Forbidden Siren

Forbidden Siren to gra z gatunku survival horror, która została wydana w 2004 roku na konsolę PlayStation 2. Nad jej produkcją czuwał Keiichiro Toyama, który ma na swoim koncie między innymi pierwszą odsłonę serii Silent Hill.

Akcja tej produkcji ma miejsce w tajemniczej wiosce Hanuda, której mieszkańcy, ze względu na swoją odrębność religijną, odcięli się od świata zewnętrznego. W trakcie jednego z odprawianych tam rytuałów, cały teren został spowity przez gęstą mgłę, a morze stało się czerwone niczym krew. Kiedy uczestnicy ceremonii zanurzyli się w tej wodzie, przemienili się w Shibito, czyli nic innego, jak żywe trupy. W wiosce znaleźli się jednak ludzie, którzy nie uczestniczyli w tych obrzędach, a od tej pory ich jedynym celem jest ucieczka z tego przeklętego miejsca.

Na potrzeby gry twórcy przygotowali 78 etapów, w których gracze przejmują kontrolę nad dziesięcioma bohaterami, jacy różnią się od siebie nie tylko płcią, lecz także wiekiem. Niezależnie jednak od tego wszyscy mają w głowie wyłącznie jedno – opuszczenie wioski w jednym kawałku. Rozgrywka opiera się głównie na walce o przetrwanie, ucieczce przed potężnymi oponentami i skradaniu się, by jak najdłużej pozostać przez nich niezauważonym. Jako, że Shibito są już martwi, nie można ich niestety zabić, a jedynie powalić, by w ten sposób zyskać nad nimi przewagę. Pewną pomoc stanowią proste rodzaje broni białej, takie jak nóż czy parasol. Choć znalazła się tu także broń palna, amunicji jest tutaj tak niewiele, że gracz zmuszony jest do oszczędzania naboi na czarną godzinę.

Ciekawym rozwiązaniem jest umiejętność zwana "Sightjacking", którą dysponują nasi podopieczni. W ten sposób gracz może dosłownie spojrzeć na świat oczyma wroga, dzięki czemu jest w stanie dostrzec rzeczy, na które ten zwraca uwagę i udoskonalić drogę ucieczki. W trakcie zabawy gracz musi nie tylko walczyć z przeciwnikami, bądź uważać na to, by pozostać poza zasięgiem ich wzroku, lecz także rozwiązywać proste zagadki i kolekcjonować klucze otwierające zamknięte wcześniej przejścia.

Specyficznego klimatu nadaje tej produkcji zarówno mroczna, posępna oprawa graficzna, słabo oświetlone lokacje (co tyczy się zwłaszcza zamkniętych pomieszczeń), jak i warstwa dźwiękowa.