Assassin's Creed: Altair's Chronicles jest grą przygodową wyprodukowaną przez studio Gameloft i wydaną przez Ubisoft w kwietniu 2008 roku na konsolę przenośną Nintendo DS, a rok później także na urządzenia przenośne. Altair's Chronicles jest kanoniczną odsłoną serii Assassin’s Creed.

Altair's Chronicles przedstawia wcześniejsze przygody Altaira Ibn La-Ahada. Mamy rok 1190 n.e., czasy Trzeciej Krucjaty na Ziemi Świętej. Krzyżowcy łączą siły z Saracenami, by przejąć kontrolę nad Świętym Miastem, Jerozolimą. By zakończyć wojnę, Altair rusza na poszukiwanie tajemniczego artefaktu - Kielicha, zdolnego jednoczyć ludzi pod jednym sztandarem. W tej odsłonie nie ma tu Animusa ani przyglądania się wydarzeniom z perspektywy czasu - jest tylko skrytobójca, który ma za zadanie zdobyć tajemniczy Kielich.

Dalsza część tekstu pod wideo

Pod względem rozgrywki tytuł ten bardziej przypomina Prince of Persia niż oryginalne Assassin’s Creed. W produkcji Gameloft przemierzamy średniowieczne miasta (poza Jeruzalem, Damaszkiem i Akką również Tyr i Aleppo) w konwencji platformowej, skacząc po dachach i tocząc pojedynki z przeciwnikami. Zbierane orby wymieniamy po pewnym czasie na większą moc miecza bądź dłuższy pasek energii, z każdą kolejną misją uczymy się też nowych ciosów. Nie brakuje zabójstw z ukrycia, podpalania smoły, w której stoją przeciwnicy, autorzy zaimplementowali nawet minigry. By zdobyć cenne informacje, przesłuchujemy daną osobę, robiąc jej krzywdę w wysublimowany sposób - pukamy w wyznaczone miejsca na ekranie, zapewne stosując tajne skrytobójcze sztuczki. Podczas podróży przez miasto Altair korzysta dość pokaźnej liczby trików akrobatycznych, a w niektórych przypadkach ze swojego miecza i ostrza wysuwanego z rękawa. Większość misji bazuje na tych z poprzedniej odsłony. Są to między innymi kradzieże kieszonkowe, zbieranie informacji, podsłuchy, śledztwa, walka ze strażnikami i innymi mieszkańcami miast.

Pod względem oprawy Assassin's Creed: Altair's Chronicles jest pozycją nierówną. Przyzwoita oprawa graficzna kontrastuje z jednym z głównych atutów „dużej” części, czyli animacji - tutaj akcje są mało czytelne i na dodatek często spadają poniżej kilkunastu klatek na sekundę. Najlepszą stroną Altair's Chronicles jest warstwa audio - zarówno klimatyczna muzyka, jak i wszelkie odgłosy żyjącego miasta pozwalają odpowiednio wczuć się w klimat.