Castlevania II: Simon’s Quest to gra action-adventure wyprodukowana i wydana przez Konami na Nintendo Entertainment System (NES). Druga odsłona Castlevanii stanowiła odejście od formuły pierwowzoru, wprowadzając do gameplayu kilka znaczących nowych rozwiązań rodem z RPG.

Castlevania II stanowi odejście od formuły action-platformera i bardziej przypomina chociażby serię Metroid z jej [relatywnie] swobodną eksploracją świata. Gracz wciela się tu ponownie w Simona Belmonta, którego zadanie jest tym razem o wiele trudniejsze. Raz: będzie musiał zrzucić klątwę nałożoną nań przez hrabiego Dracule, a dwa - znaleźć pięć części jego truchła w pięciu różnych lokacjach, przynieść je do ruin zamku i ostatecznie pokonać.

Dalsza część tekstu pod wideo

Castlevania II pozostaje side-scrollerem, lecz wprowadza do mechaniki elementy rodem z tytułów (j)RPG. Mamy tu np. mapę pozwalającą podróżować po świecie gry, możemy także wchodzić w interakcję z NPC-ami dostarczającymi wskazówek, fałszywych informacji lub sprzedającymi różne użyteczne przedmioty (kasę zdobywamy szlachtując przeciwników).

W grze pojawia się system pozwalający rozwijać postać Simona - doświadczenie zyskujemy po zebraniu serduszek, które pozostawiają pokonani przeciwnicy. Ma on też do dyspozycji kilka broni. Na początku wywija zwykłym batem, ale z czasem jest w stanie kupić sobie nowe, zadające wrogom większe obrażenia. Co więcej, tak jak w ‘jedynce’, pojawiają się również inne rodzaje oręża, których użycie kosztuje nas pewną ilość energii. Część z nich powraca, część jest zupełnie nowa.

Nowym rozwiązaniem jest też system zmiennych pór dnia. Jego wpływ na rozgrywkę jest bardzo duży - przeciwnicy występujący w nocy są silniejsi i jest ich więcej (z drugiej strony - zostawiają więcej serduszek), poza tym znikają wszyscy NPC, łącznie z handlarzami. Z przejściem między porami dni wiąże się powiedzonko “What a horrible night to have a curse”. Jedna z najsłynniejszych kwestii w historii elektronicznej rozrywki.

Castlevania II posiada trzy różne zakończenia zależne od czasu, w którym uporamy się z zadaniem. Najlepsze otrzymujemy po wyrobienie się w ciągu ośmiu dni.