Witajcie!

Na wstępie chciałbym serdecznie podziękować wszystkim, którzy poświęcili swój czas na przeczytanie poprzedniego wpisu poświęconego serii Forza Horizon. Był to, jak dotąd, mój najdłuższy blog, więc tym bardziej podziwiam każdego, kto dotarł do samego końca! Jak wspominałem wcześniej, jeden z nadchodzących wpisów będzie w całości poświęcony Forza Horizon 5, którą uważam za dość specyficzną odsłonę względem wcześniejszych części, ale nie będę uprzedzał faktów.

W dzisiejszym blogu chciałbym natomiast skupić się na jednym z najważniejszych dzieł gamingowych według mnie – historii pierwszej części Mafii oraz jej odświeżonej edycji. To opowieść, która na zawsze zapisała się w historii gier wideo, ale zanim do tego przejdziemy...

Podsumowanie ankiety na dzień 21.10.2024, w której łącznie wzięło udział 23 użytkowników.

Która część Forzy Horizon (jeśli grałeś) jest twoją ulubioną? 

• Forza Horizon 1-> 13.04%
  
• Forza Horizon 2 -> 21.74%
• Forza Horizon 3 -> 8.70%
• Forza Horizon 4 -> 43.48%
• Forza Horizon 5 -> 13.04%

Stało się dokładnie to, czego się spodziewałem, według Was również to właśnie czwarta Forza jest najlepszą odsłoną tej cudownej serii. Co ciekawe, zaskoczył mnie niemal całkowity brak głosów na trzecią odsłonę, szczególnie w porównaniu do kultowej "jedynki" i obecnie popularnej piątki. Mimo tego, fakt, że czwórka okazała się zwycięzcą, tylko potwierdza, że wprowadzone do niej zmiany oraz jej unikalny klimat sprawiły, że ta część wyróżnia się na tle pozostałych.

Dodanie zmieniających się pór roku w malowniczej Wielkiej Brytanii, kultowe eventy, wspaniałe krajobrazy oraz bogaty wybór samochodów – to elementy, które uczyniły tą grę prawdziwym majstersztykiem. Czego więcej można chcieć od dobrej gry wyścigowej, prawda?

Jeszcze raz z całego serca wam dziękuje, a teraz przechodzimy do kolejnego epizodu, jakim jest:

Przestępcze lata 30. XX wieku, czyli Mafia Edycja Ostateczna

Pierwsza Mafia to gra, która na zawsze zapisała się w historii gier wideo, stając się kultową po latach, a jej wyjątkowy klimat i narracja wciąż są wspominane przez graczy na całym świecie.

Zacznijmy od początku. Mafia: The City of Lost Heaven miała swoją premierę 29 sierpnia 2002 roku i została wydana na platformę PC. W późniejszych latach gra doczekała się również portów na PlayStation 2 i Xbox (2004). W tamtym czasie Mafia konkurowała bezpośrednio z Grand Theft Auto III, które miało swoją premierę wcześniej, 22 października 2001 roku. GTA III zostało wydane na platformy PlayStation 2, a następnie przeniesione na PC i Xbox (2002). Obydwie gry opierały się na podobnych założeniach otwartego świata, ale każda z nich oferowała inne podejście do rozgrywki i opowiadania historii.

Co ciekawe, choć Grand Theft Auto III bardziej skupiało się na otwartości i anarchicznym podejściu do zadań, Mafia postawiła na silną, filmową fabułę z głębokimi postaciami, co ostatecznie sprawiło, że zdobyła kultowy status wśród fanów narracyjnych gier akcji. Mimo, że to GTA III przeniosło serię w pełne trójwymiarowe środowisko i jest uznawane za kamień milowy w grach gangsterskich, nie możemy odbierać zasług również samej Mafii. Obie gry otworzyły nowe możliwości, które dziś definiują otwarte światy oraz ich historie w grach akcji i nie tylko. Jednak dziś skupiamy się na Mafii, a do serii Grand Theft Auto wrócę w innym blogu.

