Produkcja studia Asobo ukazuje 14-wieczną Francję w świetnej perspektywie, z bardzo dobrze napisaną fabułą oraz interesującymi realiami świata, które stanowią kluczowe elementy tytułu.

Akcja gry toczy się w południowo-zachodniej Francji, podczas wojny stuletniej i epidemii czarnej śmierci. Kraj pogrążony jest w chaosie, a mieszkańcy cierpią z powodu działań angielskich wojsk, które skutecznie ich terroryzują. Do tego pojawią się także nieznana plaga szczurów, która zagraża rozprzestrzenieniem się zarazy. Gracz wciela się w postać Amici de Rune, której pięcioletni brat Hugo choruje na dziwną chorobę. Kiedy ich dom zostaje napadnięty przez rycerzy Inkwizycji, rodzeństwo zmuszone jest do ucieczki, walcząc nie tylko z samą Inkwizycją, ale także z hordami szczurów, które znajdują się praktycznie wszędzie.

Świat zewnętrzny nie jest przyjaznym miejscem. Zaraza spustoszyła kraj, a nieliczni szczęśliwcy, którzy jej uniknęli, oszaleli z paranoi. Gdy Amicia i Hugo udają się do pobliskiej wioski w poszukiwaniu pomocy, natychmiast zostają zaatakowani przez ludzi, których tam spotykają. Co gorsza, w nocy wychodzą roje śmiertelnych szczurów, a strażnicy Inkwizycji nieustannie poszukują rodzeństwa. Świat jest skrajnie wrogo nastawiony na obecność naszych bohaterów.

RECENZJA W YOUTUBE

Wspomniane szczury nie tylko stanowią rzekome źródło czarnej zarazy, ale przede wszystkim są przytłaczającą siłą. Inwazja gryzoni jest główną mechaniką łamigłówek, a bezpieczeństwo dwójki rodzeństwa zależy od pozostania w promieniach światła. Zagadki nie są tak wymagające, jak mogłoby się wydawać, a w większości przypadków gra sama sugeruje, co należy zrobić, poprzez podświetlone elementy otoczenia. Pochodnie i patyki z drewna służą do odstraszania szczurów, ale ich płomień szybko gaśnie, co zmusza gracza do celowego przemieszczania się do kolejnego bezpiecznego obszaru przed upływem czasu. W dalszej części gry Amicia uczy się przydatnych umiejętności alchemika związanych z ogniem i szczurami, takich jak Igniifier, którym można rzucać w latarnie lub doły ogniowe, aby tworzyć bezpieczne strefy na odległość, a umiejętność kontrastująca pozwala gasić płomienie u patrolujących żołnierzy, którzy ścigają gracza. Po kilku rozegranych rozdziałach szczury bywają bardziej nieprzyjemnym utrapieniem niż wyzwaniem do pokonania.

Przechodząc do samego rodzeństwa, Hugo większość swojego czasu, jest przerażony, więc to do Amicii, należy poprowadzenie go w bezpieczne miejsce — i to dosłownie. Musimy trzymać chłopca za rękę, bo inaczej zacznie krzyczeć, jeśli zostanie pozostawiony na zbyt długi okres samotności, co oczywiście stwarza problemy, gdy próbujemy coś wykonać. W tym partnerstwie starsza siostra jest głosem mądrości i odpowiedzialności. Hugo, jako rozpieszczone dziecko, jest pozbawiony doświadczenia, a więc w sferze przygody cieszy się niskim statusem. Dziecko potyka się i wędruje, nie zważając na skalę niebezpieczeństwa, przed którym stoi para, gdy przemieszczają się od miejsca do miejsca, próbując uniknąć wrogo nastawionego środowiska.

