Kingdom Hearts: Dream Drop Distance to siódma odsłona popularnej serii, w której mieszają się światy wykreowane przez Disneya i Square Enix. Tytuł został opracowany z myślą o konsoli Nintendo 3DS i wydany w marcu 2012 roku.

Kingdom Hearts 3D: Dream Drop Distance to przede wszystkim podsumowanie dobrze znanych już wątków z poprzednich spin-offów. Gracze śledzą losy Sory i Riku, którzy zostają pasowani przez Yen Sida na mistrzów Keyblade’a. Nie bez powodu - światu zagraża złowieszczy Xehanort i tylko oni mogą go powstrzymać.
Początkujący gracze, którzy nie mieli wcześniej do czynienia ze spin-offami Kingdom Hearts, mogą mieć problemy z rozszyfrowaniem scenariusza (tekstowe streszczenia akcji z poprzednich epizodów pomagają w małym stopniu), dlatego tytuł skierowany jest głownie do fanów serii.

Dalsza część tekstu pod wideo

Kolejne odwiedzane światy są wykonane znakomicie (część lokacji pojawiała się we wcześniejszych odsłonach), nowa kategoria przeciwników przykuwa uwagę zwariowanym designem, a sami bohaterowie wyróżniają się w cutscenkach dużą ekspresywnością. Wszystko działa z wysoką płynnością nawet w sytuacji, gdy Sora lub Riku zmagają się z całym stadem przeciwników. Rozgrywka to nieustanne walki z mniejszymi lub większymi grupami potworków, przerywane tylko krótkimi minigierkami w stylu jazdy na futurystycznym jednośladzie czy strzelaniną "na szynach". Próżno tu szukać np. odwiedzania miast pełnych ciekawych mieszkańców. Miejsce Squalla czy Aeris zajęli bohaterowie z The World Ends With You, ale niestety Neku i ekipa pojawiają się w zaledwie kilku filmikach w czasie całej gry. Zadowolone będą zatem głównie osoby, które lubią disneyowskich bohaterów i postaci stworzone pierwotnie z myślą o Kingdom Hearts.

System walki to jakby amalgamat pomysłów z Kingdom Hearts II i Kingdom Hearts: Birth by Sleep. Oznacza to, że otrzymujemy nieskrępowaną mobilność bohatera, scaloną ze swobodą dopasowywania komend bitewnych według własnych preferencji. W jednym momencie przelatujemy z wielką prędkością przez arenę walki, a w drugim wykorzystujemy przypisane wcześniej do podręcznego menu zdolności ofensywne, magiczne lub lecznicze. Smaczku całości dodaje świeży system Flowmotion, który pozwala nam na energiczne odbijanie się od ścian, okręcanie wokół słupów, zjeżdżanie na poręczach lub też na kontekstowe wykorzystywanie otoczenia w celu wyprowadzania ataków. Ciekawą innowacją jest również uwzględnienie systemu towarzyszy-potworków, które możemy sami konstruować wedle znajdowanych w świecie gry przepisów. Działa to trochę jak w przypadku hodowlanych tytułów w stylu Pokemona. Oprócz rozwijania potencjału bojowego tych kompanów będziemy mogli również nawiązywać z nimi bliższe kontakty na modłę Tamagotchi.