Chciałbym wam przedstawić... „Outer Wilds”
Outer Wilds to gra przygodowa, w której eksplorujemy kosmos, planety i zapiski obcej cywilizacji. Ta niezależna produkcja powstawała w bardzo małej ekipie od 2012 roku, a zalążek pomysłu pojawił się w pracy magisterskiej jednego z twórców – Alexa Beachuma. Cały świat Outer Wilds jest zbudowany na podstawie logicznego game flow. Wszystko wokół nas ma wbudowane swoje systemy, które również trzymają się odgórnych zasad. Przykładowo planety cały czas orbitują wokół słońca, jedna planeta ma księżyc, który wypluwa ogniste głazy na swoją planetę i przez to przekształca się cały czas jej teren. Gracz nie jest w centrum uwagi, wydarzenia nie uaktywniają się, bo gdzieś się pojawiliśmy, tylko dzieją się cały czas w świecie gry.
Myślę, że dzięki takim zabiegom łatwiej jest nam się utożsamić ze sterowaną przez nas postacią, albo po prostu ze światem. To nie my sterujemy tutaj wszystkim, tylko jesteśmy jego częścią i skoro mamy możliwości, to staramy się go poznać. Oczywiście, omijając spoilery, gra emanuje bardzo smutną aurą. Myślę, że tym, co zaimponowało mi najbardziej, jest to, że jak już uwierzyłem w ten świat, zacząłem się z nim utożsamiać — co jak pisałem, nie było trudne, bo twórcy zrobili dużo starań, żeby był wiarygodny — to cały przekrój emocji pojawiał się w momentach, które sam sobie stworzyłem. Chodzi mi o to, że nie ma tutaj magicznych cutscenek, sugerujących, że to jest coś ważnego i możesz teraz płakać. Emocje pojawiały się, bo coś się po prostu działo.
Cały ten projekt nie jest tylko stworzeniem fikcyjnego świata, którym można się zachwycać. Outer Wilds skłoniło mnie do bardzo głębokich refleksji i, mimo że nie ma tu odpowiedzi na trudne pytania, to myślę, że zwieńczenie opowieści może dać dużą nadzieję wielu ludziom i wręcz działać terapeutycznie.