Jak wspominałem wcześniej, Mafia stawiała na głęboką, filmową fabułę z dobrze napisanymi postaciami. Gra wrzucała nas w sam środek mafijnych zawirowań, pozwalając wczuć się w rolę Thomasa Angelo, który z prostego taksówkarza, przez zbieg okoliczności, stał się postrachem przestępczego półświatka w mieście Lost Heaven. To miasto, inspirowane amerykańskimi metropoliami lat 30., stało się tłem dla wielu dramatycznych wydarzeń w życiu Thomasa i jego mafijnej rodziny.

To, co wyróżniało Mafię, to realistyczne podejście do fabuły, postaci i wydarzeń, co sprawiło, że gracze pokochali tę pierwszą odsłonę. W rezultacie doczekaliśmy się dwóch kontynuacji (z innymi bohaterami) oraz zupełnie odświeżonej wersji gry, która miała swoją premierę po niespełna 18 latach – w 2020 roku, jako Mafia: Definitive Edition.

(Masywny Giuliano Bridge, wzorowany jest na prawdziwym Golden Gate Bridge z San Francisco)

Powróćmy do samej fabuły. Nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów, ponieważ uważam, że fabuła jest naprawdę godna poznania. Szczególnie, że przejście całej gry zajmuje około 10 godzin, niezależnie od wersji, którą wybierzecie. Podejdę do tego wybiórczo, rozmawiając o niektórych elementach samej historii.

Thomas Angelo urodził się w 1900 roku i wychował w przeciętnej, zwyczajnej rodzinie, co ukształtowało jego życiowe perspektywy. Nigdy się nie wychylał się, wiódł spokojne życie, podjął pracę jako taksówkarz. Choć nie było to jego największe marzenie, dawało mu poczucie niezależności i swobody.

Nasza przygoda z Thomasem zaczyna się, gdy podczas jednego z nocnych kursów taksówką spotyka dwóch przestępców, Sama i Pauliego. Z bronią w ręku rozkazują mu uciekać przed goniącym ich samochodem. Jak się później okazuje, osoby wsiadające do jego samochodu pochodzą z rodziny Salieri, natomiast goniący ich samochód jest kierowany przez rywalizującą z nimi rodzinę Morello. To właśnie ten dramatyczny moment zmienia życie Thomasa i wprowadza go w świat mafijnych zawirowań, z którego nie ma już ucieczki.

Historia gry opowiada nam przemianę głównego bohatera, który zaczął się zastanawiać, czy lepiej żyć jako człowiek biedny, czy jako przestępca. Myślał nad tym, jakie są konsekwencje wyboru takiego życia, jakie zagrożenia się z tym wiążą oraz jakie korzyści może przynieść życie w przestępczym świecie. Wiedział, że wybór drugiej drogi wiąże się z ryzykiem, przemocą i utratą moralności, ale z drugiej strony dostrzegał również możliwość szybkiego wzbogacenia się i osiągnięcia statusu, o którym zawsze marzył. 

Dzięki decyzji o pozostaniu z rodziną Dona Salieri, Tommy wkrótce odkrywa, czym dokładnie będzie się zajmował przez najbliższe lata. Jego nowe życie w świecie przestępczym obejmuje różnorodne działania – od wyłudzeń, przez ustawianie wyścigów, aż po przewożenie alkoholu (czasy prohibicji), morderstwa na zlecenie, okradanie magazynów i przejmowanie interesów konkurencji.

Każda z tych działalności wprowadza Thomasa w coraz bardziej niebezpieczny świat mafii, gdzie zaufanie jest towarem deficytowym, a nieustanna rywalizacja z rodziną Morello sprawia, że życie w przestępczym półświatku staje się nie tylko ekscytujące, ale również pełne zagrożeń. Ta ścieżka przynosi ze sobą nie tylko zyski, ale także nieprzewidywalne konsekwencje, które kształtują jego charakter i moralność, prowadząc do wielu dramatycznych zwrotów akcji w fabule gry.

Sama gra posiada zamkniętą strukturę opowiadania historii. Po zakończeniu każdej misji przechodzimy od razu do kolejnej, co sprawia, że akcja nie zwalnia tempa. Między misjami narrator (sam Tommy, podczas rozmowy z przepytującym go detektywem) opowiada nam najważniejsze wątki fabularne, a od czasu do czasu pojawiają się różne retrospekcje, które rzucają światło na relacje między rodzinami mafijnymi. Przykładem jest moja ulubiona retrospekcja dotycząca Morello, która pokazuje go uczestniczącego w dramatycznym wypadku drogowym – fani gry na pewno wiedzą, o co chodzi.