Produkcja to w zasadzie gra skradankowa, w której prawie zawsze jesteśmy w defensywie. Pod żadnym pozorem nie ukrywamy się tutaj tylko po to, aby móc kogoś zranić, bohaterowie gry robią to po prostu, aby pozostać poza zasięgiem wzroku i mieć możliwość ucieczki. Nawet bez unikalnej scenerii jest to dość niezwykły element tytułu w wyniku czego, gra koncentruje się mniej na akcji, a bardziej na rozwiązywaniu zagadek i opowiadaniu historii. Chociaż większość czasu podążamy prostą ścieżką, to mamy też dużo swobody w rozwiązywaniu problemów. Amicia i Hugo nie są całkowicie bezradni — chłopczyk może zmieścić się w małych szczelinach, do których nikt inny nie mógłby się dostać, a Amicia może wykorzystać proce, by pozbyć się przeciwników. W dalszej części gry odblokowujemy nowe narzędzia, takie jak gaszenie płomieni lub kilka innych istotnych dla fabuły zdolności.

Początkowo Amicia nie chce nikogo zabijać, ale z czasem musi to robić, by przetrwać. Gra oferuje wiele niepokojących sposobów na pokonywanie wrogów i rozwiązywanie barier. Czujność jest kluczem do przetrwania, gdyż horda szczurów może szybko pozbawić nas życia. Scena, w której bohaterka może utonąć w robactwie, jest jednym z niesamowitych momentów w grze, podkreślającym mroczną atmosferę rozpaczy i niebezpieczeństwa.

A Plague Tale: Innocence to brutalna gra. Podczas rozgrywki często przechodzimy obok stosów zwłok, zarówno ludzkich, jak i zwierzęcych, lub przemierzamy kałuże krwi, obserwując makabryczne animacje morderstw. Walka jest tylko niewielką częścią rozgrywki, ale w końcowych rozdziałach pojawiają się starcia z bossami, które mogą być imponujące, szczególnie ostatnia batalia.

Tytuł jest pozbawiony jakiejkolwiek formy otwartego świata, skupiając się na dużej liniowości. Całość gry można ukończyć w około 15 godzin przy pierwszym podejściu, co wydaje się być przyzwoitym wynikiem jak na grę fabularną.

Oczywiście nie brakuje odrobiny eksploracji i zbieractwa. W świecie gry można znaleźć sporo przedmiotów kolekcjonerskich, które odgrywają rolę migawek historycznych Francji — zarówno tych dobrych, jak i złych — oraz istotnych surowców do wytwarzania niezbędnych akcesoriów alchemicznych.

W trakcie zabawy główna postać może rozwijać kilka atrybutów związanych z ekwipunkiem oraz narzędziami walki. Każdy z nich dzieli się na trzy poziomy i oferuje coraz większe opcje ułatwiające rozgrywkę. Dostępnych materiałów do modernizacji jest zazwyczaj niewiele, więc trzeba wybierać rozsądnie, które atrybuty będą nam bardziej przydatne.

Pod względem grafiki, muzyki oraz kwestii technicznych, ten tytuł jest imponujący na swój własny sposób. Często prezentuje piękne otoczenia i gęstą atmosferę, która może w jednej chwili zmieniać się od spokojnej do przerażającej. Muzyka jest mocno akcentowana i sprawdza się naprawdę dobrze. Kiedy skradamy się w ciemności, dźwięki otoczenia są niepokojące, a znakomita ścieżka dźwiękowa wprowadza emocje w wiele scen.

Produkcja na nową generację zapewnia płynność w 60 klatkach na sekundę, co skutecznie podnosi już imponujące wrażenia. Czasy ładowania również uległy poprawie w stosunku do oryginału. Ekrany rozdziałów, które oferują krótkie podsumowanie historii, są ledwo czytelne, zanim znikną i gra się załaduje, co tylko obrazuje szybkość wczytywania się tej produkcji.

A Plague Tale: Innocence to z pewnością gra, która skupia się na mocnych wrażeniach i prowokujących scenach łącząc gotycką atmosferę horroru ze wzruszającą opowieścią o dwójce rodzeństwa, które przetrwało wbrew przeciwnościom losu.