Recenzja gry: Castlevania: Lords of Shadow 2

Pierwszą część z Castlevanią łączył tytuł gry, obecność wampirów, nazwisko głównego bohatera i dzierżona przez niego broń. Fabuła oderwana była od kanonu i to z tej przyczyny producent przyszył grze łątkę restartu serii. Część druga zgrabnie wplata wydarzenia z Lords of Shadow w poprzednie odsłony serii, co wypada dość ciekawie. Ciekawie jak na realia 'castlevaniowe', czego nie należy mylić z powszechnie rozumianą odkrywczością i oryginalnością. Oto, po tysiącu latach snu, Drakula budzi się do nie-życia, by stawić czoła anihilowanemu niegdyś większemu złu. Jednocześnie posiadając świadomość swojego dawnego 'ja' szuka sposobu na permanentne opuszczenie tego świata. Jego wzniosłe pragnienia nie przyćmiewają faktu bycia Księciem Ciemności, a co za tym idzie, nie przeszkadzają mu w brutalny, krwawy i bezkompromisowy sposób zaspokajania swoich wampirzych potrzeb. Nie będę wdawał się w dalsze szczegóły, gdyż 1) zarys fabuły slashera nie jest czymś dla czego nowicjusz w temacie Castlevanii kupi Lords of Shadow 2, a 2) chciałbym zostawić ten element gry jako niespodziankę do odkrycia dla fanów serii.

 

Korzystając z krwi poległych przeciwników jako waluty możemy odblokowywać przeszło 50 dodatkowych ciosów. Większość z tych manewrów na wyższych poziomach trudności jest wręcz niezbędna przy próbach likwidacji wrogów. Wrogów, którzy zróżnicowani są we wszystkich aspektach. Poznanie ich zakresu ruchów, zdolności i mobilności może stanowić różnicę pomiędzy naszym być, a nie być. Na każdego przydaje się inna taktyka i tylko od naszego zaangażowania zależy widowiskowość i efektywność walk. Tak duża różnorodność zdolności i ciosów sprzyja rozwojowi własnego stylu walki i trzeba przyznać, że nawet potyczki z mięsem armatnim dostarczają dużych pokładów przyjemności. Z kolei walki z bossami to już klasa sama w sobie. Nie chwytają nas one tanią efektownością, ale są po prostu genialnie zrealizowane. Design monstrów nie ma sobie równych, ale to sposób walki z nimi wysuwa się na prowadzenie. Nie panują tu jakieś specjalne, oderwane od nurtu zasady rozrywki - to właśnie surowość tych potyczek tak przykuwa do telewizora. Żadnych (poza naprawdę nielicznymi wyjątkami) QTE i fajerwerków. Tylko umiejętności gracza i odpowiednie manewrowanie zdolnościami.

Lords of Shadow 2 dostarcza rozrywki w wielu aspektach. Poza spektakularnymi walkami i rozległą eksploracją, również elementy platformowe prezentują się nie najgorzej. Nie są nachalne, nie są też specjalnie wysublimowane. Spełniają one swoją rolę zapewniając chwilę oddechu przed niechybną walką czekającą nas po ukończeniu wspinaczki. Stealth również jest tu obecne i ten element wypada zdecydowanie najgorzej i na tle innych atrakcji wydaje się po prostu zbędny. Sekcje, które zmuszeni jesteśmy pokonywać cichaczem, można jednak policzyć na palcach obu rąk i nie nastręczają one specjalnych problemów, ale mimo wszystko gra traci troszkę na klimacie i wybija nas z dość szybkiego tempa gry. Największy swój zarzut kieruję jednak w stronę grafiki. O ile w późniejszej części gry prezentuje się ona wzorowo i potrafi zauroczyć szczegółowością odwiedzanych lokacji, tak jakość cut-scenek momentami woła o pomstę do piekła. Wszędobylska ziarnistość, niskiej jakości tekstury, kompresja i nie kujący, ale uderzający strzała między oczy aliasing nie pozwala skupić się na treści prezentowanej sceny. Wydana w 2010 roku poprzedniczka prezentowała się lepiej. Jest to feler początkowych godzin gry i później, na przykład w teatrze, w temacie wizualiów absolutnie nie ma się do czego przyczepić. Filmiki na silniku wyglądają jak rendery, są ostre jak żyleta i aż trudno uwierzyć, że to ta sama gra. Nie wiem z czego wynika tak słaba jakość grafiki na samym początku gry, jednak w tym aspekcie widać, że brak współpracy z Kojima Productions musiał odcisnąć swoje piętno. Po przełknięciu tej gorzkiej pigułki pozostaje w ustach słodki, orzeźwiający posmak. W temacie płynności bowiem ciężko będzie wskazać inną grę, która trzyma tak stałą liczbę wyświetlanych klatek na sekundę przy takiej zadymie jaką oferuje Lords of Shadow 2.