Baldur's Gate: Dark Alliance 2

Wykorzystanie pecetowej marki Baldur's Gate na konsolach okazało się dla Interplay Entertainment wielkim sukcesem komercyjnym. Pierwsza część Baldur's Gate: Dark Alliance sprzedała się lepiej niż zadowalająco. Logicznym posunięciem w takim przypadku było stworzenie sequela tego hack'n'slasha. Baldur's Gate: Dark Alliance 2 pojawiło się na rynku na PS2 oraz Xboksie w 2004 roku.

Tytuł ponownie podejmuje tematykę świata Forgotten Realms, a dokładnie obszarów w bezpośrednim pobliżu miasta Baldur's Gate. Gracze eksplorują w trakcie zabawy m.in. Cloak Wood, Trollbark Forest, The Wood of Sharp Teeth oraz Wayfork Village. Można również zwiedzić kilka miejsc w samej metropolii: Purple Wyrm Tavern, The Old Warehouse, the Firewind Manor, Omduil's Manor, Church of Helm oraz Bloodmire Manor. Grupa bohaterów-wędrowców łączy siły w celu poradzenia sobie z niebezpieczeństwami stwarzanymi przez armię goblinów - Red Fang Marauders, którzy terroryzują gościniec Trade Way. Po pokonaniu bandy grupa dociera do miasta Baldur's Gate. Tutaj wydarzenia naprawdę nabierają tempa, ponieważ okazuje się, że miasto nękane jest przez skrytobójców. Od tego momentu grupa śmiałków rozpoczyna serię questów, które doprowadzą ich do momentu, w którym będą walczyć o przyszłość całego miasta Baldur's Gate.

Istotą rozgrywki w Dark Alliance 2 jest ponownie walka z nieprzebranymi zastępami przeciwników w rozmaitych lochach (na powierzchni lub pod ziemią). Gameplay ma charakter hack'n'slashowy, z kamerą TPP umieszczoną ponad głowami bohaterów. W trakcie zabawy gracz może wybrać pięć profesji/ras: dwarf rogue, monk, human barbarian/cleric oraz moon elf necromancer. Każda klasa ma swoje zalety i wady oraz unikalny zestaw zdolności. Ważną częścią rozgrywki jest możliwość wykuwania własnego oręża oraz wzmacniania go poprzez pozyskiwanie runestone'ów oraz gemów. Jedną z najważniejszych funkcji gameplayu jest moduł kooperacji - bawić się można wspólnie w z drugim graczem (w trybie lokalnym - gra nie umożliwia zabawy online).

Tytuł był chwalony w recenzjach za poprawnie dopracowany gameplay. Obie wersje (PS2 i Xbox) okazały się dobrze dopracowane również pod względem technicznym (bez zauważalnych różnic w oprawie wizualnej).