Rasy świata The Elder Scrolls Online bez tajemnic

Jaszczomb | 05.06.2019, 12:08

Dlaczego ludzie nie lubią mrocznych elfów? Czy orkowie to zwykli barbarzyńcy? Kim są redgardzi? Seria The Elder Scrolls oddała graczom wiele odmiennych ras, które są czymś znacznie więcej niż zestawami pasywnych bonusów dla gracza.

Wybór rasy swojego bohatera często uzależniamy od pasywnych bonusów, jak więcej punktów magii czy wyższe odporności na dany rodzaj obrażeń. Świat serii The Elder Scrolls jest jednak niebywale rozbudowany, a różnice między wysokimi i mrocznymi elfami zdecydowanie nie ograniczają się do koloru skóry. Za każdą taką rasą stoi złożona historia, kultura i zwyczaje, które postaramy się Wam przybliżyć.

Dalsza część tekstu pod wideo

Najpierw jednak, by uporządkować opisywane w tekście prowincje kontynentu Tamriel, zamieszczamy mapkę:

Mapa The Elder Scrolls Online

Argonianie

Te przypominające gady humanoidy wywodzą się z Czarnych Mokradeł (ang. Black Marsh) – bagien zwanych Argonią, położonych na południe od Morrowindu. Stosunki z zamieszkującymi po sąsiedzku dunmerami nie są jednak przyjazne, gdyż mroczne elfy ze swoim poczuciem wyższości nie miały problemów z najeżdżaniem na Argonian i robieniem z nich niewolników.

Choć budową ciała przypominają człowieka, mieszkańcy Argonii składają jaja niczym gady. Ich ciało pokryte jest łuskami, mają ogony, a na szyjach łatwo dostrzec wyraźne skrzela, dzięki którym mogą oddychać pod wodą. Wykorzystują tę zaletę w partyzanckiej taktyce obrony przed najeżdżających ich ziemie elfami, czając się na mniejsze grupy wrogów, wciągając znienacka pod wodę i topiąc agresorów.

Jaja Argonian zanoszone są pod świadome drzewa Hist, z którymi, po wykluciu, młody osobnik nawiązuje mentalną więź. Niektórzy wierzą, iż dopiero po wypiciu soku drzewa Hist mały Argonianin zyskuje swoją duszę, a po śmierci wraca ona z powrotem do drzewa. Ci jaszczuroludzie nazywają się przy tym dziećmi boga pustki Sithisa, wyznawanego zresztą również przez skrytobójczą organizację Mroczne Bractwo.

Bretonie

Bretonie to białoskórzy mieszańcy, swego rodzaju „półelfy”. Z tego względu są oni wyjątkowo uzdolnieni magicznie, a jednocześnie zachowują wysoką odporność na tego rodzaju ataki, co czyni ich najlepszymi magami w Tamriel. Zamieszkują północno-zachodnią prowincję o nazwie Wysoka Skała (ang. High Rock), której stolicą jest sławne Daggerfall, granicząc na wschodzie z prowincjami Skyrim i Hammerfall.

Odrzuceni przez elfy czystej krwi, Bretonie osiedlali się wśród ludzi, stopniowo znosząc początkową nienawiść, i ostatecznie udało im się zasymilować. Po swoich dumnych przodkach zostały im lekko szpiczaste uszy i wątła sylwetka, lecz braki fizyczne nadrabiają potencjałem magicznym. Wyjątkowo ważny jest dla nich status społeczny i celem życiowym większości Bretonów jest wejście do najwyższych warstw społecznych, swego rodzaju „wysokoskalny sen” – od chłopa do lorda czy nawet króla.

Panteon Bretonów liczy aż dwanaście bóstw, z czego trójka – bóg magów Magnus, bóg wysp Summerset Phynaster oraz bóg lasów Y’ffre – wywodzą się z wierzeń elfów. Reszta to wyznawana przez większość mieszkańców kontynentu Ósemka Bóstw. Bretonie mają także własnego boga, którym jest odpowiadający za nieszczęście Sheor, zwany także Złym Człowiekiem. To dla niego organizowane są festiwale zbiorów, gdzie składane ofiary mają zaspokoić apetyt boga i odwieść go od niszczenia plonów.

