Oreshika: Tainted Bloodlines to japońska gra RPG wyprodukowana studio Alfa System i wydana przez Sony Computer Entertainment na PlayStation Vita. Tytuł był kontynuacją Ore no Shikabane wo Koete Yuke (Oreshika) z pierwszej konsoli Sony. W Europie ukazała się tylko wersja cyfrowa.

Akcja Oreshiki rozgrywa się sto lat po wydarzeniach przedstawionych w części pierwszej, która nie miała okazji opuścić granic Japonii. Tak jak w pierwowzorze, wcielamy się w członków obłożonego klątwą klanu pogromców demonów. Klątwa ta ma wybitnie specyficzny charakter - otóż każdy członek rodziny bardzo szybko się starzeje, żyjąc średnio tylko dwa lata. By przedłużyć linię klan zmuszony jest odprawiać stosowny rytuał z bogami, licząc, że kiedyś pojawi się wojownik zdolny pokonać zło.

Dalsza część tekstu pod wideo

Rozgrywka w pewnych kwestiach pozostała bez zmian. Na początku przygody tworzymy nasz avatar, w czym może się przydać kamera zamontowana w konsoli. W odróżnieniu od oryginału, tym razem akcja dzieje się w całym kraju, choć eksploracja ogranicza się przede wszystkim do przeczesywania kolejnych dungeonów. Szlachtowanie kolejnych pokrak (są widoczne w trakcie eksploracji; jeśli zajdziemy przeciwnika z zaskoczenia zyskujemy pewną przewagę) pozwala nam nie tylko rozwijać podopiecznych, ale także zdobywać punkty umożliwiające wejście w związek z bóstwem. Im więcej punktów, tym lepsza partia, a to oznacza, że potomstwo będzie miało większy potencjał. Poza genami mamy tu jednak też do dyspozycji osiem profesji (m.in. łucznik, szermierz, kusznik, tancerz itd.) oraz spore ilość ekwipunku.

Podróżowanie po kraju ma w drugiej części Oreshiki spore znaczenie. W innych regionach Japonii możemy znaleźć inny sprzęt (w domyśle - lepszy), a także najemników mogących pomóc w zmaganiach lub partnerów. Spłodzenie dziecka ze zwykłym śmiertelnikiem sprawia, że potomstwo będą cechować inne cechy niż gdyby ojcem/matką było bóstwo. Gra posiada ponadto funkcje sieciowe. Gracze mogą odwiedzać nawzajem swoje regiony i wymieniać się contentem (postaciami, ekwipunkiem) za pomocą kodów QR na serwisach społecznościowych.