie wszystkie smaczki jakie czekają graczy podczas kontaktu z tą fantastyczną serią. Nie można zapominać o podstarzałym Ikarze, Eos, tytanie Prometeuszu, Tezeuszu i innych bohaterach greckiej mitologii. Im więcej z grą obcujemy i im większa jest nasza wiedza o podaniach starożytnych Greków tym bardziej docenimy dzieło studia Santa Monica. [Zeratul]

* podziękowanie za zwrócenie uwagi na merytoryczny błąd leci do maciusman.