Matthew Perry to nie tylko Przyjaciele. 10 pamiętnych ról zmarłego aktora

W poprzednią sobotę świat obiegła smutna wiadomość o śmierci Matthew Perry’ego, w wieku zaledwie 54 lat. Ten kanadyjsko - amerykański aktor zasłynął przede wszystkim z roli Chandlera Binga, w kultowym serialu “Przyjaciele”, ale przez dekady swojej całkiem udanej kariery występował zarówno w filmie jak i telewizji, będąc nominowanym do kilku prestiżowych nagród.

Rzut oka na filmografię Matthew Perry’ego utwierdza w przekonaniu, że twórcy filmowi i telewizyjni rzadko miewali pomysł w jaki sposób obsadzić tego charakterystycznego odtwórcę, który rozpoczął swoją karierę w końcówce lat 80’ XX. wieku od małych występów w kilku serialach i mało znanych obrazach. Największą popularność zyskał rzecz jasna po udziale w aż 236 odcinkach sitcomu “Przyjaciele”, realizowanego od 1994 do 2004, który ostatnio doczekał się również klasycznego odcinka wspominkowego. Choć sam odtwórca roli Chandlera zaliczył później kilka udanych występów, po których bywał nawet nominowany do najbardziej prestiżowych nagród, nigdy nie udało mu się wyjść z szufladki, pozostając w świadomości widzów dzięki tej jednej, jedynej roli. Prócz występów w telewizji i filmie zajmował się również podkładaniem głosu w grach, użyczając go postaci Benny’ego w “Fallout: New Vegas”.

Second Chance

Pierwszą większą rolą Perry’ego w telewizji był występ w serialu “Second Chance”, który po słabej oglądalności pierwszych odsłon został przemianowany na “Boys Will Be Boys”, na kilka odcinków w pierwszej połowie 1988 roku. Głównym bohaterem serii był Charles Russell, który nieszczęśliwie ginie w wypadku poduszkowca. Stojący u bram nieba święty Piotr uznaje jednak, że był on jednocześnie zbyt dobry, by trafić do piekła, ale jednocześnie nie na tyle szlachetny, by dostąpić zbawienia. Jego dusza zostaje więc wcielona w młodsze alter-ego, Chazza, granego właśnie przez Perry’ego. Bardzo podobny schemat fabularny pojawi się w dużo późniejszych obrazie z Perrym “Znów mam 17 lat”, gdzie aktora będzie w roli jego młodszego alter-ego zastępował Zac Efron. Po latach produkcja została zapamiętana z dość nietypowego powodu: otóż, udało się w niej przewidzieć śmierć dyktatora Libii, Muammara Kaddafiego w 2011 roku. 

Jimmy Reardon

Filmowy debiut Matthew Perry zaliczył w 1988 roku, u boku Rivera Phoenixa, któremu już wtedy wróżono wielką karierę, niestety przerwaną przez tragiczną śmierć aktora w wieku zaledwie 23 lat. Już wtedy nie był on specjalnie zadowolony z obsadzania go w roli nastoletniego bożyszcze, chciał być bowiem traktowany dużo poważniej. Fabuła obrazu oparta została na powieści reżysera, Williama Richtera i obracała się wokół życia młodego studenta, który waha się czy pójść za namową ojca i zacząć studia ekonomiczne, czy też iść za głosem serca i zostać poetą.

Home Free

Na rok przed rozpoczęciem realizacji “Przyjaciół” Matthew Perry znalazł angaż w innym sitcomie, gdzie odgrywał rolę 22-letniego dziennikarskiego freelancera, mieszkającego z matką, niezbyt skorego do tego by wyprowadzić się z rodzinnego domu. Jego życie zmienia przybycie starszej, rozwiedzionej siostry, która również postanawia powrócić na stare śmieci, wraz z dwójką swoich dzieci. Seria była początkowo emitowana w USA w całkiem niezłym czasie antenowym w środy, pomiędzy “Cudownymi latami” a “Panem Złota Rączka” z Timem Allenem, ale jako jedyna nie zyskała uznania, kończąc swój telewizyjny żywot na trzynastu odcinkach, spośród których dwa w ogóle nie zostały wyemitowane.

Troje do tanga

Ta komedia romantyczna w reżyserii Damona Santostefano z dzisiejszej perspektywy wygląda na próbę zdyskontowania wielkiej popularności samego Perry’ego i jego roli w “Przyjaciołach”, co jednak kompletnie się nie udało. Mimo niezłej obsady, obok odtwórcy Chandlera, wystąpili tu bowiem również Neve Campbell i Dylan McDermott, obraz przyniósł stratę w box office i został praktycznie rozwalcowany przez krytyków. “Przeciętny odcinek “Przyjaciół” jest dużo zabawniejszy i ma mniej obraźliwe żarty o gejach” - jak można przeczytać na Rotten Tomatoes, co jest nawiązaniem do podobnego wzorca postaci Perry’ego, obecnego i tu i w serialu NBC.

