No More Heroes 2: Desperate Struggle

No More Heroes 2: Desperate Struggle jest grą akcji przypominającą produkcję z gatunku beat’em up, stworzoną przez studio Grasshopper Manufacture i wydaną przez firmę Rising Star Games na konsolę Nintendo Wii. Desperate Struggle jest bezpośrednim sequelem wydanego dwa i pół roku wcześniej No More Heroes.

Fabuła Desperate Struggle kontynuuje losy Travisa Touchdowna. Od wydarzeń znanych z pierwszej części No More Heroes mijają trzy lata. Główny bohater powraca do Santa Destroy, by walczyć z niejakim Skelterem Helterem, który z kolei chce pomścić śmierć swojego brata - Heltera Skeltera. Między mężczyznami dochodzi do ostrej wymiany zdań, toczą między sobą pojedynek, a na końcu jeden z wojowników traci głowę. W tym samym czasie na polu bitwy pojawia się znana z pierwowzoru organizatorka walk morderców, urocza Sylvia Christel. Blondynka obiecuje Travisowi usługi seksualne, jeśli ten ponownie stanie się numerem jeden w rankingu zabójców. Młodzieniec nie zbyt chętny, gdyż nie chce zaczynać przygody od pozycji pięćdziesiąt jeden. Niestety w tragicznych okolicznościach ginie jego wieloletni przyjaciel Bishop, a dziwnym zbiegiem okoliczności zabił go aktualny lider listy. Travis poprzysięga, że dokona zemsty.

Bazę wypadową, podobnie jak w „jedynce”, nadal stanowi lokum w motelu. W zagraconym mieszkaniu Travisa gracz może pobawić się na konsoli z prostym tytułem 2D, obejrzeć anime, zająć się kotem, uczyć się ciosów przeglądając magazyn o wrestlingu, a także skorzystać z toalety, w której zapisuje się stan gry. W porównaniu z oryginałem deweloper zdecydował się ograniczyć do minimum przemieszczanie się po mieście, jeszcze mocniej skupiając się na walce. System walki został delikatnie usprawniony - nadal szlachtujemy wrogów mieczem świetlnym (naciskając przycisk A), a za uderzenia pięściami i nogą odpowiedzialny jest B. Dodano rzuty wrestlingowe, doszła możliwość podnoszenia ogłuszonych przeciwników z ziemi oraz cios z biegu, wykonywany machnięciem wiilota. Solą gry pozostają pojedynki z ciekawie zaprojektowanymi bossami, takimi jak jeżdżący na motorze samuraj czy rosyjski kosmonauta. W kilku przypadkach gracz może pokierować nie Travisem, lecz jego bratem Henrym i uroczą Shinobu.

Wydane w 2008 roku No More Heroes pod względem graficznym prezentowało się słabo, jednak Desperate Struggle zostało pod tym względem wykonane znacznie staranniej. Miecze świetlne brzmią tak jak powinny, muzyka pasuje niemal idealnie do akcji, a gagi Travisa oraz reszty postaci potrafią rozbawić do łez.