Elfy wysokiego rodu (Altmerowie)

Elfy wysokiego rodu (zwane też wysokimi elfami) osiedlili się na wyspach Summerset znajdujących się na południowy zachód od kontynentu Tamriel. Są one wyższe od reszty elfów i posiadają złotawy kolor skóry, a także nieco skośne oczy. Wątła budowa i ogromny potencjał magiczny sprawiają, że altmerowie zostają zwykle magami lub wojownikami korzystającymi z lekkiego rynsztunku wykutego z surowego szkła.

Gardząc mieszańcami i robiąc wszystko, by ich rasa przetrwała, dla wysokich elfów wyjątkowo ważną jest kwestia zasad zawierania małżeństw i płodzenia dzieci, włącznie z domniemanym zabijaniem nieczystych rasowo noworodków. Dumni ze swojego pochodzenia od dawnej elfickiej rasy aldmerów, przedstawiciele wysokiego rodu pielęgnują swoją kulturę – obyczaje, tradycję, architekturę, wyroby rzemieślnicze czy ubiór.

Najbardziej cenioną klasą społeczną elfów wysokiego rodu jest inteligencja – m.in. nauczyciele i kapłani. Religia jest zresztą ich powodem do dumy – w końcu to na bazie ich panteonu powstali bogowie wszystkich ras Tamriel, jako że cywilizacja elficka poprzedza ludzką. Największą różnicą w porównaniu do Ośmiu Bóstw mieszkańców kontynentu jest odnoszenie się do bogów jako swoich praojców, skąd wzięła się nazwa „aedra”, czyli „nasi przodkowie”.

Redgardzi

Rasa ciemnoskórych wojowników zamieszkujących niegdyś archipelag Yokuda wysunięty daleko na zachód od Tamriel. Pierwsza era przyniosła jednak katastrofę, w wyniku której większość wysp zatonęła, a Redgardzi udali się na wschód i osiedlili się na pustynnych terenach Hammerfell, siłą przepędzając stamtąd dotychczasowych mieszkańców. Inwazja ta została nazwana języku yokudańczyków słowami „Ra Gada” („Fala Wojowników”), skąd wzięła się nazwa „Redgardzi”.

Zahartowani przez ciężkie warunki Hammerfell i znakomicie wyszkoleni w walce wręcz, a przy tym bezstronni politycznie Redgardzi uchodzą za najlepszych najemników na kontynencie. Stronią od magii, uważając, że jej użytkownicy kradną dusze i mieszają w umyśle, choć w ich szeregach znajdziemy magów bitewnych, korzystających głównie z czarów Zniszczenia.

Wśród bogów czczonych przez Redgardów znajdziemy przeważnie yokudański panteon bóstw związanych z wojną, przetrwaniem i uprawą roli, chociaż po dotarciu do Tamriel przyjęto wiarę w niektóre z tamtejszych bóstw. Asymilację rasy wojowników widać również w ubiorze i architekturze, czerpiąc od sąsiadujących z nimi bretonów z Wysokiej Skały oraz cesarskich z Cyrodiil.

Cesarscy

Rasa ludzi zamieszkujących największy region Tamriel – Cyrodiil. Kontrolując centralną część kontynentu, cesarscy cechują się wyjątkowo zaawansowanym poziomem cywilizacyjnym, korzystając z najnowszych technologii i taktyk wojennych. W kwestii wyglądu ciężko mówić tutaj o czymkolwiek szczególnym, są to po prostu ludzie o jasnej karnacji, jednak przebywanie z cesarskim szybko pokazuje jego wiedzę, elokwencję i obycie.

Wojsko cesarskich znane jest ze swojej dyscypliny, dzięki czemu przez tysiące lat to właśnie oni panowali w całym Tamriel. Rasa ta przoduje również na polu dyplomacji, a ich kosmopolityczna natura pozwala odnaleźć się w każdej sytuacji i korzystać z dobrodziejstw innych prowincji. Nie można także przemilczeć istotności wysoko rozwiniętego handlu, który pomógł w osiągnięciu tak wysokiej pozycji na kontynencie.

