Final Fantasy III

Final Fantasy III jest japońską grą RPG, która pierwotnie pojawiła się na NES-ie w 1990 roku. Jej remake trafił na DS-a w 2006 roku (w Europie premiera odbyła się rok później). W odświeżonej wersji nie tylko zmieniono grafikę, ale wprowadzano również dużo usprawnień i dodatków.

Fabuła nie uległa wielkim zmianom, choć bohaterowie zyskali teraz imiona. Historia zaczyna się jak w NES-owym pierwowzorze, czyli czwórka sierot wybiera się do jaskini odkrytej dzięki trzęsieniu ziemi. Tam odnajdują kryształ, który oferując część swej mocy prosi, by przywrócili równowagę światu. Czy wypada im odmówić w takiej sytuacji?

Moc, którą zesłał kryształ na bohaterów, to najogólniej rzecz ujmując profesje, których koncepcję “trójka” rozwinęła. Na początku ich wybór jest skąpy, ale z czasem ulega to zmianie. Każda oferuje zestaw przydatnych umiejętności, które mogą się przydać w trakcie przygody. To zmiana względem wersji NES-owej, gdzie niektóre joby były niewiele warte.

Oryginalna “trójka” przedstawiła rozwiązanie pod postacią capacity points, punktów, które były potrzebne do zmiany joba. Na DS-ie pomysł porzucono, ale żonglowanie profesjami nadal nie pozostaje bez konsekwencji. Nie tylko każdą z nich należy rozwijać osobno, ale musimy mieć poza tym świadomość, iż przez pewien czas po zmianie (przeważnie starć) dana postać będzie walczyła z obniżonymi statystykami.

Final Fantasy III robi użytek z funkcji Wi-Fi konsoli. Dzięki nim możemy dostarczać listy otrzymywane od napotkanych moogle’i. Sami także możemy je pisać i wysyłać do innych graczy lub postaci, co może zaowocować dostępem do nowych questów.

DS-owa “trójka” uchodzi za bardzo udany remake, jednak mimo usprawnień i zmian wyczuwalne było dziedzictwo gry, które mogło odrzucać młodszych graczy. Na tę kwestię mocno uwagę zwracali recenzenci.