Mega Man V

Mega Man V jest ostatnią, wydaną w 1994 r. odsłoną serii przeznaczonej na przenośne konsole, bazującą na marce pod tym samym tytułem wywodzącej się z Nintendo Entertainment System. Za produkcję odpowiadało Minakuchi Engineering, za wydanie gry Capcom, a platformą docelową był GameBoy. W 2013 r. udostępniona została wersja na Virtual Console dla Wii U.

Akcja gry ma miejsce w 20XX AD, parę miesięcy po wydarzeniach z Mega Man IV. Główny bohater podczas wypoczynku poza miastem zostaje zaatakowany przez potężnego robota zwącego siebie Terra, któremu jego Mega Buster nie jest w stanie wyrządzić żadnej krzywdy. Przeciwnik pozbawia Mega Mana przytomności, a następnie wraz z grupą najeźdźców zwących siebie "Stardroidami" rozpoczyna ofensywę na planetę, kładąc pokotem całe zastępy robotów, w tym dzieła Dr. Wily'ego. Po pobudce w laboratorium, Mega Man otrzymuje od Dr. Lighta potężne "Mega Arm" zdolne zadawać obrażenia Stardroidom, po czym rusza z odsieczą.

Piąta odsłona serii odchodzi od utartego schematu wykorzystywania wizerunków obecnych w NESowych odsłonach Robot Masterów jako bossów. Zamiast tego graczowi przyjdzie zmierzyć się ośmioma całkowicie nowymi przeciwnikami - wzorowanymi na planetach Układu Słonecznego robotami Mercury, Venus, Mars, Jupiter, Saturn, Uranus, Neptune i Pluto. Nowością w serii jest obecność Tango - niespotykanego wcześniej mechanicznego kota-pomagiera, który po aktywacji atakował obecnych na ekranie przeciwników pod postacią piły tarczowej, rykoszetując od czego tylko się dało. Podczas eksploracji plansz Mega Man zbierał także walutę zwaną Power Chips, za które mógł potem kupić u Dr. Lighta nowe ulepszenia.

Po pokonaniu ośmiu Stardroidów, gracz zjawia się w fortecy pociągające za sznurki Dr. Wily'ego. Walcząc po kolei z czterema znanymi z poprzednich odsłon Mega Man Killerami oraz powtarzając potyczki z jednokrotnie już pokonanymi robotami-gwiazdami, Mega Man może udać się po raz ostatni do komnaty szalonego naukowca.

Tytuł obsługiwał przystawkę do Super Nintendo znaną Super GameBoyem, pozwalającą na podłączenie przenośnego systemu do tego stacjonarnego i grę na ekranie telewizora, w skromnej palecie barw.