Recenzja gry: Fast & Furious: Showdown

Produkcja Activision stworzona została, aby towarzyszyć premierze szóstej części kinowego tasiemca z Vinem Dieslem w roli głównej i można ją śmiało uznać za antyreklamę tegoż obrazu. Deweloper przed premierą nie kwapił się do zaprezentowania choćby kawałka gameplayu i nie ma się czemu dziwić, bo cała produkcja to jeden wielki babol. Babol, który jest miksem podejrzanych tu i ówdzie pomysłów, połączonych nieudolnie w jedną nie trzymającą się kupy całość. Cut-scenki między kolejnymi misjami miały zapewne nakręcać fabułę, ale ciężko nie odnieść wrażenia, że są zapchajdziurą, która praktycznie nic nie wnosi do gry. Co i rusz jesteśmy wrzucani w różne rejony świata, nie wiedząc po co i dlaczego. Raz jest to Moskwa, raz Rio, innym razem Los Angeles bądź Meksyk. Patrząc na pustawe okolice, pikselozę, słabe modele samochodów i chrupiącą animację, można odnieść wrażenie, że to gra z koszyka w Biedronce, na którą żal jest wydać 6,99. Cóż z tego, że mamy licencję na aktorów znanych z filmu (choć na pierwszy, a nawet drugi rzut oka ciężko poznać ich ryje), cóż z tego, że w tle przygrywa całkiem znośna muza i cóż z tego, że wozimy się po ulicach prawdziwymi furami. Całość jest cienka jak dupa węża i nawet fani filmu powinni trzymać się od tego z daleka.  

Misje w Fast & Furious silą się na zróżnicowanie, ale chyba lepiej wyszłoby grze, gdyby jej producenci skupili się na jednym elemencie, zamiast wciskać do wora wszystko co popadnie. Oprócz klasycznych wyścigów, którym towarzyszy irytujący handicap, trzeba czasem uciekać przed policją, poszaleć po mieście ciągnąc za sobą wyrwany z budynku sejf, czy postrzelać na autostradzie do ścigających nas wrogów. Tutaj sekwencje przypominają nieco Sleeping Dogs, tyle, że to taka 4 liga. Nie można trafić kierowcy, ani strzelającego do nas pasażera nawet jeśli celujemy mu prosto w głowę. Czasami sprawę załatwia strzał w oponę, czasami zaś ogumienie zdaje się być kuloodporne i po władowaniu dwóch magazynków nic sobie z tego nie robi. Istna loteria. Są też sekwencje QTE, w których musimy wydostać się z samochodu, przeskoczyć na inny i wywalić z niego kierowcę, jednak wówczas jesteśmy atakowani tragiczną animacją kaskaderskich wyczynów bohatera.