Tomb Raider (1996)

Tomb Raider to gra action-adventure wyprodukowana przez studio Core Design. Tytuł trafił na PlayStation, PC i Segę Saturn w 1996 roku, przyczyniając się do wykreowania jednej z najważniejszych marek w historii branży elektronicznej rozrywki. Główna bohaterka Tomb Raidera, Lara Croft, stała się natomiast jedną z jej najważniejszych ikon.

Lara Croft para się zawodem archeologa poszukując cennych pozostałości po starożytnych cywilizacjach. Jej perypetie rozpoczynają się gdy otrzymuje zlecenie odszukania artefaktu znajdującego się w jednym z grobowców w Peru. Na jaw rychło wyjdzie, że ma on związek z legendarną Atlantydą, co będzie katalizatorem kolejnych wydarzeń.

Lara odwiedza nie tylko Amerykę Południową. Poszukiwania pozostałości po Atlantydzie zaprowadzą ją w różne zakątki Grecji, Rzymu i Egiptu. Tomb Raider był jedną z pierwszych gier uświadamiających graczom, jak znaczący był przeskok z 2D do 3D. Plądrując grobowce bohaterka może skakać, wspinać się lub pływać. Od grającego często wymaga się zwrócenia uwagi na elementy otoczenia pełne na pozór niewidocznych platform, półek, dźwigni i pułapek.

Gracz podczas rozgrywki musiał się wykazać wszechstronnością. Znaczącą częścią gameplayu były rozmaite zagadki, sekcje zręcznościowe przy których jeden nieostrożny ruch kończył się zgonem oraz walka. Lara miała do dyspozycji dwa pistolety z nieograniczoną amunicją, z czasem jednak ten arsenał rozwija się o strzelby, magnum czy uzi. Jeśli chodzi o przeciwników, jest to zwykle charakterystyczna dla danego miejsca fauna, ale tu i ówdzie występują też ciekawsze okazy, jak dinozaury.

Z myślą o bardziej ambitnych graczach twórcy umieścili w grze zmyślnie poukrywane sekrety. Mogły się one np. kryć za krzakami przy drodze, ale niektóre wymagały większych poświęceń, jak choćby uporania się z opcjonalnymi łamigłówkami. Ci, którzy podołali wyzwaniu, nagradzani byli przydatnymi przedmiotami typu medykamenty lub amunicja.

Rozwiązaniem dodatkowo podbijającym poziom trudności w wersji konsolowej było pozbycie się możliwości zapisywania stanu gry w każdym momencie, co stało się przedmiotem krytyki ze strony graczy. Ten stan rzeczy zmieniono w części drugiej.