Wiedźmin 3 - 5 najtrudniejszych wyborów

Podczas rozgrywki w Wiedźmina 3 od studia CD Projekt Red przyszło nam podjąć wiele ciężkich decyzji. Poniżej możecie przeczytać o paru najtrudniejszych wyborach w najnowszej produkcji polskiego zespołu.

Wiedźmin 3: Dziki Gon to jedna z wielu gier, które umożliwiają graczom dokonywać wyborów - tych znaczących, których konsekwencje będą ciągnąć się za nami aż do końca rozgrywki, jak i tych mniej znaczących, przez które lekkim zmianom ulegną wyłącznie dialogi czy też przedmioty kosmetyczne. W pamięć zapadają przede wszystkim te najważniejsze, dzięki którym historia gry idzie w kierunku podjętych przez nas decyzji.

Będzie dużo spoilerów!

Najnowsza produkcja od rodzimego studia CD Projekt Red miała bardzo dużo znaczących wyborów - Polacy pokusili się o przedstawienie wciągającej fabuły, która nabrała rumieńców dzięki dobrze wykreowanych postaciach znanych z uniwersum polskiego pisarza Andrzeja Sapkowskiego, ślicznym krajobrazom oraz miłych mechanik. Poniżej przeczytacie o pięciu wyborach, których podjęcie nie należało do najprostszych zadań - często zdarzało się tak, że co byśmy nie zrobili, to i tak będzie źle. Zaczynajmy. 

Wątek Krwawego Barona

Historia władcy Kasztelu położonego we Wrońcach jest według wielu określana mianem fabuły, która mogłaby pojawić się w zupełnie oddzielnej grze - muszę przyznać, że w pełni się z tym zgadzam - wątek Krwawego Barona jest jednym z najciekawszych nieobowiązkowych zadań, które przyszło mi przejść.

Główny bohater Wiedźmina 3, Geralt, podążając tropem Ciri trafia do wspomnianego wyżej kasztelu, nad którym pieczę sprawuje Filip Stenger, znany bardziej pod przydomkiem Krwawy Baron, który zyskał poprzez swoje brutalne działania. Posiada on informacje na temat córki Emhyra, ale ma zamiar się z nimi podzielić dopiero po odnalezieniu jego rodziny przez Geralta, która, jak się za moment okazuje, uciekła z Kasztelu na wskutek działań Filipa - ojciec Tamary i mąż Anny zachowywał się nieodpowiednio w stosunku do swoich bliskich. Z pozoru proste zadanie przeradza się w dużą, wciągającą historię...

...która może skończyć się na wiele sposobów - o ile znalezienie córki było dosyć proste i nie trzeba było podejmować żadnych większych działań, tak z żoną Filipa sprawa wyglądała na dużo bardziej skomplikowaną - kobieta zawarła pakt z wiedźmami, które miały usunąć jej niespodziewaną ciąże. Jak możemy się domyślić, zawieranie paktu z wiedźmami to niezbyt dobry pomysł, o czym na pewno przekonała się Anna. Żona Krwawego Barona po ucieczce z kasztelu trafiła na Krzywuchowe Moczary, gdzie przez rok musiała służyć Paniom Lasu. 

Po pewnym czasie, Geralt powiadamia Krwawego Barona o miejscu, w którym znajduje się jego żona. Po dotarciu na Krzywuchowe Moczary i po uporaniu się z przeciwnikami, jesteśmy świadkami zakończenia, które zależało od naszych wyborów w zadaniu Szepczące Wzgórze. Podczas misji musieliśmy zdecydować o losie Ducha kobiety, uwięzionego w drzewie. Szepczące Wzgórze to z pozoru łatwe zadanie, ale im dalej w głąb, tym więcej niesie ono konsekwencji - jeśli zabijemy Ducha, żona Krwawego Barona zostanie przy życiu, ale dzieci wychowywane na Krzywuchowych Moczarach zginą. Jeśli uwolnimy Ducha, zmasakruje on pobliską wieś w ramach zemsty i uratuje dzieci z bagien Pań Lasu. Anna, której zadaniem było pilnowanie dzieci zostanie zamieniona przez wiedźmy w babę wodną, przez to, że ich nie upilnowała. Kobieta zginie w rękach Krwawego Barona, który parę chwil później powiesi się na swoim terenie.

Wątek Skurwiela Juniora

Historia Cypriana Wileya, szerzej znanego jako Skurwiela Juniora, nie jest, moim zdaniem, aż tak ciekawa jak opisany powyżej wątek Krwawego Barona, ale warto ją tutaj umieścić. Jeden z czterech bossów Novigradu, miasta, do którego trafiamy podczas przygody w Wiedźminie 3, nie miał zamiaru współpracować z innymi szefami - mowa tutaj o Tasaku, bossie miejscowych krasnoludów, Królu Żebraków, który pomagał biednym i Dijkstrie, szefie wywiadu redańskiego, znanego również pod ksywką Sigi Reuven.

Geralt trafia na trop Skurwiela Juniora po tym, kiedy dowiedział się, że kontaktował się z nim Jaskier wraz z Ciri. Wiedźmin ze szkoły wilka próbował załatwić sprawy z Wileyem polubownie, lecz syn Skurwiela Seniora nie miał zamiaru współpracować. Aby dotrzeć do jego rezydencji musieliśmy przebyć długą drogę - sabotowaliśmy arenę walk czy też kasyno, a wszystko to w celu odnalezienia kryjówki Skurwiela Juniora. 

Po pewnym czasie Geraltowi udaje dowiedzieć się, że Cyprian Wiley zaszył się w centrum Oxenfurtu, a dokładniej w pięknej willi wypełnionej po bokach strażnikami przebranymi za klauny. Po uporaniu się z nimi mamy zaszczyt wejść do pomieszczeń poprzedzających pokój Cypriana - korytarze były wypełnione przybitymi, martwymi prostytutkami, co jeszcze bardziej zniechęciło graczy do Skurwiela Juniora, który nie stronił od przemocy.

Po wejściu do jego pokoju, wysłuchujemy co takiego ma nam do powiedzenia boss Syndykatu - po usłyszeniu historyjki możemy zdecydować o losie Wileya - nie wiem dlaczego, ale był to dla mnie dosyć ciężki wybór - racja, Skurwiel Junior był ogromnym skurwielem, ale został również w pewnym stopniu oszukany przez naszych przyjaciół - został poproszony o naprawienie filakterium, z którego korzystała Ciri, w zamian za przyniesienie mu skarbu Dijkstry. Wiley miał zamiar wywiązać się z umowy, lecz Jaskier nie podołał zadaniu, co strasznie rozgotowało Skurwiela Juniora. 

Cypriana Wileya mogliśmy zabić lub oszczędzić - wiele osób myślało, że oszczędzenie mężczyzny będzie wiązać się z poprawą zachowania bossa - może i tak by było, ale miejscowa ludność nie wybaczyła mężczyźnie, który, jak Geralt powiedział w epilogu (o ile go oszczędziliśmy), żałował, że nie dał się zabić. Jeśli zabiliśmy Skurwiela Juniora to na jego miejsce trafi doopler Dudu, który był torturowany przez Wileya.

Torturowanie Triss

Kaleb Menge, dowódca Łowców Czarownic, przejął skarb Dijkstry, który próbował skraść Jaskier. Sigi Reuven już na początku naszej przygody w Novigradzie poprosił nas o ustalenie miejsca pobytu jego majątku - jak zapewne domyślacie się po samej nazwie, Łowcy Czarownic polowali na czarodziejki - jedną z nich była Triss, przyjaciółka Geralta.

Aby dowiedzieć się gdzie przetrzymywany jest skarb Dijkstry, rudowłosa czarodziejka wpadła na podstępny pomysł, w którym Geralt przyprowadza ją do siedziby Łowców Czarownic - w zamian za oddanie Triss w ręce Menge, wiedźmin prosi dowódcę o informacje na temat skarbu Reuvena oraz Jaskra. Geralt po ustaleniu warunków ze strażnikami pojawia się w pokoju dowódcy, gdzie zza ściany cały czas słyszy krzyki cierpiącej Triss. Wybór jest tutaj o tyle trudny, że już przy samym wejściu możemy zrezygnować z planu Triss i rozpocząć walkę, nie dowiadując się tym samym o miejscu, w którym znajduje się skarb Dijkstry.

Podczas rozmowy z Kalebem Menge, kat Łowców Czarownic wyrywa rudowłosej czarodziejce po kolei paznokcie. Deweloperzy odpowiadający za Wiedźmina nie zawiedli i kolejny raz potrafili podkreślić krytyczną sytuację, w której nie ma dobrego rozwiązania - w każdym momencie możemy przerwać tortury i zaatakować pobliskich strażników. Krytycznym momentem jest rozkaz Mengego, który w pewnej chwili prosi strażnika o przyniesienie gorącego żelaza, którego użyje kat w torturach.

Jeśli uda nam się przetrwać tę próbę nerwów, dowiadujemy się o położeniu skarbu Dijkstry, a po chwili widzimy zakrwawioną Triss, która z przyjemnością wbija zdziwionemu dowódcy nóż w gardło. Jeśli przerwiemy tortury, przyjaciółka Geralta nie będzie zbytnio zadowolona z decyzji wiedźmina, lecz koniec końców i tak dowiemy się, gdzie jest przetrzymywany Jaskier - jedyny minus to niezadowolony Dijkstra, który nadal nie pozna miejsca położenia swojego majątku.

Władca Skellige

Cerys i Hjalmar to potomkowie Cracha an Craite'a, jarla Ard Skellig. Jego dzieci są kandydatami do objęcia tronu Skellige - Cerys to zdecydowanie spokojniejsza osoba, która woli załatwiać sprawy polubownie, aniżeli toporem. Geralt może pomóc siostrze Hjalmara w rozwiązaniu sprawy uczty, podczas której niedźwiedzie niespodziewanie zaatakowały wszystkich uczestników - przez takich obrót spraw powstała ogromna rzeź na Kaer Trolde - według większości jarlów będących na przyjęciu, ród an Craite chciał sprytnie wyeliminować rywali, którzy zgłosili swoją kandydaturę do tronu. Cerys wiedziała, że jest to nieprawda, więc naszym zadaniem było znalezienie sprawców kompromitującego zajścia bez użycia siły.

Z kolei Hjalmar był strasznie porywczym, walecznym mężczyzną, który podczas swoich rządów zapewne nie stroniłby od nowych wojen i podboi. Według brata Cerys, winnym rzezi na Kaer Trolde są berserkerzy, których poprzysiągł powyrzynać co do jednego. Nie potrzebował żadnych dowodów - Hjalmarowi wystarczały domysły, aby dokonywać kolejnych rzezi.

Naszym zadaniem było pomóc jednemu z rodzeństwa - od tej decyzji zależał dalszy los Skellige - jeśli pomogliśmy Cerys i polubownie znaleźliśmy sprawcę, kobieta zostanie władczynią Skellige, co w późniejszym czasie przełoży się na spokojne rządy. Jeśli jednak postanowiliśmy pomóc Hjalmarowi w wyeliminowaniu wrogów, to on zostanie władcą Skellige - przełoży się to na częste ataki na nilfgaardzkie wojska i ogromną chęć niesienia pomocy Geraltowi w wojnie z Dzikim Gonem.

Triss czy Yennefer?

Najtrudniejszy wybór pozostawiłem oczywiście na koniec. Jak to już bywa w rozbudowanych RPG-ach, deweloperzy dają nam możliwość romansowania z innymi postaciami. Podobną sytuację możemy zauważyć w Wiedźminie 3, w którym CD Projekt RED umożliwił Geraltowi ułożenie sobie życia z jedną z dwóch potencjalnych przyszłych żon - mowa tutaj o Triss oraz Yennefer. Wybranie dwóch nie skutkuje niczym dobrym - wiedźmin w pewnym momencie zostanie wykiwany i ośmieszony przez obie czarodziejki.

Triss była temerską czarodziejką, która w późniejszym czasie trafiła do Novigradu, miasta, w którym pieczę sprawował Radowid V, nie przepadający za magami, alchemikami czy też zielarkami. Główną misją przyjaciółki Geralta było ewakuowanie przestraszonych czarodziejów z Novigradu do Koviru, miejsca, gdzie mogą spokojnie żyć i kontynuować swoje badania. Po wykonaniu zadania, zależnie od naszych decyzji, Triss może trafić razem z Geraltem do latarni morskiej, skąd podczas zabawy będą przypadkowo wydawać sygnały pobliskim żeglarzom. 

Wątek z Yennefer jest dużo bardziej rozbudowany - po raz pierwszy spotykamy ją w Wyzimie, gdzie przedstawia nas Emhyrowi, cesarzowi Nilfgaardu. Nie możemy jednak długo pocieszyć się jej widokiem, ponieważ od razu jesteśmy posłani do Velen, gdzie mamy szukać Ciri. Po pewnym czasie trafiamy do Skellige, gdzie dziecko-niespodzianka Geralta wyrządziło ogromne szkody. Podczas poszukiwań możemy zbliżyć się do Yennefer - dzięki temu przetestujemy m.in. wytrzymałość wypchanego jednorożca. Decydującym momentem jest walka z dżinnem, który ma unieważnić życzenie łączące Geralta wraz z Yennefer. To właśnie tutaj możemy zdecydować o dalszych miłosnych losach naszego bohatera.

Obie czarodziejki wyróżniają się czymś innym - Triss jest miłą, opiekuńczą, strasznie dbającą o swój wygląd kobietą, która marzy o wakacjach z Geraltem w Kovirze - z kolei Yennefer, jak widać po jej wyrazie twarzy już na samym początku rozgrywki, jest dosyć zmierzłą, dojrzałą i piękną kobietą, która często wszczyna kłótnie z nawet najmniejszych powodów. Ma ona jednak to coś, co przekonywało większość graczy do wybrania właśnie jej, aniżeli Triss. 

To nie koniec ciężkich decyzji...

Trzeba jednak pamiętać, że w Wiedźminie 3 było dużo więcej trudnych, wymagających szybkiej reakcji wyborów, takich jak wrzucenie dziecka do pieca w domu Udalryka, podjęcie decyzji w sprawie Keiry czy też wybranie pomiędzy Dijkstrą a Rochem.