Star Fox 2

Star Fox 2 to strzelanina ‘na szynach’ wyprodukowana przez studio Argonaut Software i wydana przez Nintendo. Tytuł pierwotnie miał ukazać się na SNES-ie w 1995 roku, ale ostatecznie do tego nie doszło. Gra oficjalnie ukazała się dopiero na SNES-ie Classic Edition, który do sprzedaży trafił w 2017 roku.

Gra jest bezpośrednią kontynuacją pierwszej części, która w Europie ukazała się pod tytułem Starwing. Pokonany wówczas Andross wraca do systemu Lylat wraz ze swoją nową flotą. Aby uratować planetę Corneria, generał Pepper wzywa na pomoc oddział Star Fox dysponujący nowym modelem Arwinga oraz dwoma nowymi członkami, Miyu i Fay (łącznie w Star Fox 2 pojawia się sześć grywalnych postaci, najwięcej do czasu wydania NDS-owego Star Fox Command).

W ‘dwójce’ pojawia się kilka znaczącym zmian względem pierwowzoru. Struktura jest tym razem nieliniowa. Nasze cele wybieramy z poziomu mapy systemu planetarnego Lylat. Głównym zadaniem jest obrona Cornerii przed ofensywą wrogich sił. Jeśli nasz statek zetknie się na mapce z jednostką wroga, wówczas perspektywa ulega zmianie, a rozgrywka przypomina pierwszą część (choć nie brakuje też nowości, jak np. funkcja pozwalają transformować Arwinga w Walkera, dwunożnego robota). Co jednak warto dodać, niebezpieczeństwa zagrażające Cornerii są realne, nie teoretyczne. Planeta ma bowiem pewną ‘wytrzymałość’ i powyżej konkretnego poziomu zniszczeń staje się historią (a my przegrywamy).

Podczas wyboru celu na mapie Lylat rozgrywka się zatrzymuje, ale po podjęciu decyzji wszystko wraca do normy, a przeciwnicy i wystrzelone przez nich pociski nadal poruszają się w kierunku naszych sił. Wprowadza to do rozgrywki pewien aspekt strategicznego planowania (rozkład planet zależy od stopnia trudności), tym bardziej, że dbać należy nie tylko o Cornerię, ale też infrastrukturę obronną.

Star Fox 2, w odróżnieniu od pierwszej części, posiada multiplayer dla dwóch osób (rywalizacja).

Gra w wersji na SNES-a Classic Edition nie jest nieukończonym buildem z połowy lat 90. Prace nad Star Fox 2 zostały ukończone, jednak, jak mówił Dylan Cuthbert, były pracownik Argonaut, Nintendo nie chciało porównań z tytułami wydawanymi na PlayStation i Saturnie, które były zdolne generować znacznie lepszą grafikę 3D niż leciwy wówczas SNES.