Dracula 2: The Last Sanctuary

Dracula 2: The Last Sanctuary to gra przygodowa wyprodukowana przez studio Wanadoo i wydana przez DreamCatcher Interactive. Tytuł ukazał się na komputerach oraz na konsoli PlayStation.

Dracula 2: The Last Sanctuary to bezpośrednia kontynuacja Dracula: Resurrection, gry, która była nieoficjalną kontynuacją powieści Brama Stokera. Opowieść rozpoczyna scena wieńcząca poprzednią część. Jak się okazuje, ściągnięcie do Transylwanii Miny, żony głównego bohatera Jonathana Harkera, było częścią większej intrygi. W rzeczywistości zależało mu na pojawieniu się samego Harkera, a konkretnie na tym, by ten, niczego nieświadomy, dostarczył mu jak na tacy pewien pierścień. Koniec końców wszystko kończy się dobrze, lecz wkrótce Dracula pojawia się w Londynie. Harker rozpoczyna więc nowe śledztwo.

Trzon gameplayowych założeń pozostał bez znaczących zmian. Dracula 2 to dość standardowa przygodówka point-and-click, w której wydarzenia obserwujemy z perspektywy pierwszej osoby, poruszając się po lokacjach z pre-renderowanymi tłami. W grze nie ma HUD-a, czyli widocznych na ekranie informacji dotyczących różnych aspektów gameplayu (do inwentarza przenosimy się po wciśnięciu stosownego przycisku). Pojawia się tylko kursor, który zmienia formę w zależności od sytuacji, np. neutralna oznacza, że nie możemy wykonać żadnej czynności; strzałka, że możemy przemieścić się w danym kierunku; dłoń, że możemy wziąć przedmiot, na który kursor najechał; szkło powiększające pozwala zbadać obiekt; trybik oznacza konieczność użycia przedmiotu z inwentarza, zaś trybik i dłoń, że takowego nie potrzebujemy. Najczęściej występuje trybik. Większość tutejszych łamigłówek polega na użyciu właściwego przedmiotu we właściwym miejscu.

W sequelu pojawia się dwa nowe patenty. Pierwszy to możliwość łączenia przedmiotów posiadanych w inwentarzu. Drugi to walka. W określonych sytuacjach nasza postać może posługiwać się bronią: rewolwerem lub kuszą. Musimy wówczas wycelować w przeciwnika i trafić w określone miejsce na jego ciele. Jeśli nam się to nie powiedzie, przegrywamy.