Struktura misji została tak skonstruowana, że nie pozwala nam poczuć ani chwili nudy. Cały czas jesteśmy w akcji, a fabuła dynamicznie rozwija się, ukazując kolejne utrapienia bohatera oraz jego towarzyszy. Dzięki temu gracz wciąga się w historię na każdym etapie, a każda misja przynosi nowe wyzwania i emocje, które utrzymują nas w napięciu aż do samego końca.

Towarzysze, którzy uczestniczą z nami podczas zadań od Dona, są w rzeczywistości kolejnymi głównymi bohaterami fabuły.

Paulie jest jednym z bliskich współpracowników Thomasa w rodzinie Salieri. Charakteryzuje się przyjacielskim usposobieniem oraz silnym poczuciem moralności, które czasami kontrastuje z brutalnością życia przestępczego. Paulie jest również znany ze swojego poczucia humoru, które przynosi odrobinę lekkości w trudnych sytuacjach. W grze ukazano, że ma bliską relację z Thomasem, traktując go jak brata, co wzmacnia ich przyjaźń w miarę postępu fabuły.

Z kolei Sam jest często przedstawiany jest jako osoba impulsywna i skłonna do przemocy. Jego temperament sprawia, że często pakują się w kłopoty, co czasami prowadzi do napięć w grupie. Mimo swojego agresywnego usposobienia, Sam jest oddany swoim przyjaciołom i rodzinie. Jego relacja z Thomasem jest skomplikowana; choć często działają razem, ich różne podejścia do życia przestępczego prowadzą do konfliktów.

Dynamika między Samem, Paulie a Thomasem stanowi kluczowy element fabuły gry. Przyjaźń i współpraca między nimi są poddawane próbom, szczególnie w miarę rozwoju wydarzeń i rosnącej brutalności ich życia. To właśnie dzięki tej głębi postaci gra jest tak świetnie przedstawiona.

Bohaterowie, świat gry, narracja, muzyka, stroje i samochody – wszystko to powoduje, że grając, wciągamy się w atmosferę lat 30. XX wieku, a klimat wręcz sypie się z ekranu.

Polecam każdemu znaleźć odrobinę czasu i nadrobić tę część. Jeśli ktoś jest fanem gangsterkiego kina akcji, to jest to pozycja obowiązkowa. Dla tych, którzy kochają dobrze napisane historie z wyrazistymi postaciami i trudnymi wydarzeniami, również będzie to gra, którą należy poznać.

Jeśli zaś ktokolwiek chce zrozumieć, dlaczego Mafia 1 jest uważana za kultową produkcję, gorąco zachęcam do spróbowania! Można od razu zacząć od wersji odświeżonej, która, moim zdaniem, dorównuje oryginałowi. Oczywiście, istnieje kilka różnic, ale nie są one na tyle znaczące, by nie traktować jej na równi z pierwowzorem.

Nie dajcie się zwieść – zarówno stara, jak i nowa wersja oferują niezwykłe doświadczenie, które wciągnie Was w mroczny świat mafijnych intryg i emocjonujących zwrotów akcji. To gra, która zasługuje na uwagę i zdecydowanie warto ją przeżyć!

I to by było na tyle! Dajcie znać, czy graliście w pierwszą Mafię i co o niej sądzicie. Czy podobnie jak ja nie możecie się doczekać czwartej odsłony, która zabierze nas poniekąd na początek wszystkiego, na samą Sycylię?

Zachęcam także do przesyłania swoich zdjęć z różnych gier w komentarzach! Gdy uzbiera się ich trochę, stworzę osobny blog poświęcony tylko temu tematowi. Chciałbym zobaczyć, jakie wspomnienia i emocje towarzyszyły Wam oraz jakie piękne momenty udało się uchwycić!

Czekam na Wasze komentarze i zdjęcia!

Bywajcie!

(Wszystkie zdjęcia zostały zarejestrowane przeze mnie na platformie PC)