Cesarscy wierzą w Osiem Bóstw – główną religię w Tamriel. Niegdyś ich panteon obejmował dziewięciu bogów, jednak na mocy Konkordatu Bieli i Złota, czyli traktatu pokojowego kończącego Wielką Wojnę w Czwartej Erze, wiara w boga-człowieka Talosa została zakazana. To doprowadziło oczywiście do Wojny Domowej w Skyrim, gdzie cesarscy walczyli z miejscowymi Gromowładnymi – siłami jarla Ulfrika Gromowładnego.

Nordowie

Zajmujący wysunięte na północ Skyrim, nordowie przyzwyczajeni są do niskich temperatur i dobrze radzą sobie z mrozem. Jasna karnacja, blond włosy i wysoki wzrost sprawiają, że łatwo wyróżniają się na tle innych ras. Silni i wytrzymali, mieszkańcy Skyrim preferują walkę w zwarciu, najlepiej przy pomocy broni większych rozmiarów – mieczy dwuręcznych i młotów.

Nordowie nazywają siebie dziećmi niebios, a w najwyższym szczycie w Skyrim dopatrują się „gardła świata” – miejsca, z którego podmuch Północnych Wiatrów dał początek tworzeniu ziem. Religijny motyw kreacji i formowania znajduje zresztą swoje odzwierciedlenie w kowalstwie i płatnerstwie, z którego słyną nordowie. Przed przyjęciem Ośmiu Bóstw, w Skyrim czczono m.in. Pożeracza Światów Alduina oraz boga opatrzności Shora.

Mieszkańcy północy Tamriel podzielili swoją prowincję na dziewięć obszarów, którymi władają Jarlowie, a nad nimi władzę sprawuje Najwyższy Król. Co więcej, nordowie są ludźmi wiernymi swoim tradycjom i ceniącymi niezależność. Gdy Konkordat Bieli i Złota uznał czczenie boga-człowieka Talosa za herezję, odsuwając go od Ośmiu (wcześniej Dziewięciu) Bóstw, wybuchła Wojna Domowa w Skyrim.

Orkowie (Orsimerowie)

Powszechnie uznawani za bezmyślnych barbarzyńców, orkowie wywodzą się od elfów – stąd też podobny kolor skóry, nieco szpiczaste uczy oraz końcówka „mer” w elfickiej nazwie „Orsimer” („lud wyrzucony”). Wysocy, umięśnieni orkowie straszą swoim groźnym wyglądem i charakterystycznym uzębieniem. Zwykle nie wyprowadzają z błędu ludzi, którzy się ich boją, uznając, że budzenie strachu jest lepsze od łatki odrzutka.

Orsimerowie żyją w twierdzach rozproszonych na terenie całego Tamriel, głównie w Wysokiej Skale i Skyrim. Dzielą się na plemienne społeczności, wśród których wszyscy, niezależnie od płci czy wieku, są szkoleni w walce. Przywódcą plemienia zostaje jego najsilniejszy członek, który m.in. decyduje w kwestiach złamania ich prostego zestawu zasad – nie zabijaj, nie kradnij, nie atakuj innych bez powodu. Co ciekawe, orkowie nie uznają więzień – jednostka łamiąca prawo musi zapłacić tzw. cenę krwi, czyli upuszczać własną krew do momentu, aż poszkodowany uzna, że wina została odkupiona.

Jeśli chodzi o wierzenia, orkowie czczą boga przeklętych Malacatha, dla którego najważniejszymi wartościami są siła i lojalność. Wspomniane wyżej zasady życia plemiennego pochodzą właśnie od tego bóstwa i nazywane są Kodeksem Malacatha. Poza tym orsimerowie przywiązują wagę do swojego oręża, nadając broni imiona i traktując je jako swych towarzyszy.

