Spyro the Dragon

Spyro the Dragon jest trójwymiarową platformówką wyprodukowaną przez Insomniac i wydaną przez Sony Computer Entertainment na PlayStation w 1998 roku. Tytuł odniósł wielki sukces, dając początek wieloczęściowej serii i kreując postać, którą w swoim czasie uznawano za nieoficjalną maskotkę konsoli Sony.

Gracz przejmuje tu kontrolę nad małym fioletowym smokiem, który, jak się okaże, ze względu na swoje filigranowe rozmiary jako jedyny ocalał po ataku Gnasty Gnorca. Gnorc wszystkich jego pobratymców przemienił w kryształy, toteż wytyczne są jasne niczym słońce: Spyro podróżując przez rozmaite krainy musi ich uwolnić przy okazji zbierając jak najwięcej skradzionych diamentów i odnajdując smocze jaja.

Światów jest sześć - oczywiście każdy kolejny trudniejszy od poprzedniego. W każdym z nich mamy bazę wypadową, z której wybieramy poziomy do przejścia. Są to levele zwyczajne, w których eksplorujemy trójwymiarowe lokacje w poszukiwaniu wymienionych wyżej rzeczy, wyzwanie testujące naszą umiejętność latania (musimy np. przelecieć przez obręcze mieszcząc się w czasie albo zlikwidować wyznaczone cele) i walka z bossem. Spyro próbując sprostać swemu zadaniu skacze, szybuje, zieje ogniem lub taranuje przeciwników “z byka”. Towarzyszy mu przy tym ważka o imieniu Sparx, która, a raczej który, daje rozeznanie o stanie zdrowia naszego podopiecznego. Gdy go nie ma, czyli gdy dostaliśmy stosowną ilość bęcków, oznacza to, że smok pozostał na jeden strzał. Generalnie zaliczenie gry na 100% (czyli ze znalezieniem absolutnie wszystkich świecidełek) wymaga cierpliwości i umiejętności, ale jesteśmy za to wynagrodzeni alternatywnym zakończeniem oraz bonusową miejscówką.

Spyro the Dragon doczekał się swego czasu bardzo pozytywnych ocen, kreując postać, która funkcjonuje w branży do dziś, choć w dzisiejszych czasach dzieje się to już pod szyldem Activision. Kontynuacji przygód fioletowego smoka było jeszcze sporo, lecz Insomniac zrezygnowało z serii po trzech częściach na PlayStation. Warto dodać, iż producentem “jedynki” był Mark Cerny, późniejszy główny inżynier PlayStation 4.