Devil May Cry 2

Devil May Cry 2 to gra akcji (slasher) wyprodukowana i wydana przez japońską firmę Capcom w 2003 roku na konsolę PlayStation 2. „Dwójka” uchodzi za zdecydowanie najsłabszą odsłonę serii, a w pracach nad kontynuacją DMC nie brał udziału autor „jedynki”, Hideki Kamiya.

Pierwsze, co się rzuca w oczy już przed samym uruchomieniem gry to fakt, że w pudełku znajdują się aż dwa krążki DVD. Druga płyta wypełniona jest po brzegi scenariuszem dla drugiej bohaterki gry imieniu Lucia. Jak się okazuje, wokół niej toczy się główna fabuła Devil May Cry 2, a drogi, którymi podążają główni bohaterowie - Dante oraz Lucia - są całkowicie odmienne. Choć niektóre etapy odbywają się w praktycznie tych samych miejscach, to zadania jakie przydzielono osobie, którą aktualnie kieruje gracz, są inne. Etapy poskładano w taki sposób, że w zależności, jaką ścieżką podążamy, po jakimś czasie nasza droga krzyżuje się z drugim kompanem, aby wątek fabularny zachował spójność. Co istotne, w stosunku do „jedynki” zmianie uległ klimat i środowisko gry - posępne zamczysko zostało zastąpione przez futurystyczne miasto i wrogów, będących m.in. ożywionymi pojazdami.

Konwencja rozgrywki w DMC 2 niewiele zmieniła się od czasu pierwszej części. Główny bohater wchodzi do jakiegoś pokoju lub większego obszaru, wyjścia zostają zablokowane, a na arenie pojawia się duża liczba przeciwników. Jeśli gracz rozprawia się z adwersarzami szybko i z gracją, to na koniec każdego levelu czeka go wysoka nota. Wprowadzono możliwość strzelania z dwóch broni naraz (tandem shotgun + pistolet) i, co ciekawe, we wszystkich kierunkach, w jakich tylko znajdują się przeciwnicy. Starcia stały się jeszcze bardziej dynamiczne, choć poziom trudności został obniżony. Zestaw ruchów postaci został także powiększony o klawisz odpowiedzialny za salto, w przypadku wciśnięcia go pod ścianą możemy wbiec na nią i przy końcu odskoczyć do tyłu, zaskakując przy tym oponentów. Lucia jest szybsza, bardziej gibka, walczy dwoma skręconymi mieczami i do tego zamiast broni palnej ma do dyspozycji sztylety, którymi zręcznie rzuca. Kobieta posiada również ciekawsze misje, może także zamienić się w swoją wersję demona.

Oprawa graficzna w „dwójce” stoi na słabszym poziomie niż w Devil May Cry. Tekstury są bardziej rozmyte, w dodatku ulotniła się gdzieś atmosfera znana z oryginału. Poziom poprzednika trzyma za to dynamiczna ścieżka dźwiękowa.