Mroczne elfy (Dunmerowie)

Ciemnoskórzy przedstawiciele rasy elfów, znane z swojej inteligencji, powściągliwości i poczucia wyższości nad innymi rasami. Dunmerowie są nieufni, ale też nie parają się godnymi zaufania profesjami – wielu z nich zostaje zabójcami, mrocznymi magami lub kupcami. Ponadto są to raczej samotnicy niechętnie współpracujący z innymi nawet w obliczu najcięższych zadań.

Mroczne elfy zamieszkują wschodnią część Tamriel, prowincję Morrowind, która składa się na ogromną wyspę Vvardenfell i otaczające ją ziemie kontynentu oddzielone Morzem Wewnętrznym. Ziemie te zostały skolonizowany przez Dwemerów i Nordów, lecz odkąd dunmerowie zostali wyprowadzeni z ich ojczyzny, ogłosili Morrowind swoją ziemią obiecaną i wyparli stamtąd ludzi.

Mroczne elfy wierzą w trójcę śmiertelnych bogów. Według legend, Trójcę tworzyli chimerowie (złote elfy, przodkowie dunmerów), którzy zapragnęli stać się bogami. Zanim im się to udało, na ziemie zstąpiła bogini próżności i ukarała całą rasę, zamieniając kolor ich skóry ze złotego na szary.

Leśne elfy (Bosmerowie)

Bosmerowie są elfami, które odrzuciły postęp cywilizacji na rzecz życia wśród natury. Mają skórę w odcieniach brązu i zieleni, co w połączeniu z ich niewysokim wzrostem i ubiorem wykorzystującym dary lasu pozwala świetnie wtopić się w otoczenie. Leśne elfy są przy tym wyjątkowo zwinne i z łatwością korzystają z łuku, przez co ciężko znaleźć lepszego łowcę (i złodzieja) wśród innych ras.

Miejscem zamieszkiwanym przez bosmerów jest puszcza Valen (ang. Valenwood) znajdująca się na południu Tamriel i granicząca z ojczyzną Khajiitów – Elsweyr. Mieszkają wewnątrz dużych drzew w gęstej dżungli, tworząc większe społeczności i żyjąc wśród wielkich małp Imga, które widzą w bosmerach swoich panów. Chociaż w Valen nie można narzekać na brak drewna, Zielony Pakt zabrania leśnym elfom go wykorzystywać w celach budowlanych, podobnie zresztą jak spożywać, palić czy w inny sposób naruszać znajdujące się tam rośliny. Z tego też powodu jedzą oni wyłącznie mięso.

Co do wierzeń bosmerów, na pierwszym miejscu są u nich leśne bóstwa. Wspomniany Zielony Pakt jest zresztą przysięgą wobec Y’ffre, boga puszczy. Wśród pozostałych członków panteonu bosmerów znaleźli się również bóg cyklu życia i śmierci Arkay, bogowie księżyców Jone i Jode oraz król aldmerów Auri-El.

Khajiit

Ta humanoidalna rasa przypominająca koty słynie w Tamriel ze swojej zwinności i zręczności. Ciało khajiitów pokryte jest futrem, co w połączeniu z charakterystyczną budową głowy i ogonem bywa obiektem kpin. Świetnie sprawdzają się w walce wręcz i potrafią widzieć w ciemności, lecz predyspozycje do złodziejstwa przyczyniły się do niechlubnego stereotypu.

Rasa khajiitów specjalizuje się w walce lekką bronią, skrytobójstwie i handlu, chociaż stawiają karawany ponad statki, gdyż niezbyt lubią podróże drogą morską. Znani są też jako złodzieje i „dilerzy” nielegalnego narkotyku skoomy, czyli specyfiku wytwarzanego z księżycowego cukru i nocnego cienia.

Khajiitowie zamieszkują południową prowincję Tamriel o nazwie Elsweyr, której północna część jest raczej pustynna, podczas gdy południowa obfituje w gęstą dżunglę. Jak można się spodziewać, mają własny panteon bogów-kotów, którzy w mniejszym lub większym stopniu odzwierciedlają bóstwa czczone przez resztę Tamriel.

Warto przeczytać:

Materiał powstał przy współpracy z firmą Cenega.

REKLAMA