Marvel’s Spider-Man 2 - recenzja gry. Zarobaczony port

Gdy przyszło recenzować mi Marvel’s Spider-Man 2 kilkanaście miesięcy temu, doceniłem ścieżkę rozwoju kontynuacji obraną przez ekipę Insomniac Games. Więcej i lepiej, bez wywracania formuły do góry nogami. Mimo pewnych niedociągnięć technicznych i nieco przeciągniętych starć z bossami (nieco w kontrze do potyczek z pierwszej części, gdzie Sinister Six potraktowano po macoszemu), uznałem wtedy, że mamy do czynienia z jedną z najlepszych gier dostępnych w portfolio PS5. Czy z portem na PC jest tak samo? Na ten moment niestety nie.

Kelner! W moim porcie jest pełno bugów

Od momentu konsolowej premiery sporo się zmieniło. Dodatki, na które liczyłem, ostatecznie nigdy się nie ukażą. Wiemy o tym z ogromnego wycieku danych ze studia Insomniac Games, w którym wyciągnięto także kod źródłowy gry, przez co entuzjaści (głównie programiści) nie musieli czekać na decyzje Sony i samemu przenieść Marvel’s Spider-Man 2 na PC. Dlaczego o tym wspominam? Głównie z uwagi na fakt, że amatorsko (i nielegalnie) przygotowany port z reguły działa lepiej, przynajmniej do wczoraj, niż oficjalnie przygotowany przez profesjonalne studio port.

Konsolowa wersja Marvel’s Spider-Man 2 była pokazem kunsztu Insomniac Games, zarówno pod względem jakości grafiki, jak i animacji przygotowanych na poczet rozgrywki. Wsparcie przygotowane pod PS5 Pro pozwala wyciągnąć z technologii ray tracingu na konsolach dodatkową jakość. I mimo imponującej oprawy, wiedziałem, że w teorii na PC będę mógł z gry wyciągnąć więcej. Niestety, nie wiem do końca dlaczego, tak nie jest. Mimo dwóch hotfiksów wypuszczonych krótko po premierze ray tracing na moim sprzęcie po prostu nie działał. Każdorazowe jego włączenie, niezależnie od jakości wybranych ustawień powodowało spadek płynności do poziomu 30-40 fpsów. Chcąc skorzystać z możliwości, których obsługą chwali się ten tytuł, odpaliłem DLSS licząc na dobicie do tych 60 klatek na sekundę w rozdzielczości 3440 x 1440. W teorii, na RTX 4080 Super powinno to być do zrobienia bez większych problemów. 

Niestety, z jakiegoś powodu taka karta to za mało, a szybko okazało się także, że dodatkowo wąskim gardłem w przypadku Marvel’s Spider-Man 2 jest mój procesor, AMD Ryzen 9 5900X. Nie jest to co prawda najnowszy kawał technologii, jednak do tej pory większych problemów z grami nie miałem. No ale jak widać, na przygody duetu Pająków to za mało. Uznałem więc, że przetestuję kolejną technologię Nvidii — Ray Reconstruction, która powinna w teorii podbić płynność rozgrywki kosztem nieznacznego obniżenia jakości obrazu podczas korzystania z RT. No i zonk, bo zamiast gry dostałem crashującego się co 30 sekund zakalca. Niezależnie od ustawień w menu, niezależnie od miejsca w świecie gry, włączenie DLSS i ray tracingu za każdym razem kończyło się zwieszkami i wyrzucaniem do pulpitu. Nie pomogła aktualizacja sterowników, nie pomogły podmiany plików DLL odpowiedzialnych za DLSS, Frame Gena i rekonstrukcję RT. Instalując wypuszczane hotfiksy, liczyłem, że to właśnie ta aktualizacja poprawi stabilność gry. I za każdym razem się zawodziłem. 

Niestety, to nie jedyne problemy. Już sam fakt, że technologia Ray Reconstruction powoduje okropne pogorszenie jakości obrazu, zwłaszcza na włosach postaci (nieco to poprawiono wraz ze wczorajszą aktualizacją), nie nastawiło mnie najlepiej do całości portu. Losowe spadki płynności w momentach, w których nic się nie dzieje (najczęściej w trakcie scenek przerywnikowych), dziwaczne zachowanie pozostających w tle NPC-ów, migoczące tekstury i tym podobne. Grając w Marvel’s Spider-Man 2 miałem non stop wrażenie, że port wypuszczono za wcześnie, licząc, że jakoś to będzie. 

Będzie lepiej? Może za jakiś czas

Po bardzo dobrym porcie God of War Ragnarok i jeszcze lepszym Horizon Zero Dawn Remastered, to, co dostaliśmy wraz z premierą Marvel’s Spider-Man 2, przypomina bardziej sytuację z The Last of Us Part 1, które na pecetach przez długi  czas było kompletnie spartolone. Spodziewam się, że ostatecznie większość błędów zostanie naprawiona i osoby, które postanowią zagrać w ten tytuł za kilka miesięcy, nie będą musiały przejmować się problemami, które mi dokuczały. Bo pod techniczną nieporadnością siedzi nadzwyczajnie dobra gra, w mojej opinii nieco lepsza niż pierwsza część (choć w pełni rozumiem głosy płynące z niektórych stron, że to gra zbyt rozwleczona i co za tym idzie, nudnawa).

Często jest tak, że po jakimś czasie od premiery, ocenia się nieco inaczej daną produkcję. Ja zdania o Marvel’s Spider-Man 2 nie zmieniłem, w czym uświadczył mnie ten port. Usprawnienia podróżowania po otwartym świecie są najważniejszą z mojego punktu widzenia nowością, nawet jeśli poskutkowało to zabraniem nam scenek przy podróżowaniu metrem. Wizualnie to nadal absolutny top tej generacji, a widowiskowością scen akcji Marvel’s Spider-Man 2 odstaje chyba tylko od produkcji Naughty Dog. Dlatego też ze smutkiem siłowałem się z wydaniem na PC, musząc zadowolić się ostatecznie gorszym wizualnie tytułem aniżeli na PS5.

Wspomnieć też warto, że dostępność gry na PC pociągnęła za sobą także zmianę podejścia Sony do wymogu łączenia się z PSN. Jeśli chcecie, możecie to zrobić, dostaniecie za to bonusowe kostiumy nieco wcześniej. Marchewka, a nie kij działa lepiej? Kto by pomyślał, że to lepsza opcja, prawda?

Ostatecznie, najlepszą opcją, również cenową, jest kupić grę na PlayStation 5. Nie musicie się przejmować tym, że coś Wam nie zadziała. Paradoksalnie, na ten moment, konsolowa wersja oferuje lepsze doznania wizualne z działającym ray tracingiem aniżeli zbugowane, pecetowe wydanie. Tracicie tak naprawdę dostęp do modów (choć te na ten moment nie zachwycają i tak, ale dajmy im czas) oraz opcję zagrania w Marvel’s Spider-Man 2 w rozdzielczościach ultrawide (cóż, gra się tak znacznie lepiej). Nie wiem ile czasu zajmie połatanie tej edycji, trzymam kciuki, żeby deweloperzy spięli pośladki i nie kazali na poprawki czekać za długo. Dla mnie premierowy stan gry to coś, co nie powinno się wydarzyć i Sony jako wydawca, powinno posypać głowę popiołem.