Felieton: Ratunku! Tyle oszczędzam, że w końcu zbankrutuję

Mam na imię Daniel i jestem uzależniony od obniżek cen na gry. W trakcie pisania tego tekstu kupiłem pięć pozycji z ostatniej wyprzedaży indyków na Vitę w PS Store.

Moja… przypadłość najbardziej uderza w bliskich – portfel, kartę kredytową, oszczędności. Zrozumiałem, że mam problem i zgodziłem się tu przyjść. Ale… ale przecież zyskuję! Tyle oszczędzam – jak coś tak dobrego może być czymś złym?! Pewnie, robię to częściej niż inni, lecz jest niegroźnym „uzależnieniem”, jeśli w ogóle można to tak nazwać! Codziennie picie kawy to też uzależnienie?! Oddychanie, jedzenie?! To sposób na życie! To cel życia!... Jezus Maria Józef, – 60% na tytuły Rockstara!!

Steam, Humble Bundle, PS Store – to, co w ostatnim czasie dzieje się w kwestii cyfrowych wyprzedaży, przytłacza. Z okazji nowego tygodnia, weekendu, Bożego Narodzenia, walentynek, Dnia Górnika – nieustannie zalewani jesteśmy kuszącymi promocjami. Kuszącymi, ale czy korzystnymi dla graczy? Na pewno kupić można taniej, ale większość przysłuży jedynie powiększeniu osławionego backlogu lub, obrzydliwa nazwa używana znacznie częściej, kupki wstydu. Wstydu, bo udowadnia, że nasze zamierzenia i wielkie plany są nic nie warte. Tak jak Wasze ambicje, ale to już wiecie – w końcu nie jesteście młodszymi graczami, którzy mają zbyt dużo wolnego czasu, by nazbierać takie zaległości.

Najbardziej mnie boli, gdy widzę nową falę przecen, zaczynam robić listę tego, co wezmę, po czym szukam przycisku „dodaj do koszyka” i nie mogę go znaleźć, gdyż skrył się za zastępującym go „pobierz”. Tak, kupiłem ją parę miesięcy wcześniej, pewnie nawet taniej, niż stoi teraz. Nie pobrałem, bo na dysku nie było miejsca i gra odeszła w zapomnienie. Tak jak wydane na nią pieniądze

Zauważyłem, że zanim zaczęły się zalewy przecen, promocji, wyprzedaży i innych synonimów stolicy Maroka, grę do trzech dyszek wciągałem bez problemu, jeśli rzeczywiście byłem jej ciekaw. Dziś powstrzymuje się często nawet z cenami w okolicach dyszki, bo przecież lada moment będzie jakaś obniżka. Tak samo nabrałem podejrzliwości do okazyjnych cen większych tytułów – ile to już razy taka gra wylądowała następnego miesiąca w ofercie PS+. Sony grubo przesadza z tym tanim graniem.

Jestem naiwny (lub, jak osobiście wolę siebie nazywać, Łowcą Promocji), co kończy się na kupowaniu „bo jest”. Dead Space 3 – jedynka na półce, dwójka z PS+ (choć wciąż nie ruszyłem), dobrze by było mieć pełną trylogię, a to przecież ledwie dwadzieścia złotych. Wyprzedaż Fajnalów? Nigdy nie grałem, zawsze chciałem spróbować, więc na wszelki wypadek kupie od razu pięć części. Na wszelki wypadek? Właściwie to na wypadek utknięcia na bezludnej wyspie z dostępem do konsoli, ekranu i źródła prądu. Kiedy do tego przysiąść?

Mądrze grać w jedną, może dwie gry naraz i nie ruszać niczego, póki ich nie skończymy. Mądrze byłoby nie palić, nie pić i robić sobie piętnastominutowe przerwy po każdej godzinie gry. Ale kto tak zrobi, bo to „mądre”? Mając furę gier czekających na zagranie w nie („ogranie" to wygranie nieczystymi metodami, skończcie tego nadużywać!) trzeba się przymuszać do gry. Albo uznać że wyrzuciło się pieniądze w błoto i żyć z tym przeświadczeniem… dlatego najłatwiej po prostu kupki nie ruszać i łudzić się, że jej czas nadejdzie. Kiedyś. Powstała nawet strona The Backloggery, na której można zapisywać sobie wszystkie gry czekające na swoją kolej i z czasem je odznaczać, doznając tego wyjątkowego uczucia spełnienia.

Może to też być jednym z powodów skandalicznych cen na sieciowym sklepiku PlayStation. Narzekamy, że dystrybucja cyfrowa eliminuje pośredników, koszt pudełka, płyty itp., a jednak na fizycznym nośniku zwykle dostajemy grę taniej. Zabieg ten pozwala jednego dnia obniżyć cenę bardziej, a widząc znaczny spadek mamy wrażenie, że zaoszczędziliśmy więcej. (co z tego, że darmowe na smartfonach), kosztuje na konsolkę PS Vita 119 zł! Skandal, ale obecna obniżka do 19 zł (15,20 zł dla PS+) nagle jest świetną ofertą. Gdyby od początku tyle kosztowało, wiele osób uległych tej promocji pewnie nawet by się nie obejrzało.

Czyhanie na kolejne okazje to rozrywka sama w sobie. Gdybym był synem myśliwego, polowałbym na jelenie i inne sarny. Jestem miastowym graczem i poluje na promocje. A nawet nie tyle „poluję” (myśliwy niczym Kowalski w mięsnym), co regularnie odwiedzam PS Store i je chłonę. Coś, z czym się pogodziłem i nie zapowiada się, bym to w sobie zmienił. I jest szansa, że wezmę te Angry Birds – trochę dlatego, że na moim średniej klasy smartfonie nie chodzą zbyt płynnie, trochę z powodu posiadanej listy trofeów. Nic jednak nie przebije argumentu „bo tanio”.