Prince of Persia (1989)

Prince of Persia to scrollowana gra zręcznościowa wyprodukowana i wydana przez Brøderbund najpierw na komputery Apple II, a później m.in. na PC, Amigę, NES-a, SNES-a, Sege Mega Drive oraz Sege Master System. Tytuł odniósł w swoim czasie wielki sukces, doczekując się licznych kontynuacji oraz tworząc nowy gatunek określany jako “cinematic platformer”.

Akcja gry toczy się w starożytnej Persji. Pod nieobecność sułtana wezyr Jaffar przejmuje władzę. Księżniczkę, która jest jedyną przeszkodą dla jego ambicji, zostaje uwięziona w wieży, a jej oblubieniec, główny bohater, ląduje w lochach. Zaczynając w kazamatach, musi on uciec oprawcom, pokonać antagonistę oraz uratować ukochaną.

Na załatwienie tych wszystkich spraw mamy dokładnie godzinę. Wcielając się w bezimiennego bohatera musimy przebić się przez dwanaście poziomów (w wersji na SNES-a jest ich więcej), unikając po drodze pułapek oraz walcząc z pomagierami wezyra. O stanie zdrowia podopiecznego informują trzy czerwone trójkąciki widoczne na dole ekranu. W razie otrzymania obrażeń znika jeden z nich, choć są też przeszkody, które mogą zabić na miejscu. Oczywiście przez czas trwania zmagań zdrowie możemy zregenerować, w czym pomagają porozrzucane tu i ówdzie dzbany z leczniczymi miksturami, które w pewnych przypadkach są nawet w stanie zwiększyć wytrzymałość. Kar za zgony nie ma, jednak przez wszelkiego rodzaju wpadki tracimy czas.

Na naszej drodze spotykamy kilka przeszkód. Głębokie doły, niekiedy zresztą z wystającymi kolcami, gilotyny, zamykające się wrota, oraz podwładni antagonisty. Do walki z nimi używamy miecza, który znajdujemy już na pierwszym poziomie. Podczas pojedynku sterowanie wygląda rzecz jasna nieco inaczej, a o formie naszego oponenta także informują kolorowe trójkąty. Celny atak zgarnia jeden taki punkcik energii.

W dalszej części gry pojawia się też sobowtór naszego podopiecznego, który przeszkadza nam przy różnych okazjach. Jego zabicie równoznaczne jest z samobójstwem, więc musimy robić wszystko, by uniknąć starcia.