Anomaly: Warzone Earth

Anomaly Warzone Earth to strategia czasu rzeczywistego autorstwa 11bit Studios wydana w cyfrowej dystrybucji na Xboksa 360 i PS3 oraz na PC w wersji pudełkowej. Autorzy gry odwrócili formułę gier z gatunku tower defense i zamiast "bronić wieży", gracza maja za zadanie przede wszystkim atakować.

Akcja gry rozgrywa się w 2018 roku, kiedy to na ziemi pojawiają się tytułowe anomalie, w których gromadzą się tajemnicze maszyny niszcząc wszystko dookoła i zabijając ludność. W grze wcielamy się dowódcę konwoju bojowych pojazdów, który musi przeprowadzić swój batalion do wyznaczonego celu i zbadać zagrażające naszej planecie zjawiska. Na początku wytyczamy szlak na mapie, którym jednostki mają się poruszać. Zmiana trasy możliwa jest tylko na skrzyżowaniach dróg, ale za to można dokonywać modyfikacji w dowolnym momencie. Takie rozwiązanie pozwala uniknąć niepotrzebnego zagrożenia, a także umożliwia taktyczne zagrywki, np. eliminację w pierwszej kolejności najbardziej niebezpiecznych fortyfikacji tak, aby osłabić siłę rażenia wroga w dalszej konfrontacji.

Batalion, mimo że porusza się po sznurku, nie jest pozostawiony na pastwę losu. Kierowany przez gracza dowódca ma za zadanie stale czuwać na polu bitwy, aby jego podopiecznym nie stała się krzywda. W tym celu posiłkujemy się dostępnymi dopałkami, rzucając w odpowiednim momencie np. regenerację, gdy pancerz jednego z pojazdów spadnie do krytycznego poziomu. Jest też wabik odwracający uwagę wroga od konwoju, zasłona dymna czy desant bombowy, który likwiduje cel na przysłowiowe kiwnięcie palcem. Typów pojazdów nie ma zbyt wiele (łącznie jest ich sześć), ale są dobrze zbalansowane. Co więcej, możemy je także dowolnie ustawiać w szyku, ulepszać czy sprzedać, jeśli akurat potrzebujemy gotówki (ta tradycyjnie wpada na nasze konto ze zniszczonych wraków).

Na początku jest łatwo, bo wszystkiego jest pod dostatkiem, ale w miarę postępów i powstawania coraz większego tłoku na ulicach, każda dopałka jest na wagę złota, a ilość kasy mocno ograniczona - trzeba więc używać wszystkiego z rozwagą. Tym bardziej, że oponenci nie gęsi i też swoje moce mają. Mogą przykładowo sprawić, że nasze jednostki zwrócą się przeciwko nam albo zabiorą nam moce i spożytkują do naprawy własnych maszyn. Cieszy fakt, że nie istnieje tutaj złota taktyka, którą można obalić każdą obronę. Nie ma więc mowy u monotonii i schematach, a jeśli kogoś irytuje mozolne tempo rozgrywki - może w każdym momencie je przyspieszyć, wciskając jeden ze spustów. Wersja xboksowa dostała w pakiecie 6 dodatkowych wyzwań taktycznych, osadzonych w wirtualnej rzeczywistości. Oferują one nie tylko nowe doznania wizualne i dźwiękowe, ale też wysoki poziom trudności - w sam raz dla osób, którym wydaje się, że po ukończeniu podstawowej, 6-godzinnej kampanii wiedzą już o tej grze wszystko.