Seria The Elder Scrolls przyzwyczaiła nas do tego, że zawsze, kiedy trafiamy do Cesarstwa Tamriel, dzieje się tam źle. Nie inaczej jest w tym przypadku, a wydarzenia, które rozgrywają się na terenie prowincji Cyrodiil, mogą rzutować na losy całego Imperium. Gotowi, by podjąć wyzwanie i stawić czoła otchłani?

Tytuł gry: The Elder Scrolls IV: Oblivion

Data premiery: 27 kwietnia 2007

Średnia ocen wg Metacritic: 93/100

Średnia ocen wg Gamerankings: 92.98%

 

Fabuła The Elder Scrolls IV: Oblivion koncentruje się na wątku dynastii Septimów, która na naszych oczach zostaje zakończona. Cesarz Uriel Septim ucieka przed zabójcami, a zbieg okoliczności sprawił, że jego droga ucieczki wiedzie przez... celę, w której przyszło nam odsiadywać wyrok za niewiadome przewinienia. Imperator zamienia z nami kilka słów po czym pozwala nam iść ze sobą – niestety nie trwa to długo, gdyż zabójcy ponownie dali o sobie znać i zadali mu śmiertelny cios. Konając, Uriel polecił nam, by odszukać jego syna, który jest ostatnim potomkiem jego rodu. Cóż, nie pozostało nam nic innego, jak spełnić rolę Cesarza i przywrócić dawny ład w Imperium, które teraz ma zmagać się z bezkrólewiem.

 

Zalety:

 

Akcja Obliviona rozpoczyna się w lochach – samo wprowadzenie trwa około godzinę, a w tym czasie nie tylko tworzymy naszego podopiecznego, decydując o jego wyglądzie, klasie oraz umiejętnościach, lecz także poznajemy odstawy walki przy użyciu broni białej, zasady korzystania z magii, czy wreszcie sterowanie i obsługę poszczególnych elementów interfejsu. Po wyjściu z podziemi jesteśmy rzucani na wielką wodę – przed nami staje otworem olbrzymi świat, który możemy do woli eksplorować. Niedługo po wyjściu na powierzchnię wychodzi na jaw, że w Cyrodiil otwierają się bramy Oblivionu – otchłani, z której wychodzą najróżniejsze, plugawe maszkary. Musicie wiedzieć, że dopóty, dopóki nie doprowadzicie fabuły do końca, będziecie skazani na zamykanie kolejnych wrót – sprowadza się to do przejścia przez nie, wybicia wszystkiego, co znajduje się za nimi i rozwiązania prościutkiej zagadki. Na koniec muszę wspomnieć o tym, że sam wątek główny jest niezwykle krótki, gdyż jego ukończenie trwa poniżej dziesięciu godzin. Przejdźmy zatem do tego, co w The Elder Scrolls lubimy najbardziej, a zatem do oddanego w nasze ręce świata. Cyrodiil to nie tylko olbrzymie połacie niezagospodarowanego terenu, lecz także szereg mniejszych i większych miast (na czele z potężną stolicą Imperium) oraz wiosek. Standardowo, możemy oddać się również zwiedzaniu podziemnych tuneli, lochów, katakumb i świątyń, które tysiące lat temu wypełniono wielorakimi pułapkami. Generalnie, kraina jest naprawdę dobrze zaprojektowana – podczas gdy na południu możemy podziwiać iście tropikalne krajobrazy, na północy nieustannie leży śnieg, a sceneria zaczyna przypominać tę z The Elder Scrolls V: Skyrim. Uczciwie trzeba przyznać, że pod względem obszerności, czwarta odsłona serii The Elder Scrolls nie ustępuje ani swoim poprzedniczkom, ani następczyni i, jeśli ktoś jest w stanie wybacz jej niektóre wady (jakimi zajmę się później), może tutaj spędzić nawet kilkaset godzin.

 

 

W The Elder Scrolls IV: Oblivion Bethesda podąża ścieżką, którą wyznaczyła sobie jeszcze w trzeciej odsłonie serii. Za zabijanie przeciwników przy użyciu konkretnej umiejętności (broń biała, broń dystansowa, magia ofensywna) oraz za korzystanie z konkretnych rodzajów przedmiotów (tarcza, ciężki pancerz, lekki pancerz), otrzymujemy punkty doświadczenia, a po uzbieraniu konkretnej ich ilości, rośnie poziom danej zdolności. Kiedy proces ten powtórzy się dziesięć razy, nasza postać awansuje na kolejny poziom rozwoju, a my otrzymujemy... tak, zgadza się – kilka punktów, które możemy rozdysponować pomiędzy kilkoma współczynnikami, takimi jak energia życiowa, wytrzymałość, moc magiczna, czy choćby krasomówstwo. Generalnie, jest w czym wybierać, a możliwości rozwoju bohatera jest tutaj naprawdę sporo, zwłaszcza, jeśli wziąć pod uwagę fakt, że twórcy nie zdecydowali się jeszcze na wiele uproszczeń, które pojawiły się dopiero w Skyrim (tyczy się to między innymi podziału na broń jednoręczną i dwuręczną, który został tu zachowany). Wspomniałem już o tym, że wątek główny nie jest w stanie dostarczyć nam zbyt wielu godzin zabawy – mimo wszystko i tak mamy tutaj ręce pełne roboty. W świecie gry funkcjonuje bowiem kilka gildii, dla których możemy wykonywać zadania i stopniowo piąć się po szczeblach kariery, by ostatecznie trafić na szczyt. Możemy zatem dołączyć do gildii wojowników, gildii magów, gildii złodziei, a nawet... gildii morderców – warto nadmienić, że zlecane przez nie questy znacznie się od siebie różnią, choć nie trzeba być mistrzem w danym fachu, by poradzić sobie z ich wykonaniem. Oprócz tego, zadania mogą nam zlecać również zwykli obywatele, choć polegają one zazwyczaj jedynie na dotarciu w konkretne miejsce, znalezieniu konkretnego przedmiotu/zabiciu kogoś lub czegoś oraz na powrocie po nagrodę. Mówiąc o zaletach The Elder Scrolls IV: Oblivion nie wypada nie wspomnieć o fantastycznym soundtracku – motyw przewodni charakterystyczny dla serii swoją drogą, ale instrumentalne utwory przygrywające nam w trakcie rozgrywki naprawdę wpadają w ucho. Oczywiście grafika również może się podobać, aczkolwiek...

 

 

Wady:

 

…szybko dochodzimy do wniosku, że w Cyrodiil nie znajdziemy ani jednej, pięknej kobiety. Tyczy się to zwłaszcza ludzi, którzy mają okrągłe twarze i, cóż, wyglądają niczym bohaterowie z bajek, co gryzie się z poważną otoczką fabularną. A skoro o fabule mowa – ta niestety nie porywa, podobnie jak dialogi, które znacznie ustępują tym, jakie widzieliśmy choćby w TES V: Skyrim. Należy wspomnieć także o niesławnym level scallingu, który prowadzi do tak kuriozalnych sytuacji, jak spotkanie z bandytami noszącymi daedryczne zbroje (zdarte z istoty, która śmiało zasługuje na miano demona), w momencie, w którym bohater ma odpowiednio wysoki poziom doświadczenia.

 

 

Werdykt:

 

The Elder Scrolls IV: Oblivion to w gruncie rzeczy bardzo dobra i niezwykle obszerna produkcja, która jest w stanie zapewnić nawet kilkaset godzin zabawy. Jeśli jednak to Wam nie wystarcza, koniecznie rozglądajcie się za edycją Game of the Year, w której znajdziecie również wszystkie, wydane przez Bethesdę dodatki. Za podstawową wersję gry przyjdzie Wam zapłacić około 30 PLN. Edycja GotY natomiast to wydatek rzędu około 40 złotych.