Prezydencki Poker

Odtwórca roli Chandlera z “Przyjaciół” nie zagrał głównej roli w jednym z najważniejszych, politycznych seriali amerykańskich, bo wystąpił w zaledwie trzech odcinkach czwartego i piątego sezonu, wcielając się w postać republikańskiego prawnika Joe Quincy’ego. Ostatecznie okazał się on w nich jednak na tyle wyrazisty, że aktor otrzymał za swą rolę podwójną nominację za najlepszy gościnny występ w serialu dramatycznym (przegrywając z Williamem Shatnerem i Charlesem S. Duttonem). 

Facet, który się zawiesił

Pod tym, dość nietypowym, polskim tytułem, kryje się komediodramat w reżyserii Harrisa Goldberga, który porusza interesujący temat. Matthew Perry odgrywa w nim wziętego hollywoodzkiego scenarzystę, który nagle zapada na syndrom depersonalizacji, skutkujący przedziwnym zachowaniem w wielu sytuacjach, w trakcie których bohater np. zaczyna odczuwać niechęć do własnej matki, nie potrafi wytrwać w żadnym dłuższym związku, a także szukając rozrywki zaczyna napadać na sklepy. Kolejni psychologowie, do których trafia, nie potrafią mu pomóc. Choć krytycy uznali, że film zaprzepaszcza okazję do powiedzenia czegoś istotnego o samym zaburzeniu, to jednak w wielu momentach jest on niezwykle interesujący, a sam Perry jest w swej roli przekonujący.

Studio 60

Matthew Perry początkowo odrzucił rolę w tym miniserialu, jednak po namowach samego Aarona Sorkina, który nie wyobrażał sobie w tej roli nikogo innego, zdecydował się na podjęcie z nim współpracy. Uznawany za jednego z najlepszych współczesnych scenarzystów artysta przygląda się w tej produkcji losom fikcyjnego telewizyjnego show komediowego, wzorowanego nieco na słynnym “Saturday Night Live”, borykającego się nie tylko z problemami finansowymi, ale również załamaniem nerwowym głównego producenta. By uratować program szefostwo telewizji postanawia zatrudnić dwóch nowych pracowników, jednego z nich gra właśnie Perry. Z uwagi na spore podobieństwo do rzeczywistości, wynikające z tego jak dobrze Sorkin zna całą branżę, a także z jego umiejętności pisania świetnych dialogów, seria w niezwykle interesujący sposób pokazuje to środowisko.

Młodzi gniewni - historia Rona Clarka

Za rolę w tym, wysoko cenionym przez widzów, telewizyjnym filmie Matthew Perry otrzymał swą jedyną nominację do Złotego Globa w 2007 roku, którą akurat zgarnął wtedy Bill Nighy. Aktor wcielił się tu w tytułowego bohatera, nauczyciela z małego miasta, który tuż po przeprowadzce do Nowego Jorku i zatrudnieniu w nowej szkole, decyduje się na pracę z trudną młodzieżą z zachodniego Harlemu. Rzeczywisty Ron Clark, za swe edukacyjne wysiłki, został w 2000 roku nagrodzony tytułem Nauczyciela Roku, a sam obraz w reżyserii Randy Haines często jest, choćby z uwagi na polski tytuł, zestawiany ze słynnym, wcześniejszym i fabularnie bardzo podobnym, bo też opartym na faktach, dziełem z Michelle Pfeiffer w roli głównej.

Mr Sunshine

Scenariusz do tego sitcomu powstał na bazie pomysłu samego aktora, a z uwagi na dużą popularność jaką się cieszył, produkcja stała się przedmiotem sporej batalii o prawa do niej, które ostatecznie otrzymała stacja ABC. Głównym bohaterem tej serii był, grany przez samego twórcę, Ben Donovan będący menedżerem ośrodka sportu w San Diego, starający się zapewnić swoim klientom rozrywkę. Mimo niezłych wstępnych ocen, jak również udziału Perry’ego i Allison Janney, produkcja została wstrzymana po pierwszym, liczącym sobie 13 odcinków sezonie, z uwagi na słabe statystyki oglądalności.

Rodzina Kennedych. Zmierzch Legendy

Spore ambicje i całkiem dobrą obsadę mógł się pochwalić również ostatni projekt telewizyjny, w którym zagrał Matthew Perry. Katie Holmes zagrała w nim Jackie Kennedy, a Perry wcielił się w Teda Kennedy’ego, co spotkało się z wesołością wśród fanów “Przyjaciół”, którzy od razu wyciągnęli pewien dobrze znany cytat z ich ulubionego sitcomu. Tej czteroodcinkowej serii, opowiadającej o losach żony Johna Kennedy’ego tuż po zamachu w 1963 roku, nie udało się jednak zaistnieć globalnie, co widać choćby po małej liczbie ocen tej produkcji na